Maandagmorgen om half negen arriveerden Keltoum en ik in Kopenhagen. Van daaruit namen we de trein naar Malmö, waar het Europees Sociaal Forum plaatsvindt van woensdag tot zondag. Malmö is de 3de grootste stad van Zweden, met 275.000 inwoners. Het is de meest zuidelijke stad van Zweden. Sinds 2000 is Malmö via een acht kilometer lange kabelbrug verbonden met Denemarken. De trein Kopenhagen Malmö duurde amper 20 minuten.

Als we het station uitlopen snuiven we de frisse zeelucht op. Hoewel het hier een paar graden kouder is dan in België is het een prachtige dag met een helderblauwe hemel. De eerste indruk die Malmö op ons nalaat is dat het hier heel rustig is. Een gezapig, gezellig provinciestadje met weinig verkeer.

We 'couchsurfen' bij Pelle. Couchsurfen is een andere manier van reizen waarbij je bij mensen thuis logeert in plaats van op hotel te gaan. Het gaat niet enkel om het gratis logeren maar is ook een manier om locals te leren kennen. Via de host leer je ook de stad beter kennen. Couchsurfers stellen ook hun huis of appartement open voor logies. Het lijkt ons de ideale manier om ons verblijf in Malmö door te brengen.

De Zweed Pelle is 27 en is sociaal werker. Hij werkt halftijds met fysiek gehandicapten. Hij werkt ook nog in een alternatief café in de buurt en is als vrijwilliger vrij actief voor het ESF. Hij regelt alle administratie voor Babel, de afdeling die zich bezighoudt met de simultane vertaling van conferenties en bijeenkomsten van het ESF. Daarnaast maakt hij compilatie CD's voor NGO's. We hielpen hem deze avond nog even met het plooien van hoesjes voor een compilatie-cd die hij aan plaatselijke NGO's geeft. Op de CD staat muziek van muzikanten uit de wijk. De NGO's zullen de CD verkopen op het ESF. De opbrengst gebruiken ze dan voor hun werking. Pelle ziet dit als een vorm van steun aan deze NGO's. Hij heeft een eigen website, www.ployboy.se.

Pelle deelt een appartement met twee vrienden in de wijk Möllevangen. Hij vertelde ons dat Möllevangen de meest levendige en diverse arbeiderswijk van de stad is. Het is ook een uitgaanswijk met veel restaurantjes en barretjes. Er wonen meer dan 80 nationaliteiten bij elkaar. Dit merkten we toen Pelle ons wat wegwijs maakte in de wijk en we onze inkopen deden in de plaatselijke supermarkt. We liepen door een kleine shoppingcenter waar veel winkels leeg staan. Pelle legt uit dat ze al vanalles geprobeerd hebben maar dat dit shoppingcentrum niet veel succes heeft. De mensen zijn hier gewend om hun inkopen te doen in hun buurtwinkel. Tijdens onze wandeling zagen we inderdaad heel wat kruidenierswinkeltjes uit alle delen van de wereld.

Later op de avond wil Pelle ons meenemen naar een plaatselijk jazzcafé waar er gejamd wordt. Zou de drank hier echt zo duur zijn als iedereen beweert? We zullen het straks weten...

Keltoum en Myriam

Vervolg...

Ondertussen kunnen wij bevestigen dat de alcohol hier iets duurder is (voor een plaatselijke pils betaal je 35 zweedse kronen of 3,5 EUR. De pinten zijn hier wel iets groter. Voor een wijn betaal je 42 zweedse kronen.

Nog een voordeel van Zweden : alle cafés zijn rookvrij. Roken moet je buiten doen. Maar op de stoep vind je amper rokers... En zelf heb ik nog geen sigaret aangeraakt ! Ik voel mij al veel gezonder dan in België... Wordt vervolgd..