Ondertussen op de Westelijke Jordaanoever

Ludo De Brabander18 februari 2009 – 11:04

Terwijl er gepraat wordt over (de nood aan) een ‘Vredesproces’ gaat de kolonisatie in de Palestijnse gebieden gewoon door. Een van de eisen aan Hamas na de verkiezingen van januari 2006 was dat ze de afgesloten akkoorden moeten respecteren. De militante partij moet ook Israël kennen. Tot zolang rust er een boycot op Hamas. Maar welk Israël moet erkend worden? Israël kent geen officiële grenzen, spreekt over ‘betwiste’ (ipv bezette) gebieden en houdt zich niet aan de ‘Roadmap’ en ‘Annapolis’-akkoorden waarin afgesproken is dat Israël de bouw in de nederzettingen bevriest. Belangrijke delen van de Westelijke Jordaanoever zijn defacto geannexeerd en de bouwactiviteiten gaan gewoon door. Wat doet Europese Unie in 2008? Blind voor de feiten op het terrein verleent ze Israël een opwaardering in de relaties op basis van het Associatie-akkoord. Hierna de blote cijfers over de nederzettingen en de sterke groei ervan in 2008.

Er zijn op dit ogenblik 121 joodse nederzettingen en ongeveer 102 zogenaamde ‘Outposts’ gebouwd in Palestijns bezet gebied. Zowel nederzettingen als ‘Outposts’ zijn illegaal volgens het internationaal recht en veroordeeld door tal van resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. Het gaat om de resoluties 446, 452, 465 en 471. Volgens het Israëlische recht zijn alleen de kleinere outposts illegaal. Het gaat dikwijls om slechts enkele caravans van extreemzionistische joodse kolonisten. De nederzettingen zijn soms echte steden gepland en gefinancierd door de Israëlische regering met de hulp van privé-investeerders, waaronder ook de Israëlische dochter van het Belgische Dexia. Bewoners genieten doorgaans van allerlei voordelen, zoals goedkope leningen en lagere belastingen.

Volgens Palestijnse bronnen wonen in totaal 462.000 Israëlische kolonisten achter de Groene Lijn (dat is dus bezet gebied). 40 procent van de oppervlakte van het nederzettingengebied is Palestijns privé-land. De onteigening gebeurt tegen de wil van de eigenaars die daar bovendien meestal geen enkele vergoeding voor opstrijken. Het Israëlische Centrale Bureau voor Statistiek (ICBS) hanteert een lager cijfer, namelijk 285.800 (in de Westelijke Jordaanoever en Oostelijk Jeruzalem) op basis van de gegevens van september 2008. De verschillen hebben te maken met de verschillende interpretaties over wat bezet gebied is (Israël spreekt over ‘betwiste’ gebieden). Israël annexeerde in 1980 het oostelijke stadsdeel van Jeruzalem waardoor het ‘geen betwist’ gebied meer is (de annexatie is internationaal niet erkend)

De nederzettingen zijn onderling verbonden met vlotte verbindingswegen die niet toegankelijk zijn voor de gewone Palestijnen. Ongeveer viervijfde van alle kolonisten bevindt zich tussen de Groene Lijn en het traject van de afscheidingsmuur, die over een afstand van 720 km de echte fysieke grens vormt bestaande uit beton, metalen afspanningen, prikkeldraad, elektronische bewakingssystemen, enz. De muur, nederzettingen en talrijke controleposten hinderen de Palestijnse mobiliteit en handel en delen de Westelijke Jordaanoever op in kleinere stukjes gebied.

De joodse kolonistenpopulatie groeit gemiddeld met 4 tot 6 procent per jaar wat veel sneller is dan de bevolkingsgroei van de volledige Israëlische bevolking die gemiddeld slechts 1,5 procent bedraagt.

De nederzettingen vormen een vast onderwerp van de onderhandelingsagenda en geregeld komt het ook tot afspraken. Tijdens het Oslo-‘Vredesproces’ (1993 tot 2000) verdubbelde de kolonistenpopulatie bijna van 114.000 naar 203.000. Israël engageerde zich in 2003 in de ‘Roadmap’ (2003) tot een bevriezing van de uitbreiding van de nederzettingen. Sindsdien zijn er alleen in de Westelijke Jordaanoever zonder Oost-Jeruzalem minstens 40.000 nieuwe kolonisten bijgekomen. Volgens de Israëlische vredesorganisatie Peace Now kosten de nederzettingen de Israëlische staat jaarlijks 440 miljoen Euro.

Het lijkt er op dat de Israëlische regering de bouw van de nederzettingen wil versnellen om zo verder voldongen feiten te creëren. In 2008 zijn er 1518 nieuwe ’structuren’ neergezet in de nederzettingen. Het gaat voornamelijk om individuele wooneenheden of grote appartementsgebouwen. Sinds de ‘herlancering’ van ‘nieuwe vredesgesprekken’ zijn de bouwactiviteiten in de nederzettingen gestegen met 30 procent. Volgens de officiële Israëlische statistieken is de kolonistenpopulatie op een jaar tijd (tussen eind 2007 en eind 2008) met bijna 10.000 toegenomen, wat een groei vertegenwoordigt van 4,7 % tegenover 1,7 % in Israël zelf. De Israëlische regering kende ook 1.850 nieuwe bouwvergunningen goed in de nederzettingen Ma’ale Adumim, Giv’at Ze’ev en Ariel). Volgens Peace Now liggen er heel wat nieuwe bouwplannen klaar in en rond Oost-Jeruzalem.

Gebruikte bronnen
New Settlement Approved East of the Apartheid Wall. In: Palestine Monitor, 14 februari 2009 (zie : http://www.palestinemonitor.org/spip/spip.php?article824)

Lara Friedman en Hagit Ofran. 2008 - the Year in Settlements in Review. Februari 2009 (zie: http://www.peacenow.org.il/site/en/peace.asp?pi=62&docid=3550&pos=0 )

Volg het bezettingsconflict op de voet op http://blog.vrede.be (of via www.vrede.be)