christophe10 maart 2006 – 17:37

Nieuwe bazen, nieuwe wetten. Bij Inbev weten ze er alles van. Na de vele overnames en de fusie met de Braziliaanse biergigant Ambev is het vroegere Interbrew een heuse multinational geworden. Ook de vakbonden moeten zich aanpassen aan de nieuwe situatie want ook het sociale klimaat sloeg om. “Er waait een nieuwe Zuid-Amerikaanse wind,” zegt secretaris Luc Gysemberg van de christelijke vakbond ACV. “De markt, zegt men dan. Maar de markt heeft altijd gespeeld en toch was het bedrijf vroeger een stuk socialer. Nu draait alles rond de centen. Inbev is geobsedeerd door besparingen. Het moet altijd maar meer opbrengen. Waar eindigt dat, vragen wij ons af.”

In een poging op te kunnen tegen de schaalvergroting trekken de vakbonden sinds kort de Europese kaart. Ze willen een Europese arbeidsovereenkomst en ondersteunen die eis met een Europese betoging bij de hoofdzetel van Inbev in Leuven. “Zo'n Europese cao zou van toepassing moeten zijn op alle werknemers van Inbev in Europa zodat die weten waar ze aan toe zijn bij een herstructurering. Inbev is de grootste brouwerij ter wereld en het bedrijf mag dus een voorbeeldfunctie spelen. Net zoals er normen bestaan voor het brouwen van bier, moet dat ook kunnen op sociaal vlak,” zegt Luc Gysemberg.

De vakbonden denken niet meteen aan een gelijkschakelingen van de lonen in alle vestigingen van Inbev. Gysemberg: “Dat is niet realistisch. Je moet rekening houden met de sociaal-economische situatie. Het is in de eerste plaats een poging om de sterkte van de Belgische vakbonden aan te wenden om de situatie in andere landen te verbeteren. België heef sterke en goed gestructureerde vakbonden. In andere landen is dat helaas niet altijd het geval. Zeker niet in Oost-Europa. Wij willen hen een duwtje in de rug geven.”

Belgische werknemers hebben niet meteen baat bij zo'n Europese cao, maar op lange termijn zouden zij er toch ook van kunnen profiteren. “Het zou ons zeker ten goede komen als de arbeidsomstandigheden in Oost-Europa verbeteren. Dat zou de concurrentie wat kunnen temperen. Maar daar zullen toch nog tientallen jaren overheen gaan,” meent Gysemberg.

In een aantal bedrijven bestaan al dergelijke Europese afspraken. Voor Inbev zou het een primeur zijn. Maar op de eerste verzoeningsvergadering liet de Inbev een luid njet horen. Aangezien Inbev ook geen zekerheid wou scheppen over de toekomst van het bedrijf dienden de vakbonden een stakingsaanzegging in. Op de dag van de Europese betoging, 28 maart, wordt er alvast niet gewerkt. De vakbonden rekenen op delegaties uit Nederland, Duitsland, Tsjechië, Luxemburg, Hongarije, Bulgarije en Roemenië.

De consument
In de veranderde machtsverhouding rekenen de vakbonden ook op nog een ander wapen. In Hoegaarden slaagden ze er enkele maanden geleden in om een groot deel van het dorp op straat te krijgen. Begin februari lanceerden ze een affichecampagne om de steun van de Belgische bierdrinkers te vragen. “We organiseren zeker geen boycot,” benadrukt Gysemberg.

“We drinken zelfs meer stella dan ooit nu we zoveel op café zitten om te vergaderen en te mobiliseren. Het product op zich vallen we niet aan, maar we proberen wel de consument te betrekken bij de acties. De brouwerij in Hoegaarden heeft een symbolische waarde. Inbev had aanvankelijk de strategie om zich een lokaal imago aan te meten. Daar proberen we nu op te mikken. De bierdrinkers zijn ook op de betoging in Leuven welkom.”

Meer info over de acties van de bonden bij Inbev vindt u hier: www.mijnvoorstel.be