han21 november 2005 – 15:58

Maatregelen voor jongeren : de preciseringen waartoe de regering heeft beslist, omvatten nieuwe, grotere patronale-lastenverlagingen.
Net zoals in het verleden worden deze verla-gingen toegekend zonder garanties qua effect op jobcreatie.

In het geval van de herstructureringen maakt het zogenaamde generatiepact de termijnen van de procedure voor informatie en raadpleging van de werknemers korter en beperkt het de mogelijkheden om de brugpensioenleeftijd te verlagen.

De werknemers – en vooral de bedienden – die het slachtoffer worden van een herstructure-ring, worden bestraft - doordat de wet op de arbeidsovereenkomsten in vraag wordt gesteld :

de vergoeding voor hun verplichte deelname aan een tewerkstellingscel wordt immers gelijkgesteld met de vergoeding die normaal verschuldigd is wegens de verbreking van hun con-tract ; in dit geval wordt de betaling hiervan dan ook nog eens gemensualiseerd - doordat ze nu gesanctioneerd kunnen worden en ze hun recht op vergoedingen of brugpensioen kunnen verliezen.

De optrekking van de brugpensioenleeftijd is gekoppeld aan striktere loopbaanvoorwaarden.
Men moet langer werken om op latere leeftijd op brugpensioen te kunnen gaan.
De werknemers die het meest geviseerd worden, zijn :
- jongeren, die langer studeren en bijgevolg pas na de leeftijd van 20 jaar op de ar-beidsmarkt komen.
- vrouwen, die in werkelijkheid al vaker deeltijds werken, maken vaker gebruik van tijdskrediet, onderbreken vaker hun loopbaan om beroeps- en privé-leven te combi-neren.

De aangebrachte correcties bieden geen oplossing voor de ontbrekende gelijkstelling van de studiejaren, noch voor de feitelijke
discriminaties op het vlak van brugpensioenmogelijkheden voor vrouwen. De beperkte mogelijkheid om de gelijkstellingen van periodes van inactiviteit met effectieve loopbaanjaren uit te breiden, wordt doorverwezen naar een hypothetisch in-terprofessioneel akkoord eind 2006.

Wat het tijdskrediet betreft, stellen we vast dat er geen bijdragen meer zullen zijn op de aan-vullingen in de eindeloopbaanstelsels, ten
laste van de werknemers. Er wordt wel een koppe-ling ingevoerd tussen het gebruik van deze stelsels en het vertrek op brugpensioen.
Er is geen verplichte vervanging. De werkgever zal een bijdrage moeten betalen als er in een sectorale CAO geen vervanging is voorzien. We moeten deze vervanging dus opleggen.

Het Federaal Comité van de BBTK zal zich scharen achter elk actieplan en iedere actie waartoe op interprofessioneel niveau en in gemeenschappelijk vakbondsfront wordt besloten.

Indien er geen reactie komt op interprofessioneel vlak, machtigt het Federaal Comité van de BBTK het Federaal Secretariaat om met de LBC en de CNE een plan met reacties en acties specifiek voor de bedienden uit te werken.