Waarom anarchie?

bart29 augustus 2006 – 12:45

Een klein tekstje dat ik schreef om mensen te laten kennis maken met anarchie.

Anarchie wat is dat dan eigenlijk?
Anarchie komt van het grieks en betekent ‘niet regeren’, er wordt dus niet geregeerd, m.a.w. niemand speelt de baas over iemand anders. Er zijn geen staten, geen leiders, geen onderdrukkers of onderdrukten. Iedereen leeft samen in een verband van respect en vrijheid. De ene mens is niet meer waard als de andere. Er wordt samen gewerkt aan een betere wereld. Gelijkheid en vrijheid zijn dus belangrijke termen in anarchie.

Waarom anarchie?
Ons leven kan zoveel meer zijn, het kan zoveel beter, zoveel vrijer, zijn. Je leven ligt al vast vanaf je geboorte, je gaat worden klaargestoomd om in een autoritaire maatschappij te leven in een school, daarna ga je werken voor een baas, dan eventjes een klein pensioentje en dat was dan je leven. Er zijn zoveel problemen in de wereld dat weet iedereen. Nu moet je eens denken hoe je het best deze problemen kan oplossen, en voor mij is de oplossing anarchie. In een anarchistsiche samenleving is er bv geen reden om oorlog te voeren. Er zouden niet zoveel mensen met depressies, stress, zelfmoorden, zijn die ontstaan door stress op het werk, in de maatschapij. In deze kapitalistsiche maataschappij moet alles steeds sneller, steeds beter, steeds groter. Is het dan niet logisch dat mensen hier depressief van worden, mensen niet gelukkig kunnen zijn omdat ze steeds meer willen?

Dat klinkt allemaal wel mooi, maar dit is toch een utopie?
Nee, helemaal niet, ik vind het persoonlijk vrij logisch dat als je niet wil dat iemand anders de baas over jou speelt dat jij dit dan ook niet bij een ander doet.
Mensen denken vaak het slechte van de andere mens, terwijl dit vaak niet zo is. Mensen zeggen bv vaak, ja maar als er dan anarchie heerst dan zal iedereen toch elkaar vermoorden? En als je dan vraagt of zijzelf dit zouden doen, zeggen ze van niet maar ‘andere’ mensen wel. Wel ik heb nog nooit zo’n ‘andere’ mensen ontmoet. Mensen worden vaak opgevoed tot iets, geconditioneerd. En ik zie ook de opvoeding als belangrijk punt voor anarchie. Anarchie is zeker mogelijk in deze wereld, het is gewoon moeilijk om dit nu te zien, je zou de hele wered moeten veranderen. Maar de hele wereld zou er ook op vooruit gaan, niet maar een klein deeltje zoals nu het geval is.

We leven in een democratie en we zijn toch reeds vrij?
Er wordt gezegd dat we in een democratie leven, waar het volk de macht heeft, maar als je hier eventjes bij stil staat, merk je zo dat er iets niet klopt. Wat heb jij als gewone burger nog in te brengen? Je kiest om de 4 jaar iemand die in jou plaats moet denken, beslissen, regeren,.. Maar doet hij dit wel als vertegenwoordiger van jou, vertegenwoordigt hij niet meer zichzelf? Voert hij niet zijn eigen ideeën uit en niet die van zijn kiezers? En na deze opgezette verkiezingen kan je weer 4 jaar je bek houden. Je hebt eigenlijk niets in te brengen, politiekers bepalen je leven. De maatschappij is vastgeroest er verandert weinig of niets, je leeft in deze maatschappij en moet er maar mee tevreden zijn, je hebt geen keus. En als je niet tevreden bent, als je buiten de lijntjes loopt, staan de vele instituten om te straffen al klaar. Leef zoals wij willen of wordt gestraft, dat is de maatschappij waarin wij leven. We kunnen niet echt beslissen over ons eigen leven, het is al beslist voor ons. En dit noem je democratie en vrijheid?

