Keltoum, OlivierHaemhouts10 augustus 2009 – 10:23

Wat zijn jullie invloeden op vlak van muziek?
Boikutt.: Dat is een lange lijst: heel veel van het Ninja Tune label, o.a. Amon Tobin, maar ook Warp records.
Stormtrap: Ambient-atmospheric stuff
B.: Underground hip hop
S.: We ontdekken voortdurend nieuwe dingen.
B.: We experimenteren voortdurend en laten ons beïnvloeden door verschillende soorten muziek als die ons bevalt.

Mag ik jullie muziek Arabische Hip Hop of Rap noemen?
S.: We houden er niet van zo gelabeld te worden, want er zijn heel veel mensen die onder die noemer hun ding doen maar dan typisch commercieel. Wij houden niet van één etiket.
B.: We houden er niet van als één ding gekarakteriseerd te worden. Onze muziek wordt door zoveel verschillende soorten muziek beïnvloed. Het is zeker hip hop, maar het is meer dan dat alleen.

Sfinks is in tegenstelling tot Werchter geen rockfestival maar een wereldmuziekfestival. Veel artiesten komen uit landen met veel problemen.
B.: Ik denk dat veel artiesten zich juist laten inspireren door de problemen. Omdat er rondom ons zoveel negatiefs is, proberen we de balans in evenwicht te herstellen met positieve energie. Bij ons is dat via muziek.
S.: Het helpt heel veel om op die manier de spanning te ontladen.
B.: Het is een goede manier om jezelf uit te drukken en een uitlaatklep en stem voor vele mensen.

Jullie komen uit Ramallah, een Palestijnse stad in de bezette gebieden. Vertalen jullie je ervaringen met de bezetting in jullie muziek?
B.: In sommige songs beschrijven we hoe we ons voelen als we een Israëlisch checkpoint moeten passeren, als er een nieuwe nederzetting gebouwd wordt op ons huis. Hoe het leven is als er een uitgaansverbod en een avondklok is ingesteld en we het huis gedurende een maand niet kunnen verlaten.
S.: Of de ervaringen van iemand anders, die we zelf nog niet meegemaakt hebben. We trachten hun verhaal te brengen in onze eigen woorden. Maar we praten ook over onze families, dus het is een mix van persoonlijke en gezamenlijke ervaringen.
B.: We weten dat er zeer veel mensen en media zijn die onze geschiedenis en cultuur proberen te wissen omdat ze er alle voordeel bij hebben. Door oude Arabische muziek te samplen, maken we onze cultuur actueel en wordt het hopelijk in de toekomst nog beluisterd, zodat we een levende getuigenis zijn van wat nu allemaal gebeurt. Wij beschrijven waar we getuige van zijn.

Jullie muziek is dus een vorm van verzet?
B.: Zeker. Eén van onze doelstellingen waarom we Hip Hop brengen is om de mensen te motiveren en te activeren. Muziek zelf kan de Bezetting niet stopzetten en het Palestijnse volk bevrijden, of welk volk dan ook in de wereld, maar het kan mensen overtuigen om hun lot in eigen handen te nemen. Dat is de kracht van muziek.
S.: In onze teksten spreken we niet alleen tegen de buitenwereld maar ook tegen de Palestijnen zelf. We willen onze opinie aan iedereen meegeven hoe we zaken in beweging kunnen zetten en misdrijven aan de kaak kunnen stellen.

Wat vind je van de steun voor de Palestijnse zaak als dat met geweld gepaard gaat?
S.: Dat is een zeer onproductieve steun. We hebben iets nodig dat op langere termijn helpt. Dat geeft ons hoop want we hebben sympathie nodig. Als er misdaden tegen ons begaan kunnen worden zonder dat iemand van ons er een einde aan kan maken, moeten anderen ons helpen en dat kan alleen via een productieve aanpak.

