Het slechtste van de jaren '80 verzoend met het slechtste van de jaren 2000

Wilfried Martens is terug. De politicus die al passé genoeg was om er een toneelstuk over te maken. En meteen zitten we ook terug in de jaren '80. De jaren van crisis toen er elk jaar licht aan het einde van de tunnel beloofd werd, het tijdperk van Poupehan, vallende regeringen, de bende van Nijvel, de CCC, de betogingen tegen de kernraketten, de Agusta-affaire, Reagan, Thatcher en baby-Thatcher. De tijd ook dat brillenglazen nog zo groot waren als de deksels van weckpotten. Martens staat in het collectief geheugen gegrift als de verpersoonlijking van die donkere jaren.

Waarom mag een politicus die zo hard ex- en oud- is dan nu plots opdraven om de huidige politieke cirisis op te lossen? Omdat één ding hem verbindt met deze tijd. Wilfried Martens veranderde drie maanden geleden van een museumstuk in een hedendaagse BV door zijn huwelijk met oude liefde Miet Smet. Plots kwam Martens ook op de leukere pagina's van kranten en weekbladen terecht. En daardoor kan hij nu ook weer een echte politicus worden.

Dat Martens de oprijlaan van het kasteel in Laken opreed met een glunderende Smet achter het stuur en drie wuivende kinderen op de achterbank was dus geen spijtig accidentje, maar is integraal onderdeel van het circus waar we al een week naar zitten te kijken. Op de nieuwssite van de VRT kan je trouwens een interview beluisteren met Miet Smet met de geruststellende boodschap dat de politieke crisis hun eerste kerstfeest niet zal verstoren en dat Smet zal koken. Een journalist die het haar in de jaren '80 had durven vragen zou wellicht met pek en veren uit de Reyerslaan weggedragen zijn.

Op het paleis zullen ze wel denken dat met zo'n sympathieke man in de schijnwerpers tijdens het politieke vacuüm het volk even gesust wordt. In de buitenlandse media begrijpen ze ondertussen niets meer van de gelatenheid van de Belgen. Waar zijn de volksopstanden? De brandende voertuigen, de massabetogingen of de schoenen in het gezicht van Leterme? In de Volkskrant maakten ze zelfs een reportage over die vermeende gelatenheid. Maar is dat wel zo? Zijn de Belgen wel echt zo mak? Of zijn ze bang en ongerust? De media hebben al eerder bewezen dat ze dat soort dingen moeilijk kunnen meten. Tijdens het Generatiepact stonden ze plots versteld toen er zo veel mensen actievoerden of staakten. De Wetstraat of de gemeentestraat. Benieuwd hoe ver die uit elkaar liggen.

κρινομαι

Jo, 23/12/2008 – 13:45

Oude recepten hebben de crises (meervoud) veroorzaakt. Ze gaan ze dus zeker niet oplossen!

κρινομαι ('krinomai')

Jo, 23/12/2008 – 13:51

"Het (oud)Griekse werkwoord κρινομαι ('krinomai') betekent: (1) scheiden; schiften (2) onderscheiden (3) beslissen; beslechten (4) richten; oordelen."

http://nl.wikipedia.org/wiki/Crisis

blijven lachen

Jo, 23/12/2008 – 14:52

Tot zover de (le) terminologie.

Inhoudelijk dan:

Toch schattig die kindjes op de achterbank. de crisis is entertainment.
Of zoals Johny Rotten woorden in de mond van de Queen legt: "Hello poor people!"

Deze blog geeft mijn inziens een breder inzicht en tijdsperspectief dan den VRT of den Dag Allemaal, maar laat de reacties maar komen. Het woord is terug aan de straat (of aan de man/vrouw achter de pc).

Martens: no we can't

christophe, 23/12/2008 – 15:09

Misschien nog aan toevoegen dat Martens één van de weinige Belgische politici was die openlijk de kandidatuur van McCain en Sarah Palin steunde.

Gelatenheid van de Belgen

Dirk, 23/12/2008 – 18:44

Politiek komt in de media continu voor,de berichtgevingen en debatten zijn van een hoog niveau maar ook vrij ingewikkeld en saai zodoende dat de gemiddelde burger niet echt geloofd een verschil te kunnen maken of dat het ooit invloed op hun leven zou kunnen hebben.

Maar wat is dat de Belg?

Vera, 23/12/2008 – 22:22

Maar wat is dat de Belg? Zijn wij niet zo wat het multicultureelste land van de wereld? Alles loopt hier door elkaar en wat je dan krijgt is soep die dan als ze goed gekruid is ook nog lekker kan zijn. De vraag blijft alleen wie dit land kan kruiden?

Omdat het onze strijd niet is?

han, 23/12/2008 – 23:34

De scheiding der machten dat is schijn en ver weg van de realiteit.

EPO gaf er een boek over uit : Tout pouvoir confondu, Geoffrey Geuens, Éd. EPO, 2003

In deze wordt er er een strijd geleverd tussen een deel van de macht die de kaart van bankiers trekt en ander deel dat de kaart van de "grote aandeelhouders" trekt.
Jan Toye van de brouwerij Palm bijvoorbeeld, die een deel van zijn vermogen had ondergebracht bij Fortis, waarvan hij vóór de kapitaalsverhoging een pakket aandelen bezat dat 150 miljoen euro waard was.

Die belangstrijd zien we zowel op het economische, politieke als juridische niveau. Dat is de reden waarom wij er nu als publiek mee geconfronteerd worden en waarom er een regering over struikelt.

Misschien is het omdat we gewoon weten dat het zo gaat in dit land dat niemand er voor op straat komt. De enigen die echt lijken te geloven in de mythe van de scheiding der machten lijken de media te zijn, ... of zou dat theater zijn?

Als ik jullie commentaren en

Vera.Wauters, 24/12/2008 – 19:04

Als ik jullie commentaren en artikels lees dan vraag ik mij steeds af; wat willen jullie dan. Je kan wel constant de staat bekritiseren en aan de kaak stellen maar wat stel je er tegenover. Of moeten we echt telkens onze energie altijd steken in de vier- of vijfjaarlijkse kermis welke verkiezingen heet. Je leeft nu eenmaal in België en daar moet je dan ook maar met leren leven.

Ik vind persoonlijk de hele corrupte CD&V kliek nog altijd sympathieker dan de doorsnee apathische Vlaming waar ik elke dag met geconfronteerd word en nooit voor gekozen heb. Dus nog liever de CD&V aan de macht i.p.v. de Vlaming die het voor het zeggen heeft in de vorm van een Dedecker of iets anders.

treinen

Noël, 25/12/2008 – 15:44

Jaja,de oude krokodil is terug,de man van de inleveringstreinen,de volmachten,de indexsprongen,de aanslag op het kindergeld,het plaatsen van raketten,2 dagen voor een zoveelste massale vredesbetoging enz,de verarming van de bevolking anno 2008 werd door hem (niet alleen hij) in gang getrokken.Ex BRT journalist Daniël Buyle,die martens kritisch intervieuwde in Actueel even na 18h op Radio 1 werd daarna geviseerd en gebroodroofd.

De waarde van Martens ?

pol, 25/12/2008 – 19:56

Ik ben nu niet echt een fan van Martens, maar je moet alles wel in zijn juiste historische, economische en politieke context zetten. De periode waarin Martens regeerde , is wellicht economische en politiek een van de moeilijkste geweest uit de belgische geschiedenis. Hij werd niet enkel geconfronteerd met een diepe economische crisis, maar ook met de politieke macht van de vakbonden, waardoor ingrijpende maatregelen nemen toen politiek heel moeilijk was. Met vele heilige kapelletjes heeft hij moeten onderhandelen. Onder zijn bewind is men er dan ook in geslaagd de negatieve financiële spiraal van de staatskas te stoppen (dit was reeds van in de zeventiger jaren bezig) en onze economie nieuw leven in te blazen.
Dehaene was diegene die het werk van Martens verder heeft afgemaakt. En Verhofstat heeft de vruchten ervan mogen plukken, maar is er onvoldoende bewarend mee omgesprongen.
Dus al mee al, is Martens een belangrijke figuur geweest in het verleden. Heden, wie weet kan zijn relatieve politieke onafhankelijkheid, een aantal bruggen slaan, die ons uit de huidige impasse brengen? Het proberen waard, vind ik. De rest heeft het ook niet gekund.

