Rostock 3 juni

Vandaag heb ik een enorm interessante DRUKKE dag gehad! Alleen weet ik niet of ik er iets interessants over kan schrijven. Te moe, echt stikkapot!

Hij begon met mijn ochtendhumeur (dat was lang geleden). Ik heb weer als een echte schooljuffrouw, of beter directrice, orders uitgedeeld. "Sta op, ruim op, ga u douchen, ..." Misschien moet ik er nog eens over nadenken, ik heb tenslotte een leerkrachtendiploma ... Gelukkig geloof ik in persoonlijke vooruitgang, dus Indymedia is nog niet van mij af.

Zoals altijd weer opgesplitst in twee teams.

Keltoum, Jeroen, Chris, Gilles, Frederik en ik zijn ver, ver, ver gewandeld naar de Universiteit, Faculteit Landbouw. Daar startte de demonstratie tegen genetisch gemanipuleerde landbouw. Tijdens de demonstratie heb ik enkele fotootjes genomen met Gilles' camera en enkele 'portretjes', korte interviewtjes, gedaan met zowel omstaanders als demonstranten. Ik moet het geluid nog checken, maar als het goed is, post ik de audiofragmentjes later vandaag.

Wederom een vreedzame betoging, maar daar zal je wel veel over lezen bij de anderen.

Na de betoging hebben Jeroen, Gilles en ik samen beslist naar Groß Ludwitz te gaan. Daar zouden genetisch gemanipuleerde velden vernietigd worden. Toen waren we nog relatief fit. Toen wel.

Fris in het hoofd en de benen probeerden we een lift te regelen op 1 van de traktoren of bussen die demonstranten naar ginder brachten. Helaas, alles volzet.

Dan maar te voet. 14 km te voet, tot Jeroen de lumineuze ingeving kreeg zijn duim uit te steken.

Een auto met franse nummerplaat stopt onmiddellijk. "Nur zwei bitte."

"Wie sint mit drei."

"OK, kein probleem."

Nog geen twee seconden later zitten we gezellig geperst op een onverzekerde, zelfontwikkelde achterbank met vier niet ontzettend smalle derrières (de mijne absoluut inclusief). De Fransman blijkt geen Fransman te zijn, maar een geëmigreerde Duitser. De anderen zijn volbloeden, geboren en getogen.

Écht ongelofelijk vriendelijke mannen! Ze stopten zelfs onderweg, op eigen initiatief, om Gilles wat fotootjes te laten nemen.

Langs en op de weg komen we enorm veel politie tegen. Zelfs met sirenes en zwaailichten doen ze me niks meer. Vreemd hoe snel dat went.

Ondertussen heb ik ervaringsgewijs geleerd dat er niks aan de hand is tenzij de Duitse POLIZEI met minimum veertig combies voorbijrijden OF chargeren. Puur machtsvertoon.

We passeren een wegversperring. Al ooit gehoord van een wegversperring die enkel activisten met pamflet doorlaat? Wel na vandaag ben ik getuige: het bestaat.

Links en rechts staan flikken met nummer 23. "Dat zijn de 'vieze' mannen, ze komen uit Berlijn," vertelt C. "In de jaren tachtig, na grote rellen in Berlijn werd er beslist dat er een speciaal team nodig is om op te treden bij rellen. De 23 staan echt gekend als zware mannen. Velen zijn van uitgesproken rechtse strekking."

C. vertelt ook over de competitie tussen de verschillende POLIZEI-groepen. Het viel ons al op dat de flikken vanachter in de combi verschillende vlaggen hadden hangen. "Al gezien dat bij iedere 10 flikken twee dames staan?," vraagt R. "Om het beschermend testosteron gehalte van de manflik op peil te houden. Ze worden agressiever als ze hun wijfjes ook moeten beschermen." Feit is dat bijna altijd acht manflikken vergezeld worden door twee vrouwflikken.

Heerlijke theorie, maar ik twijfel aan de correctheid.

Bij aankomst aan het veld breekt een spontane lachbui los. Patatten, genetisch gemanipuleerde patatten, beschermd door hekken, flikken, honden, bereden politie, combies en véél brede, boze blikken. Alleen was het deze keer niet duidelijk of de breedheid door 'beschermigsmateriaal' kwam of door spierenmassa. Laten we zeggen dat sommige torso's niet in evenwicht waren met de kont en beentjes.

K.: "Dit is Naziland. Omdat er in deze regio's geen werk, of weinig werk is, trekken de meeste mensen weg. Alleen de Nazi's blijven. Deze dorpen zijn echte broeihaarden voor extreemrechts." Lees dit goed, want het zal niet snel nogmaals uit mijn toetsenbord voortvloeien: soms is ne flik in de buurt nog nie zo slecht. Nazi´s in de huizen en her en der op straat, maar er gebeurde niks.

In tegenstelling tot de berichten die op de Duitse radio in de auto werden uitgezonden, was de demonstratie enorm vredig. Die geschifte idioten hebben het over een betoging waarbij activisten een 'soort van brandend gas' op de politie gooien vanuit het midden van de betoging. Ze blazen hun eigen geloofwaardigheid volledig op door vlak daarna te melden dat er slechts tussen de 10 en 200 betogers geteld konden worden. 10 en 200 ... wel het verschil is moeilijk te zien, zeker als het er rond de 500 zijn.

Wat kijken naar de flikken, wat lachen met de flikken, wat wandelen tussen de flikken, wat gefouilleerd worden door de flikken, lachen met beschermde patatten en leuke nieuwe vrienden gemaakt.

Het leven van een-poging-tot-media-activist kan mooi zijn.