Geert De Belder, regisseur van 'Klimaatchaos in het Zuiden' en Thomas Thys, cameraman, reisden naar Burkina Faso en Togo, Ecuador en Bangladesh, om er de schade van de klimaatwijziging op te meten en om vooral de slachtoffers aan het woord te laten. Donderdag 29 oktober werd hun film voorgesteld in de Roma in Antwerpen, samen met 'The Big Ask Again' de dansbetoging van Nic Balthazar, die tegelijk in wereldpremière ging. Regisseurs met een missie die niet eindigt bij het maken van een domumentaire of een spotje, maar die hopen dat zoveel mogelijk mensen hun boodschap zullen zien en horen en vervolgens van hun politici een rechtvaardig klimaatbeleid eisen. De klimaatconferentie van Kopenhagen komt dichterbij. The time is now!

Nic Balthazar heeft op geheel eigen manier zijn nek uitgestoken in het klimaatdebat. Hij wilde met laagdrempelige en grootschalige filmacties de bevolking mobiliseren voor dit belangrijke thema. Zijn videoclip van 'The Big Ask' die hij in augustus 2008 op het kleine strand in Oostende regisseerde, is intussen over de hele wereld bekeken. Precies dat is wat Nic Balthazar probeert te bereiken: voeding geven aan een wereldwijde beweging die ijvert voor een beheersbaar klimaat en een rechtvaardig beleid.

De hoofdrolspelers in zijn klimaatfilmpjes zijn gewone mensen en vooral ook kinderen, omdat zij de toekomst symboliseren.

'The Big Ask Again' heeft iets weg van een reusachtige strandgym met meer dan tienduizend deelnemers. Balthazar noemt het een 'cinemanifestatie'. Het idee: 'dance for the climate' betekent dat we moeten blijven hopen, dat we niet depressief en met een droevig gezicht door het leven moeten gaan. Met een positieve houding kunnen we samen van onze aarde een betere plek maken, ook voor mensen in het Zuiden.

Nic Balthazar van 'the Big Ask Again' in gesprek met regisseur Geert De Belder van Wereldmediatheek.

De landbouwers in het zuiden ondervinden de gevolgen van de klimaatopwarming, zonder echt goed op de hoogte te zijn van de oorzaken. Sommigen geloven dat ze door God gestrafd worden. Anderen weten dat de industrielanden verantwoordelijk zijn, maar voelen zich klein en machteloos. Niemand luistert naar hen of schijnt hen zelfs maar op te merken. Daarom zijn ze dankbaar dat ze hun verhaal aan de mensen van Wereldmediatheek mogen doen.

De slachtoffers van de klimaatopwarming staan centraal in deze documentaire. De eerste slachtoffers zijn er in de ontwikkelingslanden, waar mensen door aanhoudende droogte of plotse overstromingen terugvallen op overleven en geen geld meer overhouden voor zaken zoals gezondheidszorg en onderwijs.

Waar het regenseizoen twintig jaar geleden nog 3 maanden duurde, blijft het nu beperkt tot 1 maand. In die maand krijgen de gewassen niet voldoende tijd om te groeien. Ook voor de veestapel betekent dit dat er onvoldoende graslanden zijn. Daardoor ontstaan spanningen tussen verschillende bevolkingsgroepen. Water wordt schaarser en de kwaliteit van het water gaat achteruit. Tropische ziekten worden agressiever. De klimaatverandering treft de bevolking in elk aspect van hun leven.

Als er dan regen komt, is die vaak zo intensief dat de bodem niet de tijd krijgt op ze op te nemen, met enorme overstromingen tot gevolg. Niet enkel Bangladesh of de Filipijnen, ook het gebied van de Grote Meren in Centraal Afrika worden getroffen door overstromingen.

Mensen vluchten naar de stad, omdat er te weinig vruchtbare grond overblijft op het platteland. Maar in de stad is het leven niet beter: werkloosheid, stijgende voedselprijzen, woningnood, ... de problemen stapelen zich op.

De ontwikkelingslanden hebben geen schuld aan de klimaatopwarming, maar zij worden wel als eerste slachtoffer ervan. Daarom vragen zij steun aan de rijke industrielanden om hun economie om te schakelen en te beschermen tegen de gevolgen van de klimaatopwarming. In de landbouw kunnen dat betere variëteiten zijn die sneller vruchten dragen en beter bestand zijn tegen droogte. In de woningbouw zijn dat huizen die beschermd zijn tegen hitte en overstromingen. De technologie kan van het rijke noorden komen, zonder dat de ontwikkelingslanden hiervoor moeten betalen.

Nic Balthazar in gesprek met Bogdan Vandenberghe, algemeen secretaris van 11.11.11 en een kabinetsmedewerker van minister Joke Schauvliege.

Mevrouw Schauvliege is naast minister van Milieu ook minister van Cultuur en had verplichtingen in die andere hoedanigheid. Maar ze krijgt nog een nieuwe kans om de klimaatfilm van Wereldmediatheek te aanschouwen:

Voorstelling in het Vlaams Parlement

Sensibilisering rond de humanitaire impact van de klimaatwijziging is belangrijk, maar het zetten van concrete stappen is dat nog meer. Vandaar dat we ook de beleidsmakers graag met hun neus op de feiten drukken. Die kans krijgen we op 10 november. Samen met de sensibiliserende clip van Nick Balthazar 'Dance for the climate' mogen we 'Klimaatchaos in het Zuiden' kort voorstellen in het Vlaams Parlement.

www.klimaatchaos.be