Praten lukt wel goed, maar wat gebeurt er nu al echt?
Anarchisten vind je over heel de wereld, er zijn wereldwijde organisaties en acties. Als ik spreek over een organisatie moet je dit niet zien als een gewone organisatie zoals we hier hebben. Er zijn vaak geen leiders, geen centrale hoofdkwartieren, geen lidkaarten, iedereen die een actie doet dat met het doel van die organisatie te maken heeft kan zich die organisatie noemen. Bv je deelt voedsel uit, dan kan je je lid noemen van food not bombs. Er zijn vele kraakpanden, dit zijn vaak centrale punten van acties, feestjes, samenkomsten, vergaderingen, volxkeukens, infotheken... Je kan steeds langskomen en je eigen ideeën voorlegen, want het is smane dat we er een betere wereld van moeten maken!

Recht van de sterkste

Peter Van de Ven, 29/08/2006 – 14:49

Anarchie beschouw ik als een vorm van conformisme. Ik zie er geen positief element in.

Een rechtvardige samenleving heeft een rechtvaardige overheid nodig, in die mate dat de problemen van het ogenblik haar nodig maken. Een optimale overheid dus.

In een illusoir goed werkende samenleving zou de overheid kunnen wegvallen, als gevolg van haar goede werking. Omgekeerd is het utopisch te denken dat door je een samenleving kan rechtvaardig maken door de overheid af te schaffen. Op welke wetten ga je je dan beroepen om discriminatie te bestrijden?

Ook is anarchisme een vriendje van extreem-rechts door een gemeenschappelijke "staatsvijandigheid". Eén van de streefpunten van extreem-rechts is immers de afschaffing van de verzorgingsstaat.

Ik pleit dus voor een goed werkende social-democratie.

Mee eens. Zelfs in de

Joachim Raes, 29/08/2006 – 17:55

Mee eens. Zelfs in de kleinste leefgemeenschappen komt sociale stratificatie voor: tussen mannen en vrouwen, ouderen en jongeren, status, enzovoort. Anarchie is ook al niet meer werkbaar vanaf een gemeenschap van meer dan 50 man, meen ik. Een sociaal-democratische verzorgingsstaat tracht zoveel als mogelijk de sociale stratificatie weg te werken en verschillende belangengroepen tegen mekaar te beschermen: de 3 gescheiden machten is een voorbeeld. Het arbeidsrecht is nog een voorbeeld. Meer vrijheid in anarchie? Da's te zien wat je onder vrijheid verstaat. Anarchisten gaan ook uit van een 'de mens is van nature goed' mensbeeld. Dat is mooi maar naief. Een mens wordt namelijk drastisch in zijn voorziening van welzijn als deze fundamenteel in gebreke of gevaar komt. Een leiding om te herverdelen en een rechtspraak om te voorkomen dat 'recht' op straat geschied is onverbiddelijk. Anarchie veroordeelt niemand, maar werkt straffeloosheid en rechteloosheid in de hand. Anarchie begeleidt niemand, maar werkt criminaliteit en diefstal in de hand (VS: economische anarchie). Totalitarisme en anarchie liggen ideologisch mijlenver uit elkaar maar de barrière in praktijk tussen die twee is flinterdun. In het Noord Korea van Kim Jung Il produceert niemand is, is er onder de armen geen stratificatie, de enige toplaag is het leger en de partij. Er wordt niets geproduceerd buiten wapens, er bestaat geen recht op vrij ondernemerschap: niet in gesproken woord, niet in commercie, niet in welzijn. Mij verbaast het niet dat er doden vallen, in een initiatiefloze maatschappij.

wat niet?

onyx, 30/08/2006 – 22:57

Anarchie en anarchisme is een groot scala aan onderwerpen.
bv. het recht niet beheerst of geregeerd te worden.
het recht om over jezelf te beschikken omdat geen ander het beter kan.

dat is typies anarchie, idealiserende gedachtes waar je toch naartoe moet werken.

de rechtstaat

Joachim Raes, 31/08/2006 – 14:59

Dat heb je in elke moderne rechtstaat ook. Recht op vrije meningsuiting, te gaan en staan waar je wilt. Ik dacht dat je in een anarchie niets moet. Als mensen tegenover de staat en andere burgers beschermd moeten worden, moet iedereen zowel rechten als plichten hebben. En deze moeten afdwingbaar zijn!

De mens is een beperkt wezen

Peter Van de Ven, 31/08/2006 – 15:00

Absoluut zelfbeschikkingsrecht is een gevaarlijke utopische gedachte.

Mensen zijn niet perfect. Elkaar helpen kan bij momenten betekenen dat de autonomie van de geholpene geschonden wordt.

"Omdat geen ander het beter kan" klinkt vrij narcistisch.

Christelijke Anarchie van Leo Tolstoy

Anonymous, 08/09/2006 – 11:39

Er zijn reeds velen op dit idee gekomen.
Het basis principe is dat je niet moet zitten wachten tot andere mensen veranderen of dat je zelf andere mensen wil veranderen, dat lukt toch niet.
Een grote meneer Leo Tolstoy schreef reeds in 1893, maar nu nog brandend actueel, het boek "The Kingdom of God is Within You) integraal te vinden op.

http://en.wikisource.org/wiki/The_Kingdom_of_God_is_Within_You/

Het zette zelf Mahatma Ghandi aan om een activist te worden. Het gaat niet over religieuse dogma's, of Christus die wonderen pleegt, maar over de kern van niet-verzet tegen kwaad, of hoe de cirkel van geweld te kunnen doorbreken. Een aanrader!

Een klein foutje in de vertaling van anarchie

Bart, 13/09/2006 – 11:47

Beste naamgenoot,

Ik ben al jaren een groot voorstander van een anarchistisch systeem. Je hebt een vertaalfoutje gemaakt en daardoor stuit je op tegenstand.
archos betekent niet regeren, maar macht. anarchie beteket dus geen macht(sgebruik) en niet niet-regeren.
Krato (kratein voor degenen die meer dan 20 jaar geleden grieks studeerden) betekent regeren zoals in democratie en autocratie.

Een anarchisitsch staatsmodel pur sang betekent niet dat er geen regering of geen wetten zijn. Er wordt gewoon geen macht gebruikt om die wetten in de praktijk om te zetten. Er is een invoerende en een uitvoerende macht. Het probleem is dat je ervan uit moet gaan dat mensen inzien dat het voor iedereen beter is als iedereen zich aan de wetten houdt (die ze immers zelf kunnen maken door juiste volksvertegenwoordigers te verkiezen. Een anarchistisch staatsmodel is in principe mogelijk, maar dan moet die gedragen worden door allen.

En neen anarchie is geen vriendje van extreem rechts omdat extreem rechts geen macht schuwt. Zij zouden eerder geen wetten maken, maar toch macht gebruiken om gespuis (wat zij daaronder verstaan) te beknotten.

Anarchistische revolutie? Ik doe mee

Anarchie?

Nick, 25/01/2007 – 04:14

Als er geen mensen meer baas zijn over elkaar, hoe zien anarchisten dan een bedrijfsstructuur? De mens is namelijk intrinsiek een dier dat altijd maar vooruit wil. Zonder bedrijven is er echter geen wetenschap en dus ook geen onderzoek.

Zonder bedrijven is er bvb ook geen energievoorziening, luchtvaart, telefonie etc.

Bijgevolg zal de wereld weer onbereikbaarder worden, culturen gaan zich weer meer van elkaar vervreemden...

Impliciet pleit je dus voor iets zeer treurigs.

anarchie is orde

pépé, 21/02/2007 – 12:50

Hoi.

In de wereld is veel wat krom en vals is. Jammer genoeg een plattitude, maar wel een vertrekpunt van het anarchisme.
Anderzijds is er in diezelfde wereld ook zoveel moois en goeds dat het anarchisme (vrijheid + solidariteit) niet de uitzondering maar de regel is.
Kropotkin stelde 150 jaar geleden de wederzijdse hulp naast het 'overleven van de meest geschikte' van Darwin.
De voorbeelden zijn legio. Hoeveel doodrijders er ook op onze wegen rondrijden... ze blijven de uitzondering ook zonder een agent op elke hoek. Anderzijds zorgen flitspalen ervoor dat mensen nu vaker door het rode licht rijden waar ze weten dat er geen flitspalen staan.

