christophe21 januari 2010 – 18:09

In de brief die aan alle werknemers van Opel Antwerpen werd uitgedeeld wordt verwezen naar de economische crisis die het onmogelijk zou maken om de plannen voor Antwerpen uit te voeren. In die plannen die dateren van 2007 was sprake van de komst van een klein SUV-model naar Antwerpen.

Die kleine SUV moest er komen omdat in 2007 beslist werd dat Antwerpen vanaf 2010 niet langer de populaire Astra mocht bouwen.

“Dit is helemaal geen economische, maar wel een politieke beslissing”, zegt Rudi Kennes van het ABVV. “De argumentatie van (GM-baas, nvdr) Nick Reilly stoot tegen de borst. Hij spreekt over het wegsnoeien van overcapaciteit. Dat is larie en apekool. Hij verbreekt het contract dat hij had met de werknemers van Antwerpen en verschuift capaciteit van Europa naar Zuid-Korea. Als top of the bill gaat hij nu langs bij de Europese overheden op zoek naar belastingsgeld om dit feest hier te betalen. Dat is hemeltergend.”

Rudi Kennes: “De SUV's zijn helemaal geen overcapaciteit. Ze hebben nooit in de portfolio van GM gezeten. Het gaat juist om producten die GM dringend nodig heeft. De concurrenten hebben die al. Reilly versast Europese capaciteit naar Zuid-Korea om dan hier met overheidsgeld een sanering te kunnen doorvoeren. Dat is de wereld op zijn kop. Ik vraag me af wat de Europese Commissie en de betrokken regeringen daarvan vinden. Welke regering durft aan de belastingsbetaler te zeggen dat er miljoenen euro worden uitgetrokken om een sociaal bloedbad in Antwerpen te organiseren?”

Welke strategie zit er achter de beslissing van Reilly?

Rudi Kennes: “Hij heeft geen strategie. Dit is geopolitiek. Reilly had een probleem. GM ging overkop en Obama moest met overheidsgeld over de brug komen. In ruil eiste Obama dat GM een kleine wagen zou bouwen. Reilly is die wagen in Zuid-Korea gaan halen. Omdat hij daar geen fabriek wou sluiten, verhuist hij de SUV die aan Antwerpen beloofd was naar Zuid-Korea. Hij heeft zich vastgereden en durft dat niet toe te geven.”

Denkt u dat een multinational zich door zo'n dingen laat leiden?

Rudi Kennes: “Als je bijna het grootste faillissement uit de geschiedenis hebt veroorzaakt, ben je niet goed bezig. De werknemers hier zijn honderd keer professioneler dan die mannen, maar worden er duizend keer minder voor betaald.”

Om die SUV naar Antwerpen te halen hebben de werknemers zware inspanningen geleverd.

Rudi Kennes: “Er werd ons in 2007 beloofd dat we nieuwe modellen zouden krijgen als we bereid waren om 26 miljoen euro te besparen op personeelskosten. Voor 2008 en 2009 komt dat neer op 52 miljoen euro. Als u mij een voorschot geeft voor een keuken en ik kom die nooit leveren, moet ik dat voorschot dan niet terugbetalen? Wij gaan dus ook die 52 miljoen euro terugeisen van Reilly. Dat is het minimum. We zijn dan nog braaf.”

Is dit nu het einde van uw maandenlange strijd om een alternatief te vinden voor de sluiting van Opel Antwerpen?

“Dat was geen strijd. Dat was werk. De echte strijd begint nu pas. Dat zullen jullie wel nog zien. We zijn in staat om nog een tand bij te steken. We gaan niet van de eerste dag in de hoek gaan zitten. We gaan verder informeren en daarna onze strategie bepalen. We gaan zien hoe we de solidariteit kunnen uitbreiden en de strijd kunnen voeren.”

Ik heb toch veel werknemers gezien die het niet meer zien zitten.

Rudi Kennes: “De mensen moeten het vandaag verwerken. Ik heb het ook moeilijk. Maar zelfs die mensen die denken dat het hier allemaal slecht gaat aflopen en er van dromen om met een goede afscheidspremie naar huis te gaan, moeten beseffen dat we die niet vanzelf gaan krijgen. In deze maatschappij moeten werkende mensen altijd vechten als ze iets willen krijgen.”

Reilly moet 265 miljoen euro besparingen loskrijgen van de vakbonden in alle Europese fabrieken. Is dat een reddingsboei voor Antwerpen?

Rudi Kennes: “Reilly heeft naast die 265 miljoen euro nog een tweede probleem. De 20,2 miljoen euro die wij wilden besparen, moeten nu worden opgehoest door de andere fabrieken. Ik denk niet dat zij daarvoor staan te springen. Die mensen staan al een jaar achter ons. We zouden al tien keer dood en begraven geweest zijn, mochten ze dat niet gedaan hebben. Ik heb geen enkele reden om aan te nemen dat ze dat vanaf nu niet meer gaan doen.”