Steven Vromman is al een jaar lang de Low impact man en is van plan dat ook nog een tijd te blijven. Op het einde van dat eerste jaar trok hij op zijn blog een reeks conclusies. Over zijn geluksgevoel, zijn financiële toestand, maar ook over zijn wedervaren met de media.

“Van alle artikels die er verschenen zijn er slechts een handvol helemaal correct”, stelt Vromman vast. In een stukje in Metro over het einde van zijn eerste Low impact-jaar telde hij maar liefst zeven fouten.

“Mediamakers staan onder hoge druk om snel en veel inhoud te leveren. En dit gaat soms ten koste van de juistheid”, is zijn – milde – oordeel over journalisten.

De Low impact man is ook verbaasd dat er zo'n spektakel werd gemaakt rond zijn inspanningen om milieubewuster te leven. “Ik merk dat journalisten graag met dezelfde figuren uitpakken”, zegt Vromman als hij bedenkt dat vele nobele onbekenden gelijkaardige inspanningen leveren om hun ecologische voetafdruk te verminderen.

Dat velen Vromman zullen herinneren als de man die koud water over zijn kinderen uitgiet, is ook een gevolg van de manier waarop de commerciële media werken.

“Wat de toon van de reportages betreft gaat de nadruk toch vaak naar de meest ‘excentrieke’ onderdelen van mijn project. Het grote verhaal, de wereldwijde context of het sociale aspect van waar ik mee bezig ben komen minder aan bod. Mediabedrijven zijn commerciële bedrijven en nieuws moet geld opbrengen. Dus liever een grote kop over iemand die zelden een bad neemt dan een toelichting over de link tussen het wereldwijde waterprobleem en het persoonlijk watergebruik.”