Pukkelpop kan meer doen voor de allochtone festivalbezoeker!

Rustige aanloop naar de verkiezingen in Limburg
Dinsdag 29 augustus 2006. Het is nog vrij rustig in Limburg in de aanloop van de gemeenteraadsverkiezingen. De meningsverschillen tussen Groen! en De Groenen in Hasselt zijn bijgelegd. STVV-voorzitter Roland Duchâtelet mag met het kartel Vivant-VLD voluit campagne voeren in Sint-Truiden. Er zijn geen opvallende verkiezingsborden met blote ruggen. Er is ook geen verdraagzaamheidsconcert gepland op 1 oktober. In geen enkele van de 44 Limburgse gemeenten is men bang voor een opmars van extreem links of extreem rechts. Binnenskamers zal het er allicht anders aan toe gaan. Want natuurlijk zijn er wel spanningen en meningsverschillen, maar ze worden gelukkig niet op de spits gedreven.

Deelname allochtone kandidaten groeit gestaag
De culturele diversiteit van Limburg is een realiteit die door de meeste mensen aanvaard wordt, maar die soms spanningen opwekt. Want ook in Limburg is de werkloosheid bij de allochtone bevolking hoog, is er zinloos geweld, worden er leerkrachten bedreigd en worden jongeren afgeperst. De gemeentebesturen sluiten hiervoor niet de ogen. Ze werken aan concrete oplossingen, waar de bevolking achter kan staan. De vraag is of ze niet nog méér kunnen doen.

Het Belang van Limburg vroeg zich maandag 28 augustus af hoeveel schepenen van allochtone origine er in Limburg zouden komen na 8 oktober. Ze tellen er vijf of zes.

Drie Limburgse schepenen van allochtone afkomst kunnen hun huidig mandaat mogelijk verlengen met een tweede termijn.

Selahattin Koçak (sp.a) in Beringen: sinds 2000 eerste schepen van allochtone afkomst in Limburg.
Salvatore Imbornone (CD&V) in Maasmechelen: schepen sinds 2003.
Gökay Elkilic (Nieuw) in Heusden-Zolder: schepen sinds 2006.

Vier grote kanshebbers op een schepenambt:

Chokri Mahassine (sp.a) en Ali à‡aglar (CD&V) in Genk
Khalid Assecour (sp.a) en Mustafa Aytar (sp.a) in Houthalen-Helchteren

Ook allochtone politici moeten zich bewijzen!
De bekendsten van deze mensen zijn ongetwijfeld Selahattin Koçak, kwiskandidaat in ‘de slimste mens’ en Chokri Mahassine, organisator van het megafestival Pukkelpop en sinds enkele jaren ook van Rimpelrock.

Chokri Mahassine is een gewaardeerd politicus, maar er is ook kritiek op zijn aanpak. Het is niet omdat een politicus of politica van allochtone afkomst is, dat er geen kritiek meer mag zijn op het gevoerde beleid. Mijnheer Mahassine, Chokri voor de vrienden en dat zijn er nogal wat, heeft het soms moeilijk om met die kritiek om te gaan. Kritiek moet kunnen in een democratie.

Pukkelpop kan méér doen voor de allochtone festivalbezoeker!
Pukkelpop maakte dit jaar publiciteit voor het solidariteitsconcerten van 1 oktober en Het Nationaal Orkest van Meulenberg stond op het podium. Het Nationaal Orkest van Meulenberg is een straffe groep muzikanten uit de kleurrijke, multiculturele wijk van Houthalen. De allochtone leden van de groep hebben toch wel wat kritiek op Pukkelpop, omdat het te weinig openstaat voor wat allochtone jongeren bezighoudt.

Ook is het jammer dat Hasselt, als Fair Trade Gemeente, er niet voor kon zorgen dat er Fair Trade alternatieven waren voor wie liever geen Coca-Cola of Douwe Egberts wil drinken, terwijl er wel een speciale tent voor speciale bierproevers was. Dat kan beter!

pukkelpop

steven, 02/09/2006 – 16:02

Heel terecht wat je daar schrijft over Pukkelpop.
Er was zelfs geen drinkbaar water op de camping. Zuiver water, nochtans een fundamenteel mensenrecht.
En wat betreft de vercommercialisering van het festival:
ik bezocht het festival nog voor 100 frank. Drank nam je van thuis mee. Goeie sfeer en goed geamuseerd. Vandaag lijkt Pukkelpop me eerder de gezongen hoogmis van het kapitalisme. En het kapitalisme is niet geïnteresseerd in mensenrechten. Dus, participatie aan de jongerencultuur door allochtonen, hoeft niet, want die hebben toch geen 100€ om uit te geven voor een festival. En ook geen Fairtrade, wel Coca Cola. Nu zelfs officieel publieke vijand van de internationale vakbond, wegens wereldwijde schendingen van arbeids- en milieurechten. Maar zolang ze betalen, heeft zelfs een humanist en socialist daar geen problemen mee...

"ik bezocht het festival nog

Koen, 05/09/2006 – 20:36

"ik bezocht het festival nog voor 100 frank"

En waren er toen ook drie dagen lange fantastische groepen?

