EllenVC24 februari 2009 – 16:59

Onderzoek van de telecomindustrie
Het is niet zintuigelijk waarneembaar, maar de effecten ervan op het lichaam zijn al in vele onderzoeken bestudeerd. Het probleem is dat er twee soorten onderzoek zijn ontstaan in de loop der jaren. Enerzijds het onderzoek van de privésetor en anderzijds dat van de onafhankelijke wetenschap. Tachtig procent van alle onderzoek werd gevoerd door electromagnetische ingenieurs die zich bezig houden met de ontwikkeling van nieuwe technnologie zoals WiFi en Bluetooth. Dit onderzoek wordt vooral gesponsord door de telecomindustrie. Zij stellen vast dat 80 procent van alle straling zonder schade voor het menselijk lichaam is. Het probleem is dat ze vooral onderzoek doen naar de opwarming van biologisch weefsel. En geloof het of niet, maar ze vinden het onethisch om de effecten van electromagnetische straling te meten op echte mensen. Daarom doen ze testen op latex hoofden, gevuld met water. Dit is niet te vergelijken met de effecten op menselijk weefsel en zeker niet als men rekening houdt met de complexe structuur van de hersenen. Bovendien maakt nu de hele wereldbevolking deel uit van een experiment en dit 24 uur op 24, en zeven dagen op zeven.

Onafhankelijk onderzoek
Daartegenover staat het wetenschappelijk onderzoek, uitgevoerd door biologen die het omgekeerde besluiten. Tachtig procent van de straling is schadelijk en brengt ernstige gezondheidsrisicos met zich mee, zoals vermoeidheid, hoofdpijn, DNA-beschadiging. De wetenschappers ontdekten dat electromagnetische straling neurotoxisch en kankerverwekkend werkt. Ze spitsen zich toe op de effecten op biologische processen in ons lichaam. Een opmerkelijke vaststelling die ze uitdrukkelijk naar voor brengen is de verhoogde gevoeligheid bij kinderen, omdat hun hersenen nog in ontwikkeling zijn. Ze waarschuwen ervoor om kinderen zo weinig mogelijk in contact te brengen met gsmstraling of draadloos internet.

Kortetermijn- versus langetermijneffecten
Het is duidelijk dat men vindt waarnaar men zoekt. Maar ondertussen is de publieke opinie fifty-fifty verdeeld in een oordeel van de schadelijkheid. Daarbij komt dat de gevolgen van straling op ons lichaam zich meestal pas uiten op langere termijn, terwijl deze technologie nog niet lang zo wijd en breid gebruikt wordt. Er is dus vooral onderzoek gevoerd naar de effecten op korte termijn. De producenten van draadloze technologie hebben hun producten zonder er vooraf degelijk onderzoek naar te voeren verspreid. De overheden lijken dit ook nog eens te stimuleren in plaats van een kritische houding aan te nemen.

Stralingsnormen
Regeringen over de hele wereld hanteren bepaalde stralingsnormen die ervoor moeten zorgen dat de electromagnetische straling afkomstig van technologische apparatuur beperkt wordt. De Belgische regering hanteert de normen die in 2005 zijn opgesteld. Deze zijn volgens wetenschappers veel te hoog, 30,7 V/m voor draadloze technnologie zoals WiFi, om het lichaam te beschermen. Deze norm houdt enkel de opwarmingseffecten tegen. De overheid hanteert deze hoge normen zodat ze zeker niet overschreden kunnen worden en geeft de industrie dus vrij spel. De wetenschap zegt dat de normen moeten verlagen naar 0,6 V/m zoals in Saltsburg al het geval is. Daardoor kan men niet meer bellen in ondergrondse ruimtes, maar de schadelijke gevolgen voor de mens worden toch beperkt.

Publieke opinie en maatschappelijk debat
Men kan heel dit debat vergelijken met de kritiek op de nicotine-industrie. Hiervoor moest men ook hemel en aarde verzetten vooraleer de schadelijke gevolgen van roken aanvaard werden. Nu geldt er in vele landen een rookverbod op openbare plaatsen. Het zal nog jaren duren om dit te bereiken op vlak van electromagnetische vervuiling. Het probleem is dat de industrie zijn producten “verslavend” maakt. We kunnen niet meer zonder GSM, we kopen er zelfs onze busticketjes mee of surfen ermee op het internet waar we maar willen. Toch begint het besef enigzins door te dringen bij beleidvoerders. Zo werd in Wallonië een voorstel van cdH ingediend om een einde stellen aan het bijbouwen van zendmasten. In Vlaanderen werd een resolutie ingediend om de normen te verlagen en het gebruik van draadloze apparatuur te ontraden bij kinderen, omdat deze vatbaarder zijn voor de effecten.