Teun07 mei 2007 – 15:39

De veertiende editie van het reusachtige familiefestival belooft weer een heel spektakel te worden. De grote opkomst vorig jaar van 80.000 feestvierders heeft het festival niet alleen te danken aan het feit dat het gratis is, maar vooral aan hun uitgebreid en gevarieerd programma. Buiten locale wereldmuziek, workshops, danslessen en vele andere activiteiten, neemt de organisatie bescheiden stapjes om van een muziekfestival naar een cultuurfestival te evolueren. “Er is nu ook literatuur, een poëzieprogramma, film en stand-up comedy”, zo vertelt Frank Cuypers.

In wat verschilt Mano Mundo van andere festivals?

“Voor Mano Mundo zijn de festiviteiten slechts een middel, geen doel. De media maken er een echt festival van, maar als je er nauw bij bent betrokken, weet je dat Mano Mundo anders is.
De manier waarop onze affiche tot stand komt is helemaal verschillend van de manier waarop andere programmatoren dat doen. Wij werken samen met verschillende bevolkingsgroepen van overal in de wereld, die in ons land zijn komen wonen. Iedereen krijgt inspraak en ieder jaar programmeren we muziek van een andere groep. Mano Mundo is ook méér dan een groot feest. Het is ook een NGO en maakt van de gelegenheid gebruik om de mensen gevoelig te maken voor de wereldproblematiek.”

Welke boodschap wil Mano Mundo brengen?

“Bij onze eerste editie in 1993 is er een duidelijke keuze gemaakt. Mano Mundo zou moeten gaan over duurzaamheid. Dat betekent andere mobiliteit, ecologie, maar ook de Noord-Zuid problematiek. Het tweede luik van het festival is de interculturele visie. Het is een groot woord, maar bij ons is dat op een spontane manier gegroeid. Nu, veertien jaar later, kunnen we die boodschap al goed overbrengen, maar we zijn er nog niet helemaal. Het kan altijd beter.”

Staat de programmatie in functie van de visie van Mano Mundo?

“Ja, dat is zeker zo. Het artistieke verhaal dat sommige festivals claimen, is bij ons ondergeschikt aan de mensen die we willen bereiken.
We richten ons op een heel breed publiek. De Plantijnhogeschool in Antwerpen heeft een studie gedaan naar het publiek van verschillende festivals in Vlaanderen. Mano Mundo bleek het meest gediversifieerd publiek te hebben. Wij zijn bijvoorbeeld het enige festival dat migranten van de eerste generatie bereiken, omdat hun kinderen en kleinkinderen actief meehelpen aan de opbouw van Mano Mundo.
Bij ons lopen ook mensen van verschillende leeftijden rond. Jongeren, senioren, grootouders met hun kleinkinderen,…”

In een tijd waarin de prijzen van festivaltickets de hoogte inschieten blijft Mano Mundo gratis.

“Ons festival is inderdaad nog altijd gratis. De media hebben daar nogal wat over geschreven de laatste tijd. Rock Werchter is heel duur geworden maar er kunnen nog wel grote gratis festivals blijven bestaan. Herman Schuurmans heeft met ons niet echt een probleem. Als hij kwaad is, is dat op de organisatie van Suikerrock en Maanrock. Wij zijn een nichespeler, wij kiezen voor laagdrempeligheid.
Je merkt dat jongeren voor Rock Werchter en Pukkelpop hun geld sparen. Mano Mundo is iets dat ze er onderweg bijnemen. Het is dan ook een echt familiefestival en daar wordt in de programmatie zoveel mogelijk rekening mee gehouden.”

Waarom die keuze van laagdrempeligheid?

“Het is voor een stuk onze opdracht. In het festival zit overheidsgeld van de provincie Antwerpen, een stukje wordt betaald door de Noord-Zuid beweging 11.11.11 en tenslotte is Wereldsolidariteit, de NGO van het ACW, onze derde sponsor. Het is dus onze plicht om een publiek te bereiken dat andere festival niet bereiken.”

Wat is het verschil tussen Mano Mundo en het Sfinks festival in Boechout?

“Het verschil is het beste te merken op de manier waarop de media de beide festivals in beeld brengen. Op Sfinks filmen ze het podium met de artiesten, bij Mano Mundo wordt het publiek in beeld gebracht.
Ik vind Sfinks een geweldig festival, maar als je met een gezin met twee kinderen wil binnen geraken, dan kost dat al snel een honderd euro. Op die manier maak je al een eerste schifting van het publiek.
Het Sfinks festival brengt ook exclusieve internationale groepen, wat heel goed is, maar wij kiezen liever voor de diversiteit van hier. Je moet op een podium kunnen zien wat je anders in je buurt ziet, een gekleurde samenleving.”

Wat zijn de vooruitzichten?

“Natuurlijk hopen we op goed weer. Dat is de achilleshiel van alle festivals en ook wij ontsnappen daar niet aan.
Dit jaar proberen we trouwens drie nieuwe dingen. We nemen om te beginnen al een klein stapje om van een muziekfestival een cultuurfestival te worden.
Mano Mundo gaat dit jaar ook meer sociaal artistieke projecten in het programma verwerken. Die sociale werkers gebruiken het festival als forum en middel om op grotere schaal met de media te communiceren.
Als derde nieuwigheid hebben we een danstent voorzien met electro house en drum and bass, zodat we nog een breder publiek kunnen bereiken.”

Bekijk fotoreportage1 en fotoreportage2 van de editie van vorig jaar.

Het Mano Mundo festival heeft plaats op 12 en 13 mei