OlivierHaemhouts25 juli 2009 – 22:48

In een zonnige setting met Dongho Choi, voorzien van een frisse Stella (Choi, ik niet), en zijn Koreaanse vertaalster was het een spontaner gesprek dan ik meestal heb in mijn stamkroeg. Sfinks. Global Village. Onze sjamaan bevestigde het, hier zie je de wereld, en communiceer je met body language en veel glimlachen als je mondeling niet verder kunt.

Toen ik hem vroeg hoe het met de sfeer op het festival is, en of de geesten gunstig gezind zijn, beaamde hij dat, en het was hem opgevallen hoe jong en oud samen het festival hebben helpen opbouwen.

Het viel me ineens op hoe robuuster hij eruit zag zo vlak naast mij met zijn pils in de hand, die hem duidelijk smaakte, en ik vond het niet zo verbazend dat hij tijdens het ritueel over het scherp van een mes kon stappen zonder zich buitengewoon te kwetsen. Ik had hier misschien te maken met een nazaat van Genghis Khan, weet je wel.

Als ik het had over hoe ik de indruk heb dat Korea veel beter dan het westen het ouderwetse met het hedendaagse kan combineren, zei hij toch dat hij zich soms stoort dat ook bij hen alles veel sneller moet, en dat hij zijn trage, drie dagen durende rite niet kan verkorten tot een paar uurtjes, al wordt dit soms verlangd van hem.

Na zoveel theorie gelezen te hebben, wou ik ook een aantal dingen met zekerheid weten, zo bleek hij tot de Kangshinmu te behoren, een soort van sjamanen die op een gegeven moment door een god verkozen wordt (hier is dus geen sprake van erfelijkheid). Uiteraard was ik nieuwsgierig hoe deze Shinbyeong (toestand van bezetenheid) zich bij hem gemanifesteerd had, maar hij lachte het weg, dat zou te lang duren om uit te leggen.

Nu heb ik gelezen dat die ervaring lijkt op een psychose, maar ik durfde niet te vragen wat hij zou vinden van het feit dat bij ons ze hem mischien zouden opnemen bij de Broeders Alexianen te Boechout. Dat leek me ongepast.

Dat van de vrouwen daarentegen wou ik toch even ophelderen. Klaarblijkelijk was het in zijn jeugd uitzonderlijk dat hij een mannelijke sjamaan was, maar is dat nu meer en meer normaal. Ik zei dan ook dat het de geesten zijn die kiezen van wie ze bezit nemen, maar naar het schijnt, kan je als ervaren sjamaan zelf de goden kiezen.
"That's power!"

P.S.: Ik moet een pijnlijk misverstand uit de wereld helpen, vooraleer het historisch wordt.

Net zoals de Koreanen wisten te zeggen dat het sjamanisme liefdevol is opgenomen in het Boeddhisme, zag ik ook hier een vermenging van twee culturen. Op een foto van Dongho Choi gisteren dacht ik hem met een trui van Bikkembergs te zien, een Belgische designer, en ik had hem hier ook enthousiast over gemaakt. Maar het design was niet van onze voetbal(ler)minnende Dirk, het spelde gewoon M E M B E R.

Hierbij hoop ik dat deze vergissing is rechtgezet. En het spijt me, Dongho Choi, maar laat ons eerlijk zijn, zulk een toevallige bijeenkomst van het westerse en het oosterse, en het traditionele en het trendsettende had teveel van het goede geweest.

Het ga je gut ...