Met kerst 'geen plaats in de herberg, zelfs niet in een kribbe !'

johannes19 december 2005 – 22:42

Zondag 18/12 had de kerstwake van het VAK plaats aan de Refuge in Brugge, vanuit de christelijke gemeenschappen werd volgend bericht verstuurd ter ondersteuning van de actie.

Met kerst 'geen plaats in de herberg,
zelfs niet in een kribbe !'

Steun vanuit de kerkgemeenschappen voor de Kerstwake aan het gesloten centrum de Refuge in Brugge op 18 december 2005 om 15u.

De Belgische overheid sluit jaarlijks meerdere duizenden vluchtelingen, mensen zonder papieren en 'in-ads' op in de gesloten centra. Meerdere honderden vluchtelingen, waaronder kinderen, zullen hun kerst doorbrengen achter tralies en prikkeldraad.

In 2004 werden 7.622 mensen opgesloten in de gesloten centra, volgens het activiteitenrapport 2004* van Dienst Vreemdelingenzaken. Het gaat niet om mensen die een echt crimineel feit hebben gepleegd, maar om asielzoekers of mensen zonder papieren die niet (meer) over een geldige verblijfsvergunning beschikken, uitgeprocedeerd zijn of wachten op de ontvankelijkheid van hun dossier.

'We zijn al zover geraakt dat de Refuge en Steenokeerzeel de meeste mensen niet meer raakt. Niemand zegt er iets over'
dat is de nuchtere reactie van dominee Truus Schouten naar aanleiding van deze Kerstwake.

Dit jaar herhaalde ook de Belgische 'Ligue des droits de l’Homme' haar principiële oppositie** tegen het bestaan van gesloten centra waar mensen opgesloten worden die geen enkel misdrijf hebben begaan.

Af en toe wanneer het er binnenin eens verkeerd loopt, komen de gesloten centra in het nieuws. De overheid heeft er blijkbaar geen problemen mee kinderen en jongeren op te sluiten in centra die daar niet voor geschikt zijn. Begin december zaten tot 60 kinderen opgesloten in het gesloten centrum te Steenokkerzeel. België werd er deze maand door de UNHCR op gewezen dat dit ingaat tegen het kinderrechtenverdrag van de VN. Het centrum 127bis in Steenokkerzeel is een betonnen gebouw met hoge tralies en prikkeldraad en is geen omgeving voor opgroeiende kinderen en jongeren. Sommige van deze kinderen zijn in België geboren en wonen reeds enkele jaren in ons land. De opsluiting kan tot meerdere maanden duren. Hoe is het zover kunnen komen dat we toestaan dat kinderen en jongeren daar opgesloten worden?

'Veel mensen weten niet af van het bestaan van gesloten centra, ze denken dat het gewone gevangenissen zijn' zegt pater Luc Deprest van de mensenrechtenorganisatie Acat-Vlaanderen.

Sommige vluchtelingen zitten maandenlang tot méér dan een half jaar opgesloten in een gesloten centrum. Gesloten centra zijn erger dan gevangenissen, want ze beschikken over minder voorzieningen dan penitentiaire instellingen. De meeste vluchtelingen leven en slapen in grote zalen zonder privacy!

'De gedwongen uitwijzingen van asielzoekers en mensen zonder papieren en de detentiecentra zijn inhumaan, dus wat ons betreft ook onchristelijk.
Deze mensen zijn vaak slachtoffer geweest van politieke of religieuze vervolging, economische instabiliteit in de wereld, ecologische rampen, oorlog, burgeroorlog of mensenhandel en worden alsnog gestraft met opsluiting in detentie centra.'
Concludeert priester Johan Maertens

Een humaan asielbeleid houdt rekening met de fysieke integriteit van het individu, maar niet in België. We vernemen van vluchtelingen ook verhalen over fysieke en psychische intimidatie en het gebruik van buitensporig geweld tijdens de gedwongen uitwijzingspogingen.

In het jaarrapport 2005 van Amnesty International (AI)*** werd dit jaar weer verwezen naar de klachten over fysieke en psychische mishandeling tijdens de uitwijzingsprocedure.

België lijkt ook niet altijd bezorgd te zijn over het lot van de teruggezonden vluchtelingen.Een recente BBC documentaire bracht aan het licht dat vluchtelingen die teruggestuurd werden (oa. vanuit België) naar de D.R. Kongo slachtoffer werden van vervolging en opsluiting.

Ondergetekenden, willen vanuit hun christelijke gemeenschappen hun bezorgdheid uitdrukken over de huidige behandeling van vluchtelingen en mensen zonder papieren in België. In het bijzonder de praktijken van het opsluiten in de gesloten centra en de gedwongen uitwijzingen

Een initiatief als de Kerstwake die op zondag 18 december 2005 aan het gesloten centrum De Refuge in Brugge georganiseerd wordt door het Vluchtelingen Aktie Komitee geniet onze steun en aandacht.

