Olivier08 december 2006 – 23:41

Het was nog niet genoeg dat we het onderscheid tussen arbeiders en bedienden moesten slikken. Nu deelt een minister z'n bevolking op in 4 clusters, die met geen stoornissen, die met leerstoornissen, die met functiebeperkingen en die met beperkingen in sociale interactie.

Voor een socialistische Minister geeft hij paradoxaal genoeg zijn geld aan de minst functionelen om ze zo functioneel mogelijk te maken terwijl het veel grotere potentieel aan mensen met leerbeperking en beperkingen in de sociale interactie geen speciale onderwijsleermiddelen krijgen in leerzorgniveau 2. Ook mensen met leerbeperkingen en beperkingen in de sociale interactie dienen de mogelijkheid gegeven worden om leerzorgniveau 2 te kunnen halen teneinde ook hun perspectief op ieders hoogste goed (leerzorgniveau 1) open te houden.

Mensen met een functiebeperking zouden op basis van speciale onderwijsleermiddelen kunnen doorsluizen van een school waar uitsluitend gewoon onderwijs gegeven wordt naar een school waar zowel gewoon als buitengewoon onderwijs gegeven wordt. Deze overstap van de breuklijn tussen leerzorgniveau 3 en 2 met daarbij de overstap van de breuklijn in gans onze samenleving is gegund voor mensen met een fysieke, auditieve en visuele beperking (categorie DEF) en dit tot en met zij leerzorgniveau 1 bereiken. terwijl voor mensen met leerbeperkingen en beperkingen in de sociale interactie geen gelijknamige initiatieven voorzien zijn.

Het is opvallend stil bij studenten rond onderwijsplannen van Vandenbroucke. Als student vind ik dat de hogeschool- en universiteits-studenten het dienen op te nemen voor de middelbare school studenten en jonger. Net als ik vind dat de universiteiten en hogescholen het leerprogramma dienen op te stellen en niet eender welke zuil. Maar Vandenbroucke rekent op hen om de brokken te betalen voor een beetje macht in ruil, wat maakt een leergestoorde of beperkingkje in de sociale interactie uit? Mocht er vanuit het onderwijs veel (véél) opender naar de samenleving toe gekeken worden, het zou al een stap vooruit zijn. Waarom zijn er zo weinig infiltraties van het middenveld in het onderwijs? Zij hebben de expertise en qua vaardigheden kunnen zij de leerlingen 100 maal beter informeren dan leerkrachten die overigens tòch veel liever doen waar ze goed in zijn en dat is hun kennis verspreiden. Zoiets als vaardigheden doceren dat hebben zij nooit geleerd uitgezonderd godsdienstleerkrachten misschien. Waarom komen kinderen en jongeren uit de verschillende scholen of zelfs tussen richtingen en klassen binnenin scholen zo weinig in contact met elkaar? Een vak als aardrijkskunde, iedereen moet dat toch gezien hebben? Kunnen we dat niet samen geven? Desnoods met meerdere leerkrachten tegelijk. Schrijf aub de gedragsgestoorden van een samenleving niet af door ze van jongs af aan te scheiden van degenen die dat niet zijn. Natuurlijk vereist de realiteit dat in bepaalde mate maar een perspectief wegnemen dat doe je niet ongestraft.

Ipv differentiërentieren en dispenseren heeft ons onderwijs én onze samenleving nood aan diversifiëren. Diversifiëren is niet gelijk aan hokjes trekken en dmv schema's die hokjes op de correcte manier doen evolueren maar is gelijk aan de ene mens die van de andere leert waarbij elk van de ene iets leert wat ze tevoor nog niet wisten (iets wat hen beide uniek maakt) en wat hen beide menselijke waarde doet opleveren. En is maximaal menselijk kapitaal genereren in de samenleving niet de core-buissness van het onderwijs?