christophe22 september 2007 – 22:43

Een vaststelling: van de 300.000 leden van LBC is één derde jonger dan 35. In fel contrast met evoluties in de rest van Europa ziet LBC het aantal leden nog elk jaar groeien en die groei is vooral te danken aan jongeren die lid worden van de vakbond. Een heel ander beeld bij de militanten, zeg maar de actieve leden. Daar vormen jongeren een kleine minderheid van 6,5 procent. Het zijn cijfers waar ze bij LBC van wakker liggen. “De uitdaging is om van een vakbond voor jongeren ook een vakbeweging voor jongeren te worden”, zo formuleert algemeen secretaris Ferre Wyckmans het.

De vakbond krijgt natuurlijk vaak de wind van voor in de media. 'Sociale oplichters', zo noemde Het Nieuwsblad de vakbonden in een editoriaal na de aangekondigde herstructurering bij Janssen Pharmaceutica. Vakbonden zijn conservatief en willen enkel behouden wat bestaat, wie af en toe eens naar de krantencommentaren luistert kent de vooroordelen wel. “In de huidige sociaal-economische context worden maatregelen genomen die sociale verworvenheden op de helling zetten. Verontwaardiging over dergelijke maatregelen is vaak de motor van sociale actie”, geeft Marijke Persoone van LBC toe. “Maar dat wil niet zeggen dat we niet beter moeten formuleren waar we dan voor zijn. Wie niet enkel non willen zeggen zoals Milquet moet ook offensieve voorstellen doen. Als het over flexibiliteit gaat, moeten we ook durven zeggen welke flexibiliteit we van de werkgever verwachten.”

“Als er al iets verkeerd is, ligt het zeker niet aan de jongeren zelf”, zegt Ferre Wyckmans. “Studies wijzen uit dat ze minstens evenveel engagement opnemen als vroeger. Al is dat engagement wellicht anders en veel verspreider.” Volgens Marijke Persoone houden de vakbonden te veel vast aan een model van engagement dat nog dateert van de jaren '60 en '70. “De eeuwige en onverwoestbare trouw aan de organisatie. De meeste jongeren zoeken geen engagement voor de komende twintig jaar en zoeken ook een stuk zelfontplooiing. Dat is geen probleem. Solidariteit en individualisering zijn niet onverzoenbaar.”

Ferre Wyckmans vindt niet dat de vakbond nu plots een ander verhaal moet gaan vertellen. “Inhoudelijk houden wij de vinger aan de pols. Wat veel trager evolueert is de communicatie. We blijven te halsstarrig vasthangen aan vormen van het verleden.” Neem het internet. “Op dat vlak mag er best nog wat geïnvesteerd worden”, vindt Elke Roeyen van ACV-jongeren.