Wat zeg je tegen de Palestijnen?
S.: We vertellen hen over manieren hoe ze hun frustratie kunnen uiten op een positieve manier, en zo effectief zaken te veranderen.
B.: En een stap voorwaarts te zetten in plaats van terug.
S.: Wij trachten eenheid te scheppen onder de Palestijnen.
B.: En eigenlijk alle verdrukte volkeren over de ganse wereld. Niet alleen Palestijnen. We willen mensen aan het schrijven krijgen, graffiti spuiten, dansen, een muziekinstrument leren bespelen, verzet plegen door aan cultuur te doen en zo onze cultuur levend te houden, want zonder dat zijn we ten dode opgeschreven.
S.: We willen de jongeren respect bijbrengen voor de traditionele cultuur en muziek. Op onze manier maken we het terug actueel zodat ze de muziek niet langer uncool vinden omdat hun ouders ernaar luisterden. Het is belangrijk dat zij het leren waarderen om het levend te houden.

Tijdens jullie optredens projecteren jullie op de achtergrond o.a beelden van Lenin, Castro en Ché. Waarom die figuren?
B.: Als we optreden in Europa begrijpen de mensen vaak onze taal niet en de beelden zijn dan een verduidelijking van onze boodschap. Via de beelden kunnen mensen begrijpen en voelen wat we in onze taal zeggen.
S.: Indirect weliswaar. Wij geloven dat taal geen barrière hoeft te zijn bij muziek. Ook wij luisteren naar internationale muziek die we niet begrijpen maar wel voelen. Veel mensen zeggen dat we ondertiteling op het scherm moeten plaatsen of teksten om te lezen moeten geven tijdens een optreden. Ik vind van niet omdat het de aandacht zou afleiden van de werkelijke act.
B.: Bovendien doen we geen karaoke.
S.: We plannen wel om vertalingen van onze teksten op het internet te posten.

Maar een beeld van Ché is toch niet Palestijns?
B.: Wij geloven dat onderdrukte volkeren niet alleen bestaan in Palestina of de Arabische landen zoals Irak of Libanon. Er zijn problemen en armoede over heel de wereld. Veel regeringen controleren het volk opdat het geen persoonlijke vrijheid zou hebben.
S.: Wij trachten symbolen van verandering en revolutie op het scherm te projecteren want dat is wat we nodig hebben, een grote verandering.

Wat vind je van de animatie-film Waltz with Bashir van Ari Folman?
B.: Ik heb hem niet gezien.
S.: Als film en als productie vind ik hem oké. Ik apprecieer de animatie en de muziek is fantastisch, maar het laat de Palestijnen niet als echte mensen met een karakter en persoonlijkheid zien. Je ziet er de Israëlische mentaliteit. Ze denken enkel aan zichzelf en hun imago in de wereld. 'Ik voel me schuldig om wat ik deze mensen aangedaan heb maar ik voel me alleen schuldig omdat het mijn imago aangetast heeft. In werkelijkheid geef ik niet om deze mensen.' Ik denk dat je in deze film kan zien dat Palestijnen geen eigen stem hebben. Ze bevinden zich steeds op de achtergrond en dat heeft me echt teleurgesteld.

Geeft die film je als Palestijn het gevoel dat je niet vertegenwoordigd wordt en geen stem hebt?
S.: Ik word genegeerd en mijn rechten worden met de voeten getreden. De film praat niet echt over mijn rechten en zo. Ik denk dat de film zelfs probeert te laten zien dat de Israëli's niet zoveel te maken hadden met de Sabra en Shatila-slachtingen, terwijl dat wel zo was. En er gebeuren nog steeds slachtingen. Dat is het hem nu juist. Ik zou graag meer films willen zien waarin Palestijnen als echte mensen worden geportretteerd. Zoals Lemon Tree, dat is een veel betere film waarin Palestijnen tenminste zelf echt spreken en een echte persoonlijkheid hebben.

Hebben jullie joodse of Israëlische vrienden?
B.: Joods ja, Israëli nee. Voor 1948 waren Palestijnen christelijk, joods, islamitisch, atheïstisch, communistisch en dies meer. Ze leefden in hun huizen zoals de rest van de wereld. Maar zionisme is iets totaal anders dan het jodendom. Het is een agenda.
S.: Eigenlijk is zionisme zeer schadelijk voor het jodendom en haar imago. Veel joden en zelfs Israëli's zijn daar tegenwoordig tegen. Er is dus duidelijk iets mis met hun beleid als de eigen bevolking er tegen is.
B.: Ik denk dat ze de joodse religie misbruiken voor macht en om de huidige situatie te vergoelijken. Veel joden zijn tegen het zionisme en de staat Israël.

