Keltoum05 augustus 2009 – 10:48

Jullie uitgangspunt is dat de olievoorraad binnenkort op is?
“Inderdaad de productie van aardolie zal op een gegeven moment een piek bereiken, puur op basis van de geologie. Waardoor de hoeveelheid aardolie die kan opgepompt worden elk jaar zal dalen met enkele procenten. Dit betekend dat we tekorten krijgen als we niet dringend van gedrag veranderen. Volgens onze berekeningen zal dat al tegen 2012 zijn.”

Wat zullen de gevolgen zijn van zo'n daling van de oliereserves?
“Zonder voldoende alternatieven zal je heel veel sociale onrust krijgen. Men verwacht dan dat de olieprijzen sterker gaan schommelen en vooral stijgen. Heel veel bedrijven zullen in moeilijkheden komen waardoor er stakingen zullen optreden. Bijvoorbeeld de transportsector zal stil vallen. We krijgen lege supermarktrekken zoals we vorig jaar gezien hebben in Spanje en Portugal. De kloof tussen rijk en arm zal groter worden. Er zal meer politieke instabiliteit zijn in sommige landen. Ons leven gaat ook veranderen. Het steeds meer consumeren en meer mobiliteit wordt onbetaalbaar . “

Heeft jullie verhaal weerklank bij de politici?
“We proberen eerst het probleem van de schaarste van aardolie uit te leggen en alternatieven voor te stellen. Meer investeren in technologie en onderzoek, duurzame energiebronnen als windenergie en zonne-energie, inzette op elektrische mobiliteit, andere stadsinrichting die meer gericht is op fietsverkeer en openbaar vervoer. Ze luisteren wel en geven toe dat ze het ook belangrijk vinden. Maar parlementairen zeggen vaak dat ze niets kunnen doen omdat ze te weinig invloed hebben en ook omdat het volgens hen nu te weinig leeft bij het publiek. We zijn nu ook veel meer gericht op het bedrijfsleven die toch relatief meer invloed heeft dan het parlement. Zij zijn geïnteresseerd en er ook van overtuigd dat het iets is dat op hen afkomt. We zijn ook bezig met informatieverstrekking aan het publiek via debatten en lezingen.”

Zijn er al alternatieven die grootschalig kunnen toegepast worden?
“Dat heeft tijd nodig maar het gaat sneller dan velen denken. Tegen 2020 kunnen we die dingen echt grootschalig uitzetten. In Duitsland bijvoorbeeld is men al sinds 2000 bezig met investering in duurzame energie. Je ziet al dat meer dan 17 procent van het elektriciteitsverbruik duurzaam iz. Ze hebben een feed in systeem ingesteld. Alle consumenten kregen een forfaitaire opslag op hun energiefactuur die bijdrage wordt door de netbeheerder uitbetaald aan producenten van duurzame energie en dit voor twintig jaar. Dus je hebt als producent van duurzame energie de zekerheid dat je investering zal renderen ondanks de fluctuaties van de markt. In Duitsland kan je bijvoorbeeld ook een dak zetten met zonnepanelen. In Nederland kan dat gewoon niet omdat we die industrie niet hebben. Op huishoudelijke schaal zijn bijvoorbeeld ook ramen waarin zonnepanelen geïntegreerd zijn een oplossing. Huishoudelijk gebruik maakt 15 procent uit van ons energieverbruik. We hebben dus meer nodig om het aardolieprobleem op te lossen.”

Zijn die duurzame oplossingen niet duur voor derdewereldlanden?
“Sommige dingen zijn inderdaad duurder maar het hangt een beetje af van de toepassingen van de markt. Zo is er in derdewereldlanden een hele markt op gang gekomen van zonnepanelen. Door gebrek aan infrastructuur zijn zonnepanelen daar meer in trek. Maar het is wel zo dat de olieschaarste de Noord-Zuidkloofd nog groter zal maken. Anderzijds hebben arme landen het meeste zon en kunnen ze grootschalige zonne-energie produceren.”

Is zo'n sterke reductie van verbruik mogelijk binnen ons huidig kapitalistisch systeem ?
“Binnen ons huidig economisch systeem is verandering quasi onmogelijk.Omdat het veel te veel gericht is op kort termijn. Zowel in het produceren als in het consumeren. Het marktsysteem van op korte tijd geld verdienen en elk jaar meer en meer rendement staat haaks op de lange termijn investeringen die nodig zijn voor duurzame alternatieven. Een groot deel van investeringen die we nu doen moet gericht zijn op lange termijn, op de toekomst om zo snel mogelijk naar die alternatieven te kunnen overschakelen. Dus op dat gebied gaat het enorme fricties opleveren. Daarom zijn er overheidsinterventies nodig zoals met het het feed in systeem in Duitsland om die risicovolle investeringen in duurzame alternatieven aan te moedigen. Als je geen bewuste keuze maakt en het aan de markt overlaat dan blijft men bij fossiele brandstoffen. Die brengen op korte termijn op.”

Moeten we ons voorbereiden op minder welvaart in de toekomst?
“Dat klopt. Ik verwacht dat we met zijn allen relatief wat armer zullen worden. Ik ben bang dat er meer instabiliteit ontstaat in de wereld en dat landen voor zichzelf gaan kiezen in plaats van samen te werken. Als we samenwerken dan kunnen we een heel eind komen en uit het dal klimmen. Het is dus een kwestie van heel sterk de buikriem aantrekken. Ons leven anders inrichten en meer nadruk leggen op sociaal kapitaal dan op het materiële zoals momenteel het geval is. Maar het zal veel tijd nodig hebben. De meeste mensen denken dat ik een pessimist ben maar dat ik zie ik zelf niet zo. “