De vzw Komimo heeft in samenwerking met de Vlaamse Gemeenschap de sensibilisatiecampagne ‘Verkeer met mij’ op poten gezet. Met die actie proberen ze duurzame mobiliteit te promoten bij het woon -en werkverkeer. Naar aanleiding hiervan heeft Magda haar collega Paulette Dizon uitgedaagd om een heel stuk mee te fietsen.

Wilskerke – Middelkerke: Fiets

Magda is orthopedagoge in het Rusthuis Tara in Wilskerke. Om de trein in Oostende te kunnen nemen, moet ze eerst op de kusttram in Middelkerke. De enige manier om daar te geraken is met de fiets.
Of het nu regent of niet, ze zal met de fiets rijden. “Ik heb dit jaar al veel geluk gehad met het weer, maar het is natuurlijk leuker als het niet regent.”

Magda heeft een fiets staan aan de tramhalte in Middelkerke en een aan het station van Oostende. “Als mijn trein vertraging heeft en ik de kusttram mis, fiets ik vanuit Oostende naar mijn werk. Dat is zeker veertig minuten fietsen. Als je dan ’s avonds thuiskomt ben je wel erg moe”, zo vertelt Magda.

Haar auto heeft ze verkocht uit financiële overwegingen en als het even kan, is ze niet van plan er ooit nog een te kopen. “Een auto is veel te duur. Nu moet ik me daar geen zorgen meer over maken. Ik doe alles met de fiets en het openbaar vervoer. Ik werk aan mijn conditie, het is goedkoop en het is ook nog eens goed voor het milieu. Waarom zou ik nog met de auto rijden? Om inkopen te doen? Ik ga rustig met de fiets en neem gewoon niet te veel mee.”

Middelkerke – Oostende: Tram

Iedereen die zijn nummerplaat inlevert krijgt van De Lijn een gratis abonnement voor de tram en de bus. Zo kan ook Magda gratis met de kusttram rijden.

Haar fiets legt ze met een stevig slot vast aan de hekken naast de halte. De tram komt achter de bocht vandaan, klaar voor de volgende etappe.

“Met de tram van Middelkerke tot aan het station van Oostende is ongeveer 25 minuten. Ik zit hier meestal rustig op mijn gemak uit te rusten. Iedere dag meer dan vier uur onderweg zijn is wel vermoeiend. Soms is het een beetje te veel, maar ik zoek bewust naar een job die je met de fiets of met het openbaar vervoer kan bereiken”, geeft Magda toe.

Oostende – Gent-Dampoort: Trein

“Op de trein probeer ik zoveel mogelijk dingen te doen die ik normaal thuis of op het werk doe. ’s Morgens ontbijt ik op de trein en op de terugweg maak ik verslagen van patiënten, of ik eet iets kleins want meestal heb ik een reuzenhonger na een dag werken.”

Magda is de enige op haar werk die van zo ver komt. De meeste komen van Middelkerke en omstreken. “Ik kom het verste van allemaal, maar ik ben de enige die met de fiets komt. De rest neemt de auto”, zo vertelt Magda.

De trein rijdt in veertig minuten langs Brugge naar Gent-Dampoort. Juist lang genoeg om haar papieren in orde te brengen, iets te eten en een verslag van de dag te maken. Het zijn allemaal zaken die iedere dag terugkomen. “Ik sta ’s morgens op rond 5u45 en maak me klaar zodat ik een half uur later met de fiets naar het station kan vertrekken. Op de trein eet ik mijn boterhammen op en lees ik de krant. Zo begin ik mijn dag.”

Gent-Dampoort – Thuis: Fiets

Magda heeft wel wat kritiek op de fietsveiligheid in ons land: “Hier in Gent is het helemaal niet veilig om te fietsen. Eigenlijk is het nergens in een stad eigenlijk echt veilig voor fietsers. De stad zou meer fietspaden moeten aanleggen en fietshelmen moeten aanbieden voor de fervente fietsers.”

Tussen de honderden fietsen aan het station vindt Magda de hare terug. Nog een laatste stukje en ze is terug thuis, waar haar vriend een bord spaghetti voor haar heeft klaargemaakt. “Het is zwaar om iedere dag zo lang onderweg te zijn, maar het is de moeite als je weet dat je duurzaam met het milieu omspringt.”