Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Kaap 100.000 handtekeningen 'Red de solidariteit' in zicht

Kaap 100.000 handtekeningen 'Red de solidariteit' in zicht

BRUSSEL -- Veel kans dat je deze week de mensen van 'Red de solidariteit' tegen het lijf loopt. In 14 steden staan ze op markten en winkelstraten om handtekeningen op te halen. “De teller staat nu op 94.500. Na dit weekend hebben we zeker de kaap van de 100.000 bereikt”, zegt woordvoerder Hendrik Vermeersch. De initiatiefnemers van 'Red de solidariteit' willen de stapel handtekeningen begin volgende week ook “overhandigen”.

Over wie de handtekeningen in ontvangst mag nemen, wordt nog volop onderhandeld. Ook voor 'Red de solidariteit' is het improviseren in het onzekere politieke klimaat. Hendrik Vermeersch is alvast niet van plan de armen te laten zakken. “De urgentie van de petitie is groter dan enkele maanden geleden. Toen las ik nog in De Standaard dat wij de mensen onterecht angst aanjaagden want dat het helemaal niet over de splitsing van de sociale zekerheid ging. Vandaag gaat het alleen nog maar daarover. B-H-V is van de baan. N-VA vraagt de overheveling van grote stukken van de sociale zekerheid. Van werkgeversorganisatie Voka mag de crisis zelfs nog enkele maanden aanslepen als de sociale zekerheid maar gesplitst geraakt.”

Volgens Vermeersch gaat het de laatste weken opnieuw wat makkelijker om handtekeningen in te zamelen. Al moet hij wel toegeven dat de mensen vooral wakker liggen van de tanende koopkracht. “Uitleggen wat de sociale zekerheid is en waarom ze niet gesplitst mag worden, is niet makkelijk. Maar naar gelang de petitie circuleert, merken we toch een kentering in de publieke opinie. Elke opgehaalde handtekening betekent een geargumenteerde discussie tegen splitsing van de sociale zekerheid.”

'Red de solidariteit' belooft ook “opvallend” aanwezig te zijn op de betoging van de vakbonden op 15 december.

Online tekenen en meer informatie vinden kan nog altijd op www.reddesolidariteit.be

veel volk

Begint het ondertussen niet wat te dagen in het oosten ?
1) de eerste zet na de verkiezingen was : geen socialisten. Waarom ? De overwinning van Reynders in Wallonië tegen Di Rupo ? De liberalen die (vlug als ze zijn, pratend over de taalgrens) strategisch hun partners in oranje-blauw in snelheid hebben genomen ? En het kartel had maar één prioriteit : BHV en de staatshervorming. En goed bestuur natuurlijk.
Ik kan me inbeelden dat sommigen van het kartel (de rechtervleugel bvb. of N-VA) er de vakbonden ook liever niet bij hadden. Al hadden anderen al een constructie met Di Rupo in het achterhoofd : maar ja, wie had verwacht dat PS ging kleiner worden dan MR ?
Dus geen tripartite.
2) Maar hoe dan (zonder 2/3) de communautaire agenda realiseren, hét punt (en het cement) van het kartel ? En dat met de twee scherpslijpers aan weerskanten van de taalgrens : FDF en N-VA.
Uiteindelijk heeft men daarop 6 maand zijn tanden stuk gebeten.
Na een rondje BHV (iedereen in verhitte discussie - stemming in het Vlaams parlement - media dagen in staat van orgasme ...) bleek dat de agenda niet alleen(en zelfs niet op de eerste plaats) BHV was. De staatshervorming, welke staatshervorming ? Sociale zekerheid ? Herfederaliseren ? Fiscale autonomie ? ...
Eén zaak is duidelijk : dit dossier is niet klaar. Verdeeld ook overwinnaar CD&V (en de vele acw'ers die tegen paars gestemd hebben).
De grote conventie is een lege doos
3) de rest van de agenda van oranje-blauw : stilaan worden (vanachter het communautair mistgordijn) ook daar de contouren duidelijk. Het is voor alles een conservatief en liberaal programma. Wat zorgzame trekjes tegen armoede, maar uiteindelijk zeer asociaal.
Vandaar dat de liberale familie het zo belangrijk vond dat deze formule (ook zonder grote staatshervorming) kon doorgaan.
4) na 170 dagen kan men de zaken niet meer stoemelings regelen. Punt 2 en 3 raken ook bij jan met de pet. Het middenveld mobiliseert zich : Mv. Houard krijgt 140.000 handtekeningen en 35.000 (Rik Van Cauwelaert zegt op FM Brussel dat hij er geen 15.000 geteld heeft) betogers voor eenheid in Brussel. Reddesolidariteit gaat naar de 100.000 steunbetuigingen. De vakbonden mobiliseren op 15 december.
Anderzijds begint iedereen wat te klagen : hoge olieprijzen, stijgende levensduurte, ons land zonder standpunt naar Bali en belachelijk in het buitenland ...
15 december is een zeer positieve zaak : een kwestie van basisdemocratie. Politiek niet in de cenakels van de partijsalons, maar met de stem van de straat.
Daar is niks mis mee. Zeker na een half jaar blufpoker en schijngevecht.
Veel volk gevraagd dus om een vuist te maken : "heren, liefst nu serieus aan het werk".