Anarchisten menen dat repressie tegen afwijkend gedrag geen oplossing is: afwijkend gedrag wijst op maatschappelijke structuren die spaak lopen (op uitzonderingen na). Anarchisten stellen kort gezegd dat:
1. het afwijkend gedrag niet verholpen is
2. de oorzaken ervan door repressie uit het zicht dreigen te verdwijnen, waardoor het beter is het gedrag zichtbaar te houden zolang de fundamentele problemen niet zijn opgelost.

Hoe dan ook is het in eerste plaats een kwestie van kant kiezen: de kant van de macht of die van de underdog, van de vrede of die van de oorlog, die van een gezonde samenleving of een industriële woestijn, van de bazen of van de slaven.
En die keuzes maken we allemaal een paar keer per dag.

ORDE IS HET RESULTAAT VAN HET VRIJE HANDELEN. En niet andersom: gedwongen emancipatie is nog altijd dwang.
STAAT, RELIGIE EN KAPITALISME ZIJN RELATIES TUSSEN MENSEN, GEDRAGSWIJZEN DIE WE VERNIETIGEN DOOR ONS ANDERS TE GEDRAGEN TEGENOVER ELKAAR.
WIE OVER MIJ WIL REGEREN BESCHOUW IK ALS EEN MACHTSWELLUSTELING EN EEN TYRAN. HIJ MAAKT ZICH MIJN VIJAND.

Dat mensen 'de mens' zwak vinden en sterke leiders toewensen zegt misschien veel over die mensen. Mensen worden sterk beïnvloed door de omgeving / sociale structuur waarin ze leven. Veel van de externe regels worden verinnerlijkt in de kindertijd. Zo ook het principe van de autoriteit en de behoefte eraan: het lijkt zeker, duidelijk en veilig. Maar is het ook zo?

Er zijn twee vormen van vrijheid: ‘vrijheid van’ en ‘vrijheid tot’. De eerste is eigenlijk geen echte vrijheid, maar een negatieve definitie ‘De wereld is vrij van hongersnood’. Maar heeft iedereen dan ook de mogelijkheid om zo autonoom mogelijk te bepalen wat hij of zij zal eten, hoe het bereid wordt, hoe het geproduceerd wordt,…? Want dat laatste is de ‘vrijheid tot’, een positieve vrijheid die vraagt naar de graad van autonomie, de mogelijkheid om te beslissen en beslissingen uit te voeren.
Erich Fromm stelt dat het ontbreken van dit laatste leidt tot en pathologische ingesteldheid (psychologisch en maatschappelijk) die tot fascisme leiden.

Deze redenering onderscheidt ons van klein-linkse 'overgangs'theorieën als in een van de vorige antwoorden: de staat heeft net als elke andere entiteit de neiging zijn eigen voortbestaan te verlengen en te rechtvaardigen. De interne dynamiek en logica van de staat is dus steeds te groeien, en niet van te krimpen. Dat heeft het Trotskisme / Leninisme / Stalinisme / Maoisme meer dan afdoende bewezen.

Bovendien is het een te maken afweging in welke mate deelname aan het systeem mogelijk is zonder het systeem te versterken.

Om deze reactie toch binnen de perken te houden eindig ik met onze mission statement:
From the 18th century, anarchism evolved as a way of working towards freedom and happiness. A combination of things has covered much of these ideas with the dust of history, blood and tears.

“We try to grow into individual and social ‘defense’ and ‘attack’ against injustice (sexism, racism, war, exploitation, unfreedom, ...) and the systems of power over others in general.

Social defence is the response of solidary individuals and communities to undesired events in the outside world as disaster, military coup, financial market crashes, war, AIDS,...

Attack means taking the initiative: we want another world and we are the ones to make it. (Why don’t we set a date to it?)

We will make it acting on principles as freedom/autonomy/anti-authoritarianism, solidarity, direct action.

In a world like ours, it’s important to know which side you’re trying to be on, without needing a promised utopia, a Kingdom Come. Anarchism is an ongoing process, never a standstill.” (A.O mission statement)

Wie meer wil weten of mee wil werken verwijs ik naar www.anarchyisorder.org.

Gegroet,
pépé

anarchie.

Haras., 11/04/2007 – 20:56

Er is al volop anarchie.
Maar die vinden wij in een negatieve vorm bij regeerders en machthebbers.