Ondergetekenden:
Marc Loos, dominee, Verénigde Protestantse Kerk België (VPKB) Gent Rabot

Lydia van Essen, diaken VPKB Gent Rabot

Johan Maertens, priester - de Katholiek Werker

Tetty Rooze, maatschappelijk werkster – Protestants Sociaal Centrum Antwerpen

Jan Rombouts - Dominicus Gemeenschap

Luc De Prest, ACAT België-Vlaanderen

Werner Van de Weghe - Coördinator Huize Triest (Broeders van Liefde) en Gemeenschapshuis Tabor (Broeders van Liefde)

Jozef en Tilly Hertsens - De Maesschalck VLOS vzw Sint-Niklaas

Piet Willems, Vluchtelingen Ondersteuning Sint Niklaas

De Stobbeleir Gino, priester, Gemeenschap van de Goede Herder

Vydt Johan, priester, Gemeenschap van de Goede Herder

Patrick Vlaemynck, diaken, Gemeenschap van de Goede Herder

Petra Schipper, ziekenhuisaalmoezenier VPKB Antwerpen

Paul Schobben, vzw De Tinten

Fien Schobben, vzw De Tinten

Dirk Durant, vzw De Tinten

André Brems en Marie-Rose Herremans, Netwerk Basisbewegingen

Norbert en Lydia Bethune, vzw Rent a priest

Lianne de Oude, dominee VPKB Hasselt

Truus Schouten, dominee VPKB Boechout

Koen Blieck, pastoor Rabotwijk Gent

Didier Vanderslycke, Kerkwerk Multicultureel Samenleven

De Tavernier Wilfried en Goemans Monika, ex-vrijwilligerswerk in de derde wereld.

Links:

http://www.catholicworker.tk

Onrechtvaardig,wraakroepend zeggen velen,maar...

Leo, 20/12/2005 – 18:58

Het ontbreekt vaak aan coördinatie en rechtlijnigheid.
Bijvoorbeeld:
Wij zijn een klein buurthuis in Tienen.
Dit jaar hebben we voor 2 gezinnen fel actie gevoerd.
Naar Brussel,Zaventem,merksplas en…
Wie weet dat?
Er zijn verschillende organisaties actief.
Er wordt gelobbyd op regionaal en federaal niveau.
Een heuse vluchtelingendag.
Conferenties en bijeenkomsten rond asielprocedures.
Al deze dingen staan natuurlijk ver af van het idee: GEEN Mens is illegaal.
De vluchtelingen worden benaderd vanuit verschillende hoek.
Met en zonder papieren.
Oorlogsvluchtelingen-economische vluchtelingen.
Ex-oostblok en anderen.
Enzovoort.
Dan zijn er nog de organisaties zelf.
Erkende en niet erkende.
Gesubsidieerde en vrijwillige.
Klinkende namen en onbekenden.
Het klopt dus van geen kanten dat de meeste mensen niet meer geraakt worden.
Niemand zegt er iets over.
De mensen zeggen heel veel.
Vanuit hun eigen situatie voelen ze de onrechtvaardigheid dagelijks.
Wie er probeert zo weinig mogelijk over te zeggen zijn de politici.
Als ze er over spreken is het in de zin van uitgeprocedeerde, asiel-zoeker, illegalen…
Alsof ze vrienden zijn van Bin Laden.
Mensen kennen mensen.
Voor hen zijn illegalen en uitgeprocedeerden voorwerpen.
Er word aangenomen dat het hier een democratie is .
Normaal moet je er niet over nadenken.
Iedereen wordt menswaardig behandelt.
Dat is de basisregel.
Het wordt inderdaad problematisch als “de mensen” over iedere stap die politie, gerecht en politici zetten.
Moeten nadenken.
Op vele terreinen is dat echter zo.
De controle ontsnapt aan het volk.
Als gespecialiseerde(bv in vluchtelingen zaken)moet ge er dan bij wijze van spreken van wakker liggen.
Ge word een zogenaamde Don chuichot.
Je moet tegen uw buur eens praten over de vluchtelingenwetgeving.
Daar heb je een dag voor nodig.
Waarschijnlijk heeft de man of vrouw ondertussen een uiltje gevangen of is zich gaan bezatten om zoveel ellende.
Men praat inderdaad niet over de kinderen die in een betonnen bunker, ver verstroken van het normale leven zijn opgesloten.
Over de zwangere vrouw zonder man eenzaam en geïsoleerd.
De media en in toenemende mate de politiek hebben het over objecten en voorwerpen.
Mensen zijn geïnteresseerd in mensen.
In levensverhalen met een ziel.
In getuigenissen van levenservaringen.
In een hoopvolle toekomst.
Voor zichzelf en hun omgeving.
En dat geld voor iedereen in de nabijheid.
Enkel word naijver, discriminatie, onverschilligheid gepromoot.
Subtiel, door woordgebruik, radicale(reactionair)taalgebruik.
Onduidelijkheid wordt gepromoveerd tot geletterdheid.
Om niet over de regeltjes en wetten te spreken.
Doorbreken doe je dat door een netwerk en kontakten.
De regio’s hetzelfde gewicht geven als de centra’s.
Informatie- verkeer rond problemen vooral van hoog naar laag.
Dezelfde taal te speken.
Alle vluchtelingen zijn gelijk, met en zonder papieren.
En last but not least.
Alle energie, veelzijdigheid en culturele rijkdom deze mensen meebrengen.
Een goede start is genomen door Vluchtelingenwerk Vlaanderen.
Ik wens ons in ieder geval voor het volgende jaar.
Duidelijk en expressie.
Zeer veel communicatie en strijdbaarheid.