pvl09 november 2006 – 12:11

Volgens Bernard Duterme van het Centre Tricontinental (Louvain-la-Neuve) betekent de verkiezing van Ortega zeker een bevestiging van de trend naar een groter en sterker progressief blok in Latijns-Amerika. ‘’Maar de verkiezing is niet een echte overwinning. Ortega verzamelt ongeveer 38 pct. van de stemmen achter zich en dat is net minder dan de score van de Sandinisten in 1990. De poging is geslaagd omwille van de verdeeldheid van rechts in twee partijen,’’ zegt Duterme.

Volgens Katia Nouten, programmaverantwoordelijke voor Nicaragua van Oxfam Solidariteit, betekent het een kans op een positieve wending na 16 jaar neo-liberaal beleid. ‘’Zo’n 80 pct. van de Nicaraguanen leven onder de armoedegrens’’, vertelt ze ‘’Een hoog percentage van de bevolking werkt in de informele sector. De werkloosheid bedraagt 25 pct. Eén vijfde van de bevolking is uit het land uitgeweken sinds 1990. Een half miljoen mensen zijn naar de omliggende landen vertrokken, vooral naar Costa-Rica. Bijna een half miljoen naar de Verenigde Staten. Die mensen sturen per jaar ongeveer 1 miljard dollar naar hun families in Nicaragua, wat neerkomt op 20 percent van het inkomen in dat land.’’

Het Sandinistisch programma en de kandidatuur van Ortega kregen de steun van Venezuela.
‘’Chavez heeft in ieder geval niet gewacht op de overwinning van Ortega om met concrete steun over de brug te komen’’, zegt Katia Nauten. ‘’De 92 gemeenten (er zijn in totaal 153 gemeenten) waar een FSLM-burgemeester is, kregen alfabetiseringsmateriaal vanuit Venezuela. Er is een akkoord voor de levering van meststoffen en goedkope petroleum vanuit Venezuela.’’
‘’Ortega heeft beloofd een einde te maken aan het wilde kapitalisme. Maar hij wil ook buitenlandse investeringen aantrekken in de strijd tegen de armoede.’’

Welke Ortega?

De nieuwe Ortega verschil wel grondig van de radicale president uit de tachtiger jaren. Er zijn een aantal verontrustende signalen. Eerst en vooral sloot hij een pact met de voormalige rechtse president Aleman. Daardoor konden de Sandinisten opnieuw deelnemen aan de machtsstructuren. Ortega liet zijn partij het controversiële vrijhandelsakkoord tussen de VS en Centraal Amerika mee goedkeuren. Dit vooral om de VS gunstig te stemmen. Onlangs sloot hij ook een pact met de officiële kerk. In oktober nog stemden de Sandinisten mee de nieuwe wet die therapeutische abortus (abortus in gevallen waar het leven of de gezondheid van de vrouw in gevaar is) strafbaar maakt.

De inmenging van de VS in de verkiezingsstrijd bleef intens. Zowel Burton (van de Helms-Burton wet die handel met Cuba verbiedt) als Oliver Norton bezochten Nicaragua in volle kiesstrijd om de rechtse kandidaten te steunen. En defensieminister Rumsfeld nam er deel aan een bijeenkomst van ministers van defensie uit de regio. De ambassadeur van de VS mengde zich ook constant in de interne aangelegenheden van het land tijdens de electorale periode.
De Vereniging van Amerikaanse Staten veroordeelde dan ook de inmenging van de VS in de verkiezingen.