Zij preken de passie en maken wetten, die in hun voordeel, maar in het nadeel van burgers en vooral van arme mensen zijn..

Zelf menen zij zich alles maar te kunnen veroorloven. Want zij zijn onschendbaar. Zij willen niet dat er beperkingen op hun onschendbaarheid worden gelegd.

Anarchie, tegengesteld aan die van hun, in een positieve vorm, die wordt Ons door hun niet gegund. Want dan verliezen zij hun opgeklopte rechten, hun imago en meer.
Dan verworden zij tot holle vaten, (wat zij meestal toch al zijn) En naar hun klank wordt niet meer geluisterd.

Er heerst de anarchie van de sterkste, de gemeenste en de wapenfabrikanten. Wetten gelden niet voor hun, die zijn slechts een rookgordijn voor kwalijke praktijken

Haras.

Anarchie

Sergey, 26/06/2008 – 19:38

Misschien zijn er mensen die toch een leider nodig hebben. Het is bekend uit de psychologie: een mens reageert veel trager als hij in de groep is, hij weet niet wat te doen. Het komt, als de MENSEN NIET BEWUST VAN ZICHZELF ZIJN. De andere wel. Wij hebben geen leider nodig die ons levensloop gaat bepalen. Wij weigeren om te doen wat er gezegd wordt. Het komt niet gewoon uit de protest. Wij zijn NIET AKKOORD!!!
Als iedereen tegelijkertijd gaat roepen wij zijn vrij, wij willen vrede, gaat dan het wereld veranderen. de enige probleem is dat de mens zo opgevoed is dat hij naar de maatschappelijke normen en waarden streeft die door de politieke systeem opgelegd zijn. Ik ben student pedagogie, en ik weet wat de opvoeding met de mens doet.

Zelfs al zijn alle

peter77777, 07/11/2008 – 15:55

Zelfs al zijn alle tegenwerpingen die hier gegeven worden juist of een beetje juist, dna nog is het een prachtig ideaal om naar te streven, een ideaal om zo dicht mogelijk bij te komen.
Waarom niet streven naar vrijheid, naar gelijkwaardigheid?

onrecht van de sterkste

Contra, 24/08/2009 – 10:03

Beste Peter,

Je hebt er niet veel van begrepen denk ik,misschien moet je de tekst hierboven maar eens opnieuw lezen...
Anarchie is een positieve levensinstelling waarin mensen mensen vrijlaten en respecteren...Hiervoor moeten wij allen natuurlijk nog veel veranderen,want zolang we nog beheerst worden door onze willetjes en enkel streven naar Macht, succes, geld en materie blijft het natuurlijk een utopie...Eerst zal je jezelf vrij moeten maken, anders blijven we ter plaatse trappelen met structuren zoals een democratie wat beter is dan dictatuur maar enkel de illusie van vrijheid geeft...

Anarchie als ideologie

Contra, 24/08/2009 – 10:33

Anarchisme (afkomstig uit de Griekse αν = "geen" αρχος = "heerser") is het streven naar een geweldloze situatie of samenleving waarin mensen zonder macht of autoriteit leven. Het is de verzameling denkwijzen die terug te brengen is tot de gedachte dat een individu op geen enkele manier een ondergeschiktheid aan of van iets of iemand erkent. In de omgang wordt de term anarchisme vaak verward met een andere duiding van het begrip anarchie, dat vooral gebruikt wordt om chaos en wanorde aan te geven.
Als politieke stroming is anarchisme niet mogelijk gezien het streven naar niet-beheersing, terwijl politieke partijen een regering vormen en dus gaan besturen of heersen.
Volgens anarchisten leidt elke vorm van gezag tot onderdrukking en is het beter om een bestuur in de vorm van kleine zelfbesturende gemeenschappen te hebben. Deze functioneren op basis van vrije associatie en gelijkheid.. Een kenmerkend element van anarchisme is het zoveel mogelijk direct realiseren en in praktijk brengen van (elementen van anarchie).Ook persoonlijke bewustwording wordt door veel anarchisten belangrijk gevonden. Het niet beheerst worden door het “ik” is een belangrijke factor.
Je niet laten beheersen door je willetjes, verslavingen en de drang naar zekerheid en materialisme. Je niet laten beheersen door angsten (in welke vorm dan ook).Niet oordelen maar vrij laten.Maar ook jezelf vrijlaten om te te evolueren. Leren los te laten.Anarchisme is het streven naar vrijheid zonder andere mensen kwaad te berokkenen. Het streven naar vrijheid en vrede.De anderen de vrijheid geven zichzelf te ontwikkelen, zichzelf te zijn… Anarchisme is een innerlijke revolutie die kan leiden tot een betere wereld. een wereld waarin we ons thuis voelen. Tot hiertoe blijft anarchisme een ideaal en een utopie… Maar wie weet komen we er wel eens, ooit…..

