[Interview] Nobelprijswinnares Shirin Ebadi over het WSF en de spanningen tussen Iran en de VS

Marc-Antoon23 januari 2007 – 16:25

NAIROBI – De Iranese vredes- en mensenrechtenactiviste Shirin Ebadi zat dinsdagochtend samen in één panel met Jody Williams en Wangare Maathai. Dat zijn drie van de zeven levende laureates van de Nobelprijs voor de Vrede. Die prijs werd in heel haar geschiedenis slechts twaalf maal toegekend aan een vrouw. “Op zich al veelzeggend over de positie van vrouwen in deze wereld,” aldus de moderatrice.

De drie dames getuigden over hun strijd, over hoe hun tegenstanders reageren op hun Nobelprijs, over hun gezamelijke stichting The Nobel Women’s Initiative , en over het belang van organisatie. “Het enige dat regeringen ter verantwoording kan roepen is een sterke civiele samenleving,” aldus Wangare Maathai.

Voor het debat sprak ik even met Shirin Ebadi.

Waarom bent U in Nairobi?
Shirin Ebadi: “Omdat ik hier rechtstreeks kan spreken met de volkeren van de wereld. Op het WSF worden zij niet vertegenwoordigd door hun regeringen. Hier hebben de volkeren rechtstreeks toegang tot elkaar. Hier kunnen we mensen vinden die net zo over de wereld denken zoals wij. De inzet van het WSF 2007? Zoals elk jaar: tonen dat een andere wereld mogelijk is.”

Hoe kijkt U naar de opbouwende spanning tussen de VS en Iran?
“Het zijn de regeringen die in conflict zijn met elkaar, niet de twee volkeren. Ik heb vorig jaar samen met (VS-vredesactivste) Jody Williams de NGO’s van Iran en de VS samengebracht in Wenen om met elkaar te praten. Dat heeft een verklaring opgeleverd waarin we stellen dat we tegen de oorlog zijn en willen dat onze regeringen met elkaar in dialoog treden. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat de civiele samenlevingen van twee landen samenkomen om te zeggen dat ze een onderlinge oorlog niet willen nog voor die begonnen is.”

Kunnen ook de andere volkeren van de wereld iets doen om een aanval op Iran te voorkomen?
“Druk zetten op hun regeringen en leiders verkiezen die tegen oorlog zijn.”

Bent U dan niet kwaad op de bevolking van de VS? Zij hebben ten slotte Bush verkozen.
“Nee, ik ben niet kwaad, want ze zijn vrij om te verkiezen wie ze willen. Maar ik ben er zeker van dat als ze beter geïnformeerd waren, ze anders zouden hebben gestemd. De recente verkiezingen voor het Congres bewijzen dat. De bevolking wil geen oorlog.”

Iemand achter mij roept:
Zijn vrouwen de sleutel tot vrede?
“Ja! Want vrouwen zijn niet alleen burgers. Ze kunnen ook hun kinderen en hun mannen veranderen.”

Shirin Ebadi, Wangare Maathai en Jody Williams (achteraan)

WSF

jules dhooghe, 25/01/2007 – 23:02

in de artikels over het wfs komt in de intervieuws en kommentaren steeds weer naar voor hoe belangrijk de publieke opinie is om een verandering te bewerkstelligen . Wat mij opvalt bij het grasduinen in vredesbeweging en andersglobalisten is de veelheid van akties . Het feit dat er op zoveel gebied vanalles mis is is daar natuurlijk niet vreemd aan . Moeten we er ons niet meer van bewust worden dat de tegenstander en instandhouder van al dit onrecht en wapengekletter een goed georganiseerde macht is met vertakkingen over de hele wereld en slechts een doel : koste wat het kost meer van alles !
Dit doel kan alleen bereikt worden en wordt bereikt dank zij de medewerking van ons allen .Daarom is het belangrijk ons allen mee te krijgen in de sociale strijd . Zou het niet mogelijk zijn één wereldwijde kampagne te lanceren , misschien vanuit het WSF , internationaal onder één internationaal herkenbare slogan om de mensen bewust te maken dat de uiteindelijke macht bij hen ligt en de nodige verandering er enkel door de wil van de massa kan komen . Het eerste orgelpunt van zo'n kampagne moet daarom ook een wereldwijde aktie zijn die dit op een vreedzame maar niet misteverstane mannier duidelijk maakt . De aktie moet van dien aard zijn dat ze snel weer opnieuw kan worden gevoerd . Ik denk daarbij aan werkonderbrekingen , weg- en havenblokkades ,konsumptiestops enz.. Wereldwijd op dezelfde dag . T'is maar een idee , maar toch ook en droom . En om terug te komen op het einde van bovenstaand artikel ben ik ook overtuigd van de grote rol van de vrouwen in de strijd om een betere wereld en wel om dezelfde reden .