correctie

paul b, 26/12/2008 – 14:41

Niet martens werd geconfronteerd met de gevolgen van de economische crisis die in 1973 begon, maar wij, werkende mensen. En hoe! De volmachtentrein kwam op gang en het einde van de tunnel hebben we vandaag nog lang niet gezien. 'De politieke macht van de vakbonden' - is een gazettenplatitude.
Spijtig genoeg is die politieke macht te klein. In deze periode werden vele strijdbare delegees uit de vakbond gezet door BEIDE grote vakbonden - door wiens politieke macht? In tegenstelling tot verkenner wilfried inspireert dit niemand tot het schrijven van een toneelstuk. Nochtans was en blijft dit een drama voor de syndicale beweging en een persoonlijk drama voor de betrokkenen.

akkoord

Noël, 26/12/2008 – 16:22

Akkoord,inderdaad wie heeft welke vruchten geplukt,anno 2008 betaald men in veel gevallen de helft van zijn maandwedde aan het huren van een bescheiden woning,nog een vergiftigd geschenk van martens en co,vakbonden en macht ??? inderdaad,veel strijdbare delegees werden eruit gegooid ten tijde van Houthuys bij het ACV (Jan Cap en zijn hele kern op de boelwerven,Terrence Harvey bij General Motors, ABBVer Dirk Goemaere en co bij Sidmar enz, gekoppeld aan de heksenjacht van het patronaat op vele andere strijdbare militanten heeft dat de slagkracht van de vakbonden grondig verzwakt,politieke macht van de vakbonden op echt belangrijke punten is er nooit geweest inderdaad een fabel van bepaalde kringen en kranten.Mocht het wel zo geweest zijn dan hadden we nu niet die steeds maar toenemende armoede gekend.

Juist en dan hadden we nu

pol, 26/12/2008 – 22:11

Juist en dan hadden we nu zeker in den hemel op aarde geleefd. Het ultra linkse ideeëngoed leidt op termijn enkel tot een fiasco. En waarom er heden vele mensen op de rand van de armoedegrens leven heeft velerlei oorzaken,denk daar ook maar eens over na, het is niet steeds het patronaat dat verantwoordelijk is.

feiten

Noël, 28/12/2008 – 13:17

IK BASEER MIJ OP FEITEN IN TEGENSTELLING TOT U DIE DE IDEOLOGISCHE TOER WIL OPGAAN,LEES DE JAARBOEKEN VAN JAN VRANCKEN OVER ARMOEDE,OF LEES GEWOON TELETEKST DAN LEES JE O.A OOK DAT DE MEESTE WINKELIERS KLAGEN OVER DE VERKOOP EN DAT ZE OOK DE SOLDEN MET EEN BANG GEVOEL TEGEMOET ZIEN.KIJK OOK EENS NAAR DE VERDELING VAN DE NATIONALE RIJKDOM EN DAN ZIE JE DAT LOONTREKKENDEN ER IEDER JAAR OP ACHTERUIT GAAN.DAN SPREEK IK NOG NIET VAN DE SOCIALE UITKERINGEN,DAAR IS HET VET AL LANG VAN DE SOEP,DE NIEUWE VLAM VAN MARTENS MEVROUW SMET HEEFT HET AL IN DE JAREN 90 GEZEGD DAT ER VAN DE SOCIALE ZEKERHEID NOG ENKEL EEN GERAAMTE OVERBLEEF,HET VLEES WAS ERAF GEKLOVEN.