Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Gezinsbond boos op commerciële zenders: opnieuw ophef rond kinderreclame

Gezinsbond boos op commerciële zenders: opnieuw ophef rond kinderreclame

De Gezinsbond is boos omdat de commerciële zenders (VT-4 en VTM) afspraken over investeren in goede kinderprogramma’s en een gedragscode rond kinderreclame niet willen naleven. Die zenders hadden van media-minister Bourgeois de afschaffing bekomen van de beperking op reclame rond kinderprogramma’s in ruil voor die afspraken.

Maandagavond vergaderden op het kabinet van minister Bourgeois onderhandelaars van VT-4, de Federatie van commerciele zenders, de Unie van Belgische Adverteerders en de Gezinsbond om over die afspraken te praten. De commerciele zenders willen zich niet vastpinnen om te investeren in kwalitatieve kinderprogramma's. Ze willen wel volgende maand praten over een bijwerking van de gedragscode rond kinderprogramma's.
Voor de Gezinsbond zijn de afspraken rond investeren en een gedragscode met elkaar verbonden. ''Als het ene niet kan, dan gaan wij over het tweede niet meer meepraten'', zegt gezinspolitiek secretaris Annemie Drieskens van de Gezinsbond.

Testaankoop dat vorig jaar ook uitgenodigd was om mee rond de tafel te zitten, weigert om nog aan die vergaderingen deel te nemen. ''Wij waren en zijn tegen de afschaffing van de beperking op kinderreclame. Nu die toch afgeschaft werd willen wij niet dienen als schaamlapje om over zoethoudertjes te onderhandelen'', zegt een vertegenwoordiger van Testaankoop. ''De vijfminutenregel moest zogezegd afgeschaft worden omdat de Nederlandse zender Nickelodeon niet onder het reclameverbod valt. Welnu, Nickelodeon hoeft zich evenmin te storen aan eender welke Belgische of Vlaamse gedragscode. Dus welke zin heeft het allemaal?''

Pas een maand geleden, op 24 januari, schafte het Vlaams Parlement met een overweldigende meerderheid het verbod op reclame rond kinderprogramma’s af via een nieuw mediadecreet. Vlaams Belang stemde mee met de meerderheid en Groen stemde tegen.

Dat verbod op reclame rond kinderprogramma’s staat algemeen bekend als “de vijf-minutenregel“ en was een verworvenheid sinds meer dan vijftien jaar. Het parlement stemde ook een resolutie die de twee voorwaarden van investeringen en gedragscode herbevestigt.

De afschaffing van de vijf-minutenregel sloop in het voorjaar van 2006 langs een achterpoortje het parlement binnen, toen media-minister Geert Bourgeois de financiële krijtlijnen voor de beheersovereenkomst met de openbare omroep bekend maakte. In de marge van de onderhandelingen over die beheersovereenkomst met de openbare omroep, liet hij weten dat hij de beperkingen op kinderreclame voor de commerciële zenders zou afschaffen.

Hij voegde er toen aan toe dat voor hem de voorwaarde was dat de Vlaamse commerciële zenders zouden beloven te investeren in kwaliteitsvolle kinderprogramma’s en dat ze zouden meewerken aan een betere gedragscode voor reclame rond kinderprogramma’s. Die gedragscode moest er komen in overleg met de Gezinsbond, Testaankoop, het Commissariaat voor de Kinderrechten en de Unie van Belgische Adverteerders.

De Gezinsbond vreest nu dat de wet wel afgeschaft is maar dat de beloften in het niets verdwijnen. ‘’De Gezinsbond wil klare taal van de minister en een serieus businessplan van de commerciële omroepen’’, luidt in het openingsstuk van De Bond vorige week. ‘’We willen een business-plan van de commerciële omroepen waaruit blijkt dat ze structureel en serieus zullen investeren in kinderprogramma’s.’’

In het sleutelen aan een gedragscode ziet de Gezinsbond minder nut. ‘’Er zijn al zoveel gedragscodes’’, zegt gezinspolitiek secretaris Annemie Drieskens. ‘’Ons principe is gewoon: geen reclame voor kinderen. Steeds weer roept men de Europese regels in om toe te geven. Maar er bestaat wel degelijk een artikel in de Europese regulering dat toelaat om “de culturele uitzondering” in te roepen. Als men het politiek belangrijk genoeg vindt, kan kan dat. Welnu, wij vinden de kinderen belangrijk genoeg om er iets aan te doen.‘’