Het nieuwe boek van 'professor' Jean-Marie Dedecker

david van peteghem08 oktober 2009 – 21:52

Na de verkiezingsdebacle van LDD bij de laatste verkiezingen bleef het afgelopen maanden opvallend stil rond Jean-Marie Dedecker en zijn partij. Uit een zopas verschenen studie van Partirep bleek zelfs dat LDD de grote verliezer was van de afgelopen verkiezingen. Dedecker is echter wel helemaal terug van weggeweest. In al die tijd heeft de man, zoals hij zegt in een GVA interview, zichzelf terug opgeladen door een boek te schrijven over de Islam en het probleem van migratie. Morgen ligt dat boek met als titel ‘hoofddoek of blinddoek’ in alle boekwinkels.

Dedecker weet wel zijn moment uit te kiezen. Net nu de discussie rond het hoofddoekenverbod een beetje geluwd is, komt de Libertarische brulboei aandraven met een nieuwe bom. Het staat vast dat net zoals alle Westerse ‘beschavingsboeken’ rond de Islam Dedeckers nieuwe boek op stevige verkoopcijfers zal kunnen rekenen.

Dedecker heeft zijn ‘literaire wonden’ gelikt. Ditmaal heeft hij de opzet van zijn boek op academische wijze aangepakt. De afgelopen maanden heeft Dedecker zijn neus gestoken tussen allerhande sociologische onderzoeken en zich bezig gehouden met een grondige, diepgaande studie van de Koran. Voortaan mogen we Dedecker dus niet meer zien als louter een amokmakende politicus met ronkende oneliners, maar ook als een professor sociologie en op de kop toe een nieuwbakken Islamoloog. En dat allemaal op vijf maanden. En wij allemaal maar denken dat Dedecker met enkele verlichtende beleidsmaatregelen zou afkomen om de crisis op te lossen. Niet dus. Want zoals cultuurwetenschapper Ico Maly in zijn pas verschenen boek ‘De beschavingsmachine – Wij en de Islam’ overtuigend aantoont, verkoopt de westerse beschavingsliteratuur over de Islam heel goed…En Dedecker zou Dedecker niet zijn als hij daar oog voor heeft en daarbovenop weet hoe hij bij de volgende verkiezingen electoraal kan scoren.

Aangezien we het boek nog niet hebben kunnen lezen, is het niet correct om al een volledig oordeel te vellen. Johan Leman plaatste - precies als de advocaat van de duivel - al een korte, maar al te voorbarige evaluatie van Dedeckers nieuwe boek op Indymedia. Volgens Johan Leman moeten we immers enkele discussiepunten van Dedecker in overweging nemen. Ik vind dat te voorbarig. Johan Leman gaat louter af op wat Dedecker vertelde op een debat over de Islam en Europa in Gent. En met Dedecker weet je maar nooit. Er bestaat immers een groot verschil tussen wat de brulboei zegt, denkt en schrijft en werkelijk wil doen.

Op de website van LDD’er Gianni Boone vinden we een stuk tekst dat lijkt op een korte voorpublicatie. Daar staan toch wel heel wat lelijke uitspraken, die vragen om kritiek.

“De islamitische kledijcode heeft al lang zijn oorspronkelijk doel, een uiterlijk kenmerk van vroomheid, overstegen. Het is meer dan een fetisj van pubers die op zoek zijn naar hun identiteit. In een opbod van religieus fanatisme gaan mensen die tegen de Westerse waarden gekant zijn, zich vestimentair en sociaal isoleren als uiting van onbehagen, onvrede en misnoegdheid. Lappen stof als duidelijk signaal dat ze met hun rug naar de vrije samenleving willen leven. De dresscode – meestal in het zwart, symbool van rouw en kleurloosheid – beperkt zich niet tot de hidjabs, nikabs en boerka’s van de verdrukte vrouwen. De boerka is een vestimentaire gevangenis en de islamitische lijkwade van de vrijheid. Djellaba’s, soepjurken of gehaakte potskes en zelf te korte lange broeken behoren tot de revolutionaire battledress van bebaarde jongeren. Draag privé wat je wil, maar klaag dan niet dat je je eigen kansen in de maatschappij beperkt of hypothekeert.”

Volgens deze uitspraak beperkt de dresscode van ALLE moslimmeisjes zich tot zwarte kledij. De Hidjabs, nikabs en boerka’s gooit Dedecker daarbij allemaal op één hoop. Allemaal zwart, niet zelf gekozen, dus vrouwonderdrukkend. Maar nu zegt Dedecker er ook bij dat de moslimjongeren zich ook een storende religieuze dresscode aanmeten. Dedecker zet hier dus een stap verder en gaat zelfs zover om de volledige religieuze dresscode van moslimjongeren te bestempelen als storend. Als libertariër heeft Dedecker er natuurlijk geen probleem mee dat moslims thuis er bij mogen lopen zoals ze zelf willen. Dedecker zegt dus: in de privé mag alles, in de publieke sfeer kan – eender welke - religieuze klederdracht niet. De consequentie van die uitspraak is wel dat het niet alleen een algemeen verbod op religieuze klederdracht voor zowel vrouwen als mannen impliceert, maar dat het ook nergens meer kan worden toegelaten in de publieke sfeer van de samenleving. Dus niet alleen op scholen, overheidsgebouwen, maar in feite ook niet op straat en in winkels, enzovoort. Dat Dedecker een dergelijk verbod lijkt voor te staan mag blijken uit volgende uitspraak:

“Met de multiculturele samenleving is ook de multireligieuze samenleving binnengeslopen. Deze kan alleen gedijen in een religieus neutrale staat. Godsdienst moet onzichtbaar blijven waar de staat optreed met een pretentie van neutraliteit, zegt de Nederlandse rechtsfilosoof Paul Cliteur. Dit geldt niet alleen voor rechters en politieagenten maar ook voor allerhande officiële functies. La Laicité naar Frans model. Het bevoordeelt geen enkele godsdienst, maar bestrijdt ze ook niet, het propageert de in religieus opzicht neutrale staat. Het staat voor gewetensvrijheid en godsdienstvrijheid en … elk betaalt voor zijn eigen God. Godsdienst behoort tot de privé-sfeer en godsdienstvrijheid is de vrijheid om al of niet te geloven. Het is niet de vrijheid om gevrijwaard te blijven van kritiek.”

Hier zegt Dedecker dus dat religie iets is dