Niet iedereen heeft toegang tot hulp van de eerste lijn (huisartsen), tweede lijn (specialisten en ziekenhuizen) of tot de geestelijke gezondheidszorg (GGZ).

Artsen Zonder Grenzen nam vandaag tijdens deze actie van Stop de armoede Nu het voortouw omtrent deze problematiek.

Met verschillende acts, getuigenissen en vragen aan een ‘pseudo’ Monica De Coninck (Schepen van sociale zaken, diversiteit en voorzitster van het OCMW in Antwerpen) over hoe deze problematiek op te lossen, werd de ontoegankelijkheid voor sommige mensen tot de gezondheidszorg aangeklaagd.

Er werd het verhaal voorgedragen van een 26 jarige Ghaneese vrouw, zonder papieren die op het punt stond om te bevallen. Zij kreeg een ‘spoedafsraak’ binnen 2 weken, maar werd doorverwezen naar het OCMW om een waarborg aan te vragen (om er zeker van te zijn dat ze de rekening zou kunnen betalen). De vrouw klopte aan bij het OCMW van Antwerpen, maar kreeg daar het deksel op de neus… De vrouw beviel, maar omdat ze haar eerste rekening nog niet kon betalen (rekening staat open), kan ze geen volgende afspraak maken om op controle te komen met haar pasgeboren baby. De vrouw is diabetespatiënte maar heeft ook niet de voldoende middelen om deze behandeling te bekostigen…

Gaby kwam getuigen over haar situatie. Ook zij heeft gezondheidsproblemen en zocht naar hulp. Zij vond deze echter niet….

Ondertussen is Gaby dakloos, en verblijft ze in een opvangtehuis voor vrouwen. Vanuit het opvangtehuis wordt ze geholpen om tòch toegang te krijgen tot de gezondheidszorg… Schandalig dat men blijkbaar eerst dakloos moet worden, vooraleer je recht hebt op medische begeleiding…

Sommige mensen komen ook op wachtlijsten te staan, vooraleer aanspraak te kunnen maken op gezondheidszorg… Mensen met psychiatrische problemen die in een crisissituatie belanden, vragen echter geen hulp binnen 3 maanden, maar hebben direct hulp nodig.

Doordat mensen dikwijls moeten zien te overleven met een bestaansminimum, stellen zij ook vaak een bezoek aan de huisarts uit, met alle gevolgen van dien… Een ziekte kan evolueren naar een ernstiger ziekte.

Sommigen kunnen dan misschien wel het consult betalen van de huisarts, maar kunnen hun voorgeschreven medicatie dan weer niet bekostigen…

(Pseudo Monica De Coninck)

Of: een bezoek aan de tandarts wordt niet gedaan uit schrik voor de factuur… Diegenen die toch bij de tandarts geraken krijgen te horen dat er aan hun gebit ‘dit en dat’ moet gedaan worden en maken geen volgende afspraak wegens… te duur.

Dat dit nog mogelijk is anno 2008 is onbegrijpelijk…

Artsen Zonder Grenzen eist daarom een toegankelijke kwaliteitsvolle zorg voor ALLE inwoners van de stad (autochtonen, allochtonen, mensen die in armoede leven, vluchtelingen, mensen zonder papieren,…) op de verschillende niveaus (eerste, tweede en derde lijn).

Tussen de getuigenissen was er een streepje muziek.

Volgende Stop De Armoede Nu (Thema: “Noodhulp onder protest”):

26 mei van 18 tot 19 uur aan de zijkant van het Stadhuis te Antwerpen.