Waarmee kan je deze wereld eerlijker maken?

Jo, 05/09/2006 – 22:10

Het gaat erom dat deze jongeren het gevoel krijgen dat ze nergens bij horen omdat ze, ofwel het geld niet hebben om naar de meest overroepen popgoden en godinnen te gaan kijken, ofwel zichzelf niet herkennen in heel het opzet. Heel concreet kan je dat niet aangeven, want het wordt nauwelijks onderzocht. Je kan alleen vaststellen dat het elk jaar duurder wordt en dat de festivalgangers alle kleuren t-shirts met mooie teksten dragen, behalve hun meestal witte huid. Hoe komt dat?

Ik heb daarvoor ook niet meteen het antwoord. Maar wat ik wel zie is dat de festivals ieder jaar steeds meer door de commerciële gigabedrijven worden gedomineerd, waar de festivalgangers er maar als kleine poppetjes bijlopen. En weg is de gezellige sfeer. Je kan zogezegd wel naar 'alternatieve muziek' gaan luisteren op Pukkelpop, maar je geld gaat wel naar dezelfde commerciële giganten als bij alle andere grote evenementen: Clear Channel, Coca Cola compagny, Sara Lee, ... Niet echt de toonbeelden van een solidaire samenleving als je het mij zo vraagt.

Volgend jaar verwacht ik échte alternatieven: een breed spectrum, conform de muziek. Ik verwacht niet dat alle commerciële giganten geweerd worden, maar ik verwacht een eerlijk alternatief, ik verwacht dat social profit, fair trade en plaatselijke handelaren een eerlijke kans krijgen.

En ik verwacht ook dat er intitiatieven genomen worden om de allochtone jongeren te bevragen en hen in de organisatie van het festival te betrekken. Limburg is er klaar voor. Meer nog, Limburg wacht erop.

(Binnenkort op deze website een verslagje over het kolensporenfestival in Heusden-Zolder)

Pukkelpop

Jonathan, 07/09/2006 – 15:40

Als ik pukkelpop vergelijk met alle andere festivals dan is Pukkelpop nog de liefste naar de medemens.
Pukkelpop laat NON Profit standjes toe. Op Werchter mag je dat al vergeten. Pukkelpop heeft een internationaal uitwisseling met een andere festival.
Maar inderdaad de grote bedrijven hebben het allemaal te zeggen.
Wat zou het leuk zijn moesten er belastingen zijn op bedrijven zoals coca cola en andere. Dat je met die belastingen festivals een deel van de koek kan geven om zich open te maken naar iedereen.
Maar zo'n dingen mag je niet meer vertellen. Het kan toch niet zijn dat je bedrijven laat betalen in een samenleving?
Je moet maar eens proberen een festival als pukkelpop in elkaar te steken en het doen met de middelen die je hebt.

Niet te zachtaardig!

Jo, 09/09/2006 – 01:01

Het gaat erom dat zo'n festivals een vehikel zijn geworden voor de reclame van die bedrijven. De bestaansreden van het festival is hoe langer hoe minder de muziek en hoe langer hoe meer de gigantische stroom van reclame van het polsbandje tot en met het ondrinkbare water op de kamping zodat je verplicht ben om zelfs daar geld uit te geven.

Op een festival moet er plaats zijn voor elementaire mensenrechten. Drinkwater, Fair Trade alternatieven (voor wie nog in een toekomst voor kleine landbouwers in Afrika en Latijns-Amerika gelooft), Elk festival hoeft geen Live 8 te zijn, want hoewel de intentie misschien goed was, had de uitwerking ervan vele tekortkomingen. Pukkelpop zet wél verscheidenheid op het podium, maar vergeet die lijn door te trekken voor de organisatie van het festival.

Waarom ik precies Pukkelpop aanhaal op deze blog is omdat de organisator opkomt als lijsttrekker van een sociaal-milieubewust kartel in een Limburgse gemeente en daar grote dromen verkondigt. En fier is op zijn zieke troetelkind bovendien. Waar is dan de spirit? Waar is dan de winnersmentaliteit? Even vluchtig als een vodje papier van de playlist. Het maakt indruk, maar als een muzikant zingt over vrede en thuis zijn vrouw en kinderen afsnauwt, wat is dan de betekenis? Om even de vergelijking te maken.

Bedrijven passen zich aan aan de wensen van de consument. Denk maar aan de light-versies en vitaminen etc. Mensen geloven dat ze beter worden van die producten. Ik vind dat ze het recht hebben te weten dat light producten vaak niet gezonder zijn vanwege allerlei chemische toestanden die erin zitten. Coca-cola stond als 'happiness-clinic' op de festival-weide. Ik vind dat mensen het recht hebben te weten dat de arbeiders van Coca-cola in vele derdewereldlanden geen enkele reden hebben om happy te zijn.

Ik laat als consument duidelijk mijn wensen horen. En daar moet je consequent in zijn, want als we dat niet meer doen, vinden ze het bij die bedrijven ook niet meer de moeite om daarvoor inspanningen te doen.