Contra

Er zijn inderdaad nogal wat misverstanden over 'het anarchisme'... .
Weia Reinboud (Atalanta) schreef erover in 1991. Even een korte samenvatting:
1. Praten over HET anarchisme kan niet.
2. Anarchisme beweert dat het mogelijk is dat iedereen bepaalt wat iedereen doet.
3. Bij het opsommen van de voordelen van de democratie gaat het altijd om het vergelijken van democratie en dictatuur.
4. Alle voordelen van de democratie spreken natuurlijk in het voordeel van alles wat beter is dan dictatuur.
5. Iets kan blijkbaar al een democratie genoemd worden wanneer een fors deel van het leven - het bedrijfsleven bijvoorbeeld - niet-democratisch ingericht is, wanneer er dus nog allerlei trekken van dictatuur aanwezig zijn.
6. In democratieën hebben alle besluiten iets middelmatigs.
7. Het kan zijn dat mensen het grootste deel van de tijd anarchistisch zijn, maar op het moment dat ze een bom gooien zijn ze niet anarchistisch bezig.
8. Anarchisme heeft geen manieren om een dam op te werpen tegen fascistische schrijfsels, en heeft geen manieren om superklieren tegen te houden.
9. Uit dat anarchisme geen oplossing heeft voor alles, volgt niet dat alles van anarchisme geen oplossing is.
10. Waar strijdige meningen naast elkaar liggen, kan makkelijk chaos ontstaan.
11. Waar anarchisme en chaos hand in hand gaan, is er sprake van een variant van de apathie die veel niet-anarchistische mensen kenmerkt.
12. Meningen naast elkaar laten liggen, heeft eerder iets met liberalisme dan met anarchisme te maken.
13. Kritiek de wereld insturen, is de enige manier die anarchistische mensen hebben om uitwassen als fascisme aan te pakken.
14. Moralisme - als dat al bestaat - kan niet iets van anarchistische mensen zijn.
15. Anarchisme streeft naar het helemaal opheffen van de tegenstelling tussen individueel en algemeen belang.
16. Anarchisme wil dat individuen zich geheel kunnen ontplooien, dat mensen slechts op een vrijwillige wijze samenwerken, en dat voor alle handelingen geldt dat ze door iedereen tegelijkertijd en durend gedaan kunnen worden.
17. In de geschiedenis kan je zien dat kennis groeit, dat kennis verspreid wordt, en dat mensen aan de hand van nieuwe kennis hun gedrag veranderen; niet altijd in een prettige richting, maar toch ook vaak wel; sommige ontwikkelingen wijzen erop dat uiteindelijk anarchisme het aantrekkelijkst gevonden zal gaan worden.

In de volgende notitie een aantal misverstanden over anarchisme... .
(van 'korte' samenvatting gesproken... dat wordt dan mijn 3e notitie hier).En nu de 4e..

Misverstanden:

1. Anarchisten zijn bommengooiers.
2. Activisme = anarchisme.
3. Anarchie = chaos. Anarchisten zijn chaoten.
4. Anarchisme is een ethisch -isme, gebaseerd op het idee dat mensen in hun hart goed zijn.
5. Anarchisme is als ideaal heel leuk, maar het kan in de praktijk niet werken.
6. Anarchisme is per definitie tegendraads.
7. Anarchisme is moeilijk, is niet iets om vrolijk van te worden.
8. Anarchistische mensen zijn het nooit met elkaar eens.
9. Anarchistische mensen kunnen niet samenwerken.