Gisteren was dus een denkdag rond de vraag of er nog toekomst is voor de Noord-Zuidbeweging... Ik was daar met iemand die niet zo nauw aanleunt aan deze beweging - maar die er wel interesse voor heeft om zich in te zetten. Niet iemand met een achtergrond van sociale of humane wetenschappen, niet iemand die de boekskes van de beweging leest, niet iemand die de analyses kent van hoe de wereld in elkaar zit. Wel iemand die nieuwsgierig is en ook wel de handen uit de mouwen wil steken. Daarom was ze meegekomen.

Gewoon al de vraagstelling en de uitgangspunten in de workshops zorgden voor haar voor een enorme drempel: wat is dat: "het middenveld"? "GROS"? "stedenbandconvenanten"? ...Wat voor mij evidente termen zijn, zijn voor haar al drempels...
Willen we echt meer open zijn met de NZ-beweging, dan gaan we, denk ik, moeten leren onze communicatie open te stellen voor "niet-ingewijden" - communicatie in de brede zin van het woord: terminologie, vergadertechnieken, besluitvorming... Anders blijven we maar een "bunch happy few" die maar klagen over het tekort aan vernieuwing...

Allez, als we er toch van uit gaan dat de NZ-beweging nodig is.