Aan jullie die dit lezen om te besluiten of je het zinvol bent om als consument je stem te laten horen en zelf ook de achtergronden te onderzoeken van wat je consumeert.

Hm

Jonathan, 22/09/2006 – 09:47

Consumerpower is een zeer intresting thing maarv kan alleen maar werken als je voldoende mensen achter je hebt staan.
Zo zou bv de consumentenbond een echte ledenbeweging kunnen worden.

Een ander probleem is hoe controleer je alles.
Bv Shell en alle andere hebben X aantal jaren hun vloot van namen laten veranderen gewoon omdat toen ze dat boorplatform gewoon wouden laten zinken in zee. Er was veel protest waardoor mensen bewust voor andere merken gingen.
Maar wat doe je als je niet weet dat bedrijf X erachter zit.
Zeker nu met aandelen etc de doorzichtigheid is er niet.
Overheden zijn de slaven geworden van bedrijven. Dus objectiviteit???

Jouw stelling "overheden

Jo, 30/09/2006 – 02:05

Jouw stelling "overheden zijn de slaven geworden van bedrijven" gaat me toch net iets te ver. Straks wordt de kloof van de burger met de politiek gewoon de kloof van de consument met de bedrijven en gaan we gewoon op ons luie poep zitten kijken naar de Grand Canyon van de samenleving.

Er is eerder een slingerbeweging van bewustzijn en onverschilligheid. Vandaag zijn we verontwaardigd en willen we product X niet meer kopen, morgen zijn we het alweer vergeten.

Je zou eerder kunnen stellen dat alle media in de handen van de grote bedrijven komen en anderzijds, dat bijna alles tegenwoordig als medium gebruikt wordt: van een 'alternatief' rockfestival, tot een cmÂ² huid van een jongere die een feestje wil organiseren, tot en met de pixels van je computerscherm.

Veel reclame zou de indruk kunnen geven dat de economie het goed doet, maar vergeet niet dat voor elk product dat de reclame aanprijst, er ook een prijs moet betaald worden. Ergens onderweg; bij het begin, aan het productieproces; of aan het einde, bij de consument.

Om kort te gaan:
- Omarm de media, ga er niet 'naast' staan, want wat ben je zonder media...
- Wantrouw elke vorm van reclame, vorm zelf een kritisch oordeel over de producten die je koopt.
- Ga een verhouding aan met de politiek. Zie de politiek als een spectrum, een waaier van opinies. Eis dat in die waaier van opinies, iedereen zijn mening mag verwoorden, met als absolute voorwaarder het respect voor de andere.
- Als Fair Trade en Bio varianten van producten verkocht worden als "smaken van de consument" dan is dat al heel wat. Maar eigenlijk is ook daar het basisbeginsel het respect voor het werk van de andere. Eis respect. Respect equals power.

wie koopt moet betalen, krijgen doe je gratis, nemen is diefstal

Jo, 30/09/2006 – 02:10

Jouw stelling "overheden zijn de slaven geworden van bedrijven" gaat me toch net iets te ver. Straks wordt de 'kloof met de politiek' gewoon de 'kloof met de bedrijven' en gaan we gewoon op ons luie poep zitten kijken naar de Grand Canyon van de samenleving.

Er is eerder een slingerbeweging van bewustzijn en onverschilligheid. Vandaag zijn we verontwaardigd en willen we product X niet meer kopen, morgen zijn we het alweer vergeten.

Je zou eerder kunnen stellen dat de media in de handen komen van de grote bedrijven (en anderzijds, dat bijna alles tegenwoordig als medium gebruikt wordt: van een zgn. 'alternatief' rockfestival, tot enkele cmÂ² huid van een jongere die geld wil voor een feestje, tot en met de pixels van je computerscherm).

Veel reclame geeft de indruk dat de economie het goed doet, maar vergeet niet dat voor elk product dat de reclame aanprijst, er ook een prijs betaald moet worden; bij het begin, aan het productieproces, ergens onderweg, en aan het einde, bij de consument. En telkens als er betaald moet worden is er de mogelijkheid om wel of niet te betalen en, als er zulke alternatieven zijn, te kiezen voor een product waarvan de opbrengst zoveel mogelijk mensen ten goede komt.

Om kort te gaan:
- Omarm de media, ga er niet 'naast' staan, want wat ben je zonder media...
- Wantrouw elke vorm van reclame, vorm zelf een kritisch oordeel over de producten die je koopt.
- Ga een verhouding aan met de politiek. Zie de politiek als een spectrum, een waaier van opinies. Eis dat in die waaier van opinies, iedereen zijn mening mag verwoorden, met als absolute voorwaarder het respect voor de andere.
- Als Fair Trade en Bio varianten van producten verkocht worden als "smaken van de consument" dan is dat al wat. Maar eigenlijk is ook daar het basisbeginsel het respect voor het werk van de andere. Eis respect.

Respect equals power, ook voor de bedrijven. Laten we niet ophouden met respect te vragen voor het werk van de natuur en het werk van vele mensen. De economie kan niet zonder natuur of zonder mensen. Bedrijven die dat begrepen hebben, dat zijn bedrijven met een lange-termijn-strategie. Dat zijn de bedrijven met een toekomst.