Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Niet religie maar politiek is oorzaak van spanningen islam-westen

Niet religie maar politiek is oorzaak van spanningen islam-westen

Een peiling van het onderzoeksbureau 'World Public Opinion' heeft uitgewezen dat slechts 29% van de mensen denkt dat religie aan de oorzaak ligt van de spanningen tussen de Westerse wereld en 'de Islam.' Dit wijst erop dat grote delen van de bevolking een grotere mate van gezond verstand aan de dag leggen dan vele van onze politieke leiders of commentatoren in de media. Dat wil zeggen dat de geïnterpeleerden begrijpen dat de Westerse verdeel en heers politiek in het midden-oosten nefast was en nog steeds is. Ze zullen wellicht niet alle diverse strekkingen kennen die een rol spelen in de islamwereld maar ze begrijpen wel dat er een grote vraag naar democratisering leeft onder de volksmassa's en dat hun legitieme vraag een politiek antwoord verwacht.

De vaak hysterische uitlatingen in de media van diverse commentatoren worden misschien wel graag gelezen maar zijn daarom nog niet bepalend voor wat mensen denken. Gelukkig maar. Zou het kunnen dat de grote hoeveelheid aan informatie die vrij beschikbaar is via het internet toch helpt om de kritische zin van mensen aan te scherpen?

religie en politiek zijn vervlochten

koen..

is het niet duidelijk dat zowel bush en co als bin laden/al qaeda en co een combinatie van politiek en religie gebruiken?

bovendien.. hoe komen we erbij dat politiek en religie gescheiden zouden zijn?

politiek gaat over het organiseren van het leven in de polis (stad), op het land,.. hoe kan je nu zeggen dat religie losstaat van het leven (in de steden, op het land)?

sinds wanneer wordt het leven opgesplist in domeinen die wel en andere niet vrijgesteld zijn van kritische reflectie en dialoog?

maw, het gaat hier absoluut niet om één of andere 'heksenjacht' op de islam. het gaat om een kritische, open dialoog over het leven in de maatschappij. en daar hoort godsdienst bij.

hoe kunnen progressieven verstokt achter bepaalde oud-strijders blijven aanlopen, en anderen totaal negeren? of heeft kritische reflectie over godsdienst geen enkele waarde meer? is de sociaal-economische dwangbuis zo ver doorgedrongen dat alleen daarover openlijk kritisch mag worden nagedacht?

welke censuur is hier binnen getreden? alles voor de 'eenheid tegen het neoliberalisme'? en alle anderen zijn contra-revolutionair?

beangstigend herkenbaar, zo een 'eenheidsdenken'...

nee, het gaat dus niet om een heksenjacht tegen de islam. het gaat om een kritische reflectie en dialoog over godsdienst, zoals over alle zaken trouwens!!

als het puntje bij het paaltje komt, zijn het de niet-gelovige (niet-christelijke, niet-islamitische) armen die de pineut zijn in de religieuze oorlog tussen 'imperialisten' en 'terroristen'... voor hen ook solidariteit aub!

nog twee zaken:

* in het congres van de 'vrije verenigde staten' is de helft van de 'volksvertegenwoordigers' niet gelovig. uit schrik om niet herverkozen te geraken durft niemand daarvoor uit te komen. dit neigt sterk naar een theocratie.. doch volledig conform de universele godsdienstvrijheid.. griezelig!

* vergelijk deze twee 'soorten' mensen:
- mensen die (dwingende) stemmen in hun hoofd horen, worden onverwijld naar een expert (psychiater, psycholoog..) gestuurd
- mensen die de (dwingende) stem van 'god' horen, worden/zijn zelf expert ttz zij horen, gehoorzamen, dienen 'hem'. en krijgen subsidies om hun 'expertise' uit te diepen en hun 'blijde boodschap' te verspreiden...

van schijnheilig naar schijndemocratisch, de stap is klein..

laten we de gelijkenissen tussen de godsdiensten niet uit het oog verliezen, en geen nieuwe zelfcensuur installeren. het streven naar bevrijding is totaal, of ze is niet.

pdw zijn brief aan leterme gelezen?
http://pdw.blogspot.com/2007/02/bekommerd.html

Kritische reflectie over godsdienst

Heeft kritische reflectie over godsdienst geen enkele waarde meer? Natuurlijk wél. Die is zelfs onontbeerlijk. Alleen vrees ik dat de huidige anti-islam hetze van Bush, van het VB en co. bitter weinig te maken heeft met welke kritische reflectie over wat dan ook. Het is integendeel een demagogische, eenzijdige demonisering van één wel bepaalde godsdienst, een juist onkritische hetze waar een hele agenda achterzit: racisme verspreiden (waar dan nog eens agenda achterzit), agressie-oorlogen promoten enz. Dát is het wat we moeten ontmaskeren, dát is het waartegen we ons moeten keren: die houding die erin bestaat om er één enkele godsdienst uit te pikken (toevallig een godsdienst die vooral in de Dere Wereld verspreid is, het valt weer niet op)om die dan kompleet door het slijk te sleuren en de andere godsdiensten - vooral dan het Christendom - netjes buiten schot te houden, integendeel zelfs ("God bless America", "Gott mit uns", remember?). Ons daartegen keren is helemaal niet in tegenspraak met een "kritische reflectie over godsdienst", maar dan moet het wel over alle godsdiensten gaan, Islam incluis, en niet uitsluitend over de Islam.

Beste Heks

Beste Heks - klinkt wat vreemd, maar ik gebruik slechts de naam die u zelf opgaf - beste "heks" dus,

Ik las uw commentaar op mijn stukje met nogal wat verbazing. Hebt u zich niet vergist van plaats? Volgens mij behoort uw stukje ergens anders. Misschien wel bij het gewraakte Leterme initiatief (zie blog pdw).
In ieder geval, ik heb helemaal niet geschreven dat politiek en religie per definitie los staan van elkaar. Als je het over formele banden hebt dan verschilt de situatie van land tot land. Lees bvb het boek van Sami Zemni die daar onderzoek over heeft gepleegd. Ik heb ook helemaal niet geschreven dat bepaalde domeinen los (moeten) staan van kritische reflexie en dialoog. Ik verheug me net dat de besproken opiniepeiling het tegendeel bewijst. En dat ondanks het discours van de Noord-Amerikaanse neoconservatieven dat door de mainstream media in de VS lang kritiekloos werd overgenomen.

Bij uw commentaar over "bepaalde oud-strijders" waar "progressieven" (waar u mij blijkbaar bij rekent) zouden achteraanlopen breekt helemaal mijn klomp. Wie bedoelt u daar dan wel mee? Heb ik enige verwijzing gemaakt naar Anseele, Chomski, Freire of godbetert, Ernesto Ché Guevarra? Of aan het andere eind van het politieke spectrum: Francis Fukuyama, Oriana Fallaci enz. Neen dus. Nog iets: "sociaal-economische dwangbuis?" Wat is dat - een soort trechter die mij dwingt om alleen in oud-linkse archaïsmen te redeneren? Ik zie geen enkel verband met mijn persoonlijke sociaal-economische positie in de samenleving.

Verder lees ik een opeenstapeling ven bedenkingen, lukraak op elkaar gestapeld, die overigens zeker niet allemaal onzinnig zijn. Een goede raad: neem er één en werk die verder uit, post dan nog eens een commentaar. En noem alsjeblief man en paard.

Tot slot: ja, ik heb Patrick de Witte zijn brief aan leterme gelezen, en ik ben het ermee eens. Maar eens te meer is het me een raadsel hoe zijn bedenkingen, die u vermoedelijk ook deelt, mij tot beter inzicht zouden moeten brengen. Als het zou gaan (en nu begin ik wederom te veronderstellen) over het 'normen en waarden' discours van Leterme dan kan je alleen maar de parallel vaststellen met het neoconservatief project van de VS-regering die voortdurend meer geld steekt in haar militair-industrieel complex en tegelijk de sociale zekerheid afbouwt. Een regering die dat 'beleid' bovendien probeert te legitimeren door te verwijzen naar allerlei externe gevaren. En ja, daarbij komt de zg. 'botsing tussen beschavingen' (cfr. Samuel Huntington) en de stigmatisering van de islam hen goed uit.

Wanneer uit zo'n opiniepeiling blijkt dat mensen daar doorheen zien, beste heks, dan lijkt me dat een verheugende vaststelling. Niet meer of niet minder.

Koen

Gepost door Koen
22.02.2007

Tags