Hoe reageerde men in Ramallah tijdens de bombardement op Gaza eind vorig jaar?
S.: We voelen ons echt hulpeloos. Het is niet zo ver van ons vandaan maar we kunnen er niets aan veranderen.. Dat geeft je een extreem slecht gevoel. Je ziet het op de tv maar geen haan die erom kraait. We moesten daar echt wel een song over schrijven, en onze gevoelens en mening erin leggen. Maar dat is dan ook alles wat we vanuit Ramallah kunnen doen.
B.: Een belangrijk iets dat ik wil zeggen is dat wat er gebeurt is in Gaza niet begonnen is in december, maar meer dan zestig jaar geleden. Mensen zijn vermoord in Gaza, worden afgeslacht en belegerd sinds vele jaren. Deze mensen leven in één van de ellendigste situaties in de wereld. In december was het dan nog eens geëscaleerd en dat toont aan dat er tegenwoordig steeds minder en minder hoop is voor een omwenteling. Maar we proberen toch optimistisch te blijven en te vechten. We doen wat we kunnen met de weinige middelen die we hebben en dat is eigenlijk wat iedereen zou moeten doen. Niemand heeft een excuus.

Naast grote vijand Israël is ook de verdeeldheid tussen Fatah en Hamas niet goed voor de Palestijnse zaak.
B.: We hebben een nummer daarover "Prison in a Prison". We hebben de Apartheidsmuur en de versplintering van de Palestijnse gebieden, maar we hebben nu ook de Palestijnse overheid die ons een gevoel van gevangenschap geeft en ons zeer slecht behandelt. Daardoor voelen we ons van dien aard dat we er niet langer willen blijven. Veel mensen willen Palestina vrijwillig verlaten. En dat is exact wat Israël wilt. Ze willen dat wij weggaan zodat het land voor hen alleen is. Probleem opgelost. Voor hen, niet voor ons.

Hoe is het om als jongere op te groeien in Ramallah?
S.: Er is veel te doen in Ramallah. Van binnenuit lijkt het heel veel op een gewone stad. Je kan op restaurant, op café, naar een bar of de bioscoop, een filmpje kijken. Eigenlijk kan je alles doen zoals in een normale stad. Maar er zijn grenzen. Wanneer je naar buiten kijkt, zie je de Muur, de talloze checkpoints, de nederzettingen op de heuvels ...
B.: In een kleine stad als Ramallah alleen al zijn er achtendertig checkpoints.
S.: Ramallah lijkt een opgelapte gevangenis om de mensen de mond te snoeren. "We geven je alles om een leuk leven te leiden maar je mag er niet uit."
B.: Zo behouden ze ook hun consumenten. Alles wat we krijgen in Palestina, gaat via de door Israël gecontroleerde grenzen. Werkelijk alles: wat we eten en wat we drinken.
S.: Ramallah is een luchtbel.
B.: Het is zeer anders dan de andere steden op de Westelijke Jordaanoever of Gaza. Het blijft kolonisatie. En dat is een groot probleem, want het mag niet normaal zijn een muur en checkpoints rond je te hebben. Het is niet normaal dat je niet kunt reizen om je oom te bezoeken in een stad die twintig minuten verder ligt. Ze proberen ons wijs te maken dat het gebruikelijk is, zodat we gelukkig en stil zouden blijven.
S.: Ze investeren tegenwoordig zeer veel geld in Ramallah omdat ze er de hoofdstad van Palestina van willen maken. Misschien denken ze dat we zo Jeruzalem zullen vergeten.
B.: En andere belangrijke steden zoals Haifa, Jaffa, Safad, Nazareth en alle andere die belangrijk zijn in het Palestijnse leven.

Je kan zelf de andere steden niet bezoeken?
S.: Dat hangt af van je identiteitskaart. De meeste mensen niet.
B.: Als je een identiteitskaart hebt van Jeruzalem bijvoorbeeld mag je Jeruzalem bezoeken, maar als je er de blauwe VN-kaart hebt waarop staat dat je van Gaza of de Westelijke Jordaanoever komt, dan zit je vast. Het is een onderdeel van het proces om onze verzetsbeweging te verdelen. Ze verdelen ons opdat we zouden denken dat we verschillende mensen zijn en niet allemaal Palestijnen.

Stellen de Palestijnen uit Ramallah zich anders op tegenover die van Gaza?
B.: Nee, niet echt, maar de Israëli's doen zeer hard hun best dat te bewerkstelligen. Overduidelijk. Ze proberen ons in tegenstelling tot ons verleden te verdelen via de godsdienst. Ze beweren dat christenen slecht behandeld worden door de islamitische meerderheid, ook al is dat niet waar. Het is allemaal pers en propaganda. Het staat nog in zijn kinderschoenen, maar stelselmatig sijpelt het binnen.
S.: We zijn fysiek gescheiden. Het is voor mij zeer moeilijk om naar Bethlehem te gaan en dat zorgt voor een effect dat we ons op lange termijn verschillend gaan voelen. We vervreemden van elkaar en dat is zeer gevaarlijk.

Naar het schijnt zou er aardgas aanwezig zijn in de bodem van Gaza?
S.: Ja, de Israëli's willen daardoor economische vrede sluiten, niet politiek, en de mensen uit Gaza zouden dan rijk kunnen worden door het gas. Maar dat betekent niet dat ze Palestina en het land zullen terugkrijgen. Ook de nederzettingen zullen niet verdwijnen. Maar ze zouden wel rijk kunnen worden, er zou vrede zijn en alles zou rozengeur en maneschijn zijn.

Is de controle over het water niet nog belangrijker?
B.: Alle hulpbronnen worden gecontroleerd door Israël: elektriciteit, water, enz. Onlangs hebben ze nog een muur gebouwd dwars door een dorp. Het dorpje dat van de landbouw leefde werd afgesneden van haar waterbron. Al de gewassen zijn nu stervende en het werk van de boeren is tevergeefs geweest. Als ze aan water willen geraken moeten de dorpelingen nu een maandelijkse bijdrage betalen aan de Israëlische diensten. Die kunnen de kraan dichtdraaien wanneer ze willen, bij voorbeeld als er een opstootje is geweest. Je wordt gedwongen om je koest te houden anders geen water.

Ondanks je naam Boikutt is boycot van Israëlische producten voor Palestijnen bijna onmogelijk?
B.: Jawel, maar je moet gewoon vindingrijk zijn om binnen Palestina Israëlische producten te boycotten.
S.: In zekere mate is het mogelijk.
B.: Maar het gaat verder dan alleen Israëlische producten te boycotten, je moet Israël ook cultureel boycotten. We krijgen zeer veel producten uit Europa en andere Arabische landen. Ik koop zelf echt niets dat gemaakt is in Israël. We hebben Palestijnse melk maar die is niet lekker, dus ben ik opgehouden met melk te drinken. Ik doe zeer hard mijn best, maar het is niet gemakkelijk. ook al komen producten niet uit Israël, dan nog is er de belasting die er opgeheven wordt. Dus Israël verdient nog steeds geld met alles dat verkocht wordt in Palestina. Maar ik probeer dat dus in de mate van het mogelijke tot een minimum te herleiden en dat is volgens mij wat we allemaal kunnen doen.

Je moedigt alle mensen dus aan om dit te doen?
B.: Vast en zeker. Ik denk dat economie tegenwoordig voor iedere mens in de wereld belangrijk is. Spijtig genoeg leven we in een zeer kapitalistisch systeem niet alleen in Israël maar in het merendeel van de wereld. Als het boycotten en het niet kopen van producten door een grote hoeveelheid mensen uitgevoerd wordt en tot een beweging uitgroeit, denk ik dat Israël gedwongen wordt om van koers te veranderen en onze ideeën in overweging te nemen. Omdat ze geen geld meer verdienen aan ons. Dus ik probeer vastberaden de mensen te overtuigen Israël te boycotten, maar ook zeer veel andere grote bedrijven over heel de wereld die zowel Israël steunen als alle vormen van onderdrukking over heel de wereld.