christophe05 oktober 2006 – 13:02

Op 4, 5 en 6 oktober staan bekende en gewone Vlamingen voor de klas
om te spreken over het thema diversiteit. Directies, leerlingen
(raden), ouder- en feestcomités houden ook activiteiten waarbij ze de
leraren verwennen én werken rond diversiteit.

Het Minderhedenforum, de koepel van allochtone verenigingen, vindt
‘Gastleraar-voor-één-dag’ van Klasse en de Vlaamse Unesco-Commissie
een mooi initiatief. Helemaal terecht worden de leerkrachten in de
schijnwerpers gezet. Goede leerkrachten kunnen immers het verschil
maken om allochtone of kansarme kinderen dat extra duwtje te geven.
Een leerkracht die de talenten van leerlingen weet boven te halen in
plaats van hen af te schrijven op basis van hun afkomst, kan het
leven van die jongeren veranderen. Allochtone leerlingen hebben een
duwtje nodig, want nergens in Europa is de kloof tussen de score van
de autochtone en allochtone leerlingen zo breed als in Vlaanderen.

Goede leerkrachten weten al hun leerlingen de vaardigheden en het
respect mee te geven om te gaan met verschillen van alle aard. Gezien
de toenemende polarisering in onze samenleving, en het effect daarvan
op de Vlaamse jongeren (zie nog het recent onderzoek van politicoloog
Marc Hooghe), spelen leerkrachten een essentiële rol in het creëren
van het respect dat op 0110 centraal stond.

Maar één zwaluw maakt de lente nog niet. Leerkrachten kunnen dit
alles niet alleen waarmaken. Hun persoonlijke inzet moet omkaderd
worden door steun van overheid, inrichtende machten, directies en
leraarsteam. Zoniet slinkt de motivatie snel en blijven de successen
de uitzondering.

‘De geëngageerde leerkracht’ moet gesteund worden door collega’s,
directie en schoolbestuur. Zijn/haar attitude en werkwijze moet de
regel worden en niet de uitzondering. Het is noodzakelijk dat een
schoolbestuur een beleid uitstippelt dat de diversiteit van en in het
schoolteam ondersteunt. Zonder voldoende ondersteuning en een goede
communicatie kunnen scholen die investeren in diversiteit het
slachtoffer te worden van een imagoprobleem en een witte vlucht.

Directies die hun nek uitsteken voor diversiteit dienen beter
begeleid te worden door de Vlaamse overheid, de onderwijskoepels en
de diversiteitsconsulenten van de vakbonden. Meer diversiteit in én
voor de klas moet, waargemaakt worden via een integraal
diversiteitbeleid. Scholen moeten zich bewust zijn van zichtbare en
onzichtbare drempels in het aanwervingsbeleid, de sfeer op de
werkvloer, de omgang met de leerlingen, enzovoort. Vaak is men zich
niet bewust van vele van die hindernissen.