stampmedia28 augustus 2009 – 12:13

Kan je de Oxfam-Trailwalker in enkele woorden omschrijven?

Het is een wandeltocht waarbij teams van 4 personen 100 kilometer moeten afleggen in een tijdspanne van 30 uur. Daarbij komt nog dat ze zich al stappend engageren voor het goede doel. Ze moeten vóór de wedstrijd immers minstens 1500 euro verzamelen. De opbrengst gaat naar alle Ofxamprojecten, zowel de projecten in het Noorden als die in het Zuiden.

En als ze geen 1500 euro verzamelen?

De meesten halen het wel . Wanneer ze toch het risico lopen er onder te eindigen, past Oxfam het tekort bij. Dat gaat dan meestal over een euro of 50. We gaan natuurlijk niet bijpassen als het over sommen van 1300 euro gaat. Maar we zetten hen wel onder een soort van lichte dwang zodat ze met gemak die 1500 euro binnenhalen [lacht].

Tot zover de organisatie. Maar waar komen de deelnemers vandaan? Waarom onderwerpen ze hun lichamen aan zo’n zware inspanning? En hoe beginnen ze aan het verzamelen van €1500? Wij spraken met ‘Kmoegaon’: een team van 4 vrt-collega’s.

Vanwaar het idee om mee te doen aan de Trailwalker?

We wilden dit al heel erg lang doen. En sinds de eerste editie zeggen we steeds: ‘We doen mee! We doen mee!’. Maar het is er nooit van gekomen. Dit jaar las een collega een berichtje op de interne vrt-website over de Trailwalker en ze vroeg meteen of ik ook mee wilde doen. Even later vroeg ze nog twee andere collega’s mee, en zo is ons teampje ontstaan.

Hoe hebben jullie de sponsoring aangepakt? 1500 euro is een grote som.

Ja inderdaad! We hebben een collectebus aan de deur van ons kantoor gehangen en een mailtje gestuurd naar alle collega’s die we persoonlijk kennen. Iedereen die ons wou steunen, kwam langs en deed zijn duit in het zakje. Daarnaast hebben we ook pannenkoeken op het werk verkocht. Mensen vragen ons nu zelfs wanneer we nog eens pannenkoeken gaan bakken! [lacht]

Jullie steunen het goede doel, staan jullie ook echt achter de projecten van Oxfam?

Het is wel zo dat voor ons de hoofdzaak wandelen is. We wandelen graag en dubbel zo graag als het voor het goede doel is.

Jullie hebben ook een supportersclubje nodig om jullie ginds te begeleiden. Hoe is dat ontstaan?

We hebben in diezelfde mail geschreven dat we op zoek waren naar mensen die met ons mee willen komen ter ondersteuning. De meest enthousiasten hebben we eruit gepikt!

Hoe kennen jullie elkaar?

Wij kennen elkaar van het werk en we hebben ons dan ook allemaal samen voorbereid. We zijn samen gaan wandelen. Eerst begon dat erg amateuristisch. We hielden halt bij elke cafeetje dat we tegenkwamen maar daar zijn we na twee ‘trainingen’ van afgestapt. We begonnen serieuzer en serieuzer te trainen. We stapten verder en verder en verder. Het verst dat we gestapt hebben is 60 km. Dat is veel, maar nog niet genoeg. Maar we zijn vastbesloten de Trailwalker uit te lopen!

© 2009 – De Overname/StampMedia – Niels Boutsen