Doornat ben ik de trein naar Brussel opgestapt. Bij regen blijven de mensen liever thuis. Aan de start op het Luxemburg plein was het duidelijk dat de deelnemers zich niet door het slechte weer hadden laten tegen houden.

Ruimteschip aarde

Met het nemen van de eerste foto’s vanuit de ruimte, van onze planeet, is het beeld van de ‘onuitputtelijke’ aarde verdwenen. Op = op . We zijn momenteel met zoveel mensen op aarde dat als we niet naar duurzame oplossingen gaan, we dreigen zonder grondstoffen en voedsel te komen. De aarde is een speelbal van de mens geworden.

De aarde kan veel hebben. Het verleden heeft bewezen dat de natuur zich soms op wonderbaarlijke wijze herstelt. Maar er is wel een ‘point of no return’. Voorbij dit punt evolueert de natuur naar een nieuw evenwicht. Vruchtbare plaatsen veranderen in woenstijn door te intensive boomkap. Gesmolten ijskappen komen niet zomaar terug. De geschiedenis van het Paaseiland is een metafoor voor wat we met onze aarde uithalen. Door foute beslissingen verdween een beschaving.

Door de opwarming van de aarde (en andere menselijke invloeden) verdwijnt de fauna en flora tegen een nooit gekende snelheid. De ijsbeer is samen met vele anderen, een bedreigde diersoort geworden. Dit lijkt niet zo belangrijk tot we bekijken wat er in beperkte ecosystemen, zoals op eilanden, gebeurd is na het verstoren van het evenwicht. Ook de aarde is een beperkt ecosysteem.

De economie is het probleem, wie bewijst het tegendeel? Het geloof in een zelf regulerende vrije markt is de opperste religie geworden. Dit terwijl de gevolgen gekend zijn. Steeds meer rijkdom komt in steeds minder handen. De middenklasse wordt steeds kleiner en het aantal armen groeit. Menselijke drama’s als gevolg van de zelfregulerende economie worden gezien als collateral damage. In economie geldt, net als in de natuur,de wet van de sterkste. Dit is toch waanzin. We reguleren toch ook de maatschappij, zodat niet iedereen mag moorden of stelen of …

De economie denkt op korte termijn. De kwartaal gegevens moeten goed zijn of het aandeel zakt. Het probleem van de klimaat verandering kan je niet in drie maand oplossen en de investeerder wil centen.

Het water zit ons tot aan de lippen. Het stijgen van het water is een van de eerste duidelijk meetbatre gevolgen van de opwarming. Gelukkig zijn we geboren in een deel van de aarde waar we er nog niet veel last van hebben. De financiële crisis toont hoe klein de wereld is. Nog een beetje geduld en wij krijgen er hier ook last van. Verhuizen we dan met zijn allen naar de Ardennen?

Buiten Groen en enkele kleine partijen zijn de politici helemaal niet geïnteresseerd in de klimaatsveranderingen. Zolang hier geen stemmen te halen zijn, doen ze voort. De Westerse politiek is in crisis. De politici zijn niet in staat de problemen van de burgers op te lossen. Ze durven er amper over spreken. Laat staan dat ze zich scharen achter onpopulaire, maar noodzakelijke maatregelen. De Belgische politci zijn heel ver afgezakt, hun werk bestaat hoofdzakelijk uit (communautaire) schijnproblemen, die ze opkloppen tot de mensen geloven dat het echte problemen zijn. Ze zijn zeker de koplopers in het installeren van rookgordijnen

De reguliere pers, overgeleverd aan de markteconomie, geeft de naast de kwestie pratende politici een forum. In naam van de objectiviteit laten ze kritiekloos desinformatie los op de burger. Feiten worden niet meer gecontroleerd, dat kost geld en de aandeelhouders willen poen.

De enige die iets aan de toestand kan veranderen is de burger. De geschiedenis heeft bewezen dat hij de maatschappij kan veranderen, Denk maar aan het algemeen stemrecht, de sociale veranderingen met de vakbonden of de positie van de vrouw. Deze veranderingen zijn er niet vanzelf gekomen en hebben inzet gevraagd. Zolang de burger zich niet volledig inzet voor een duurzame wereld, zullen alle Klimaat-tops, een maat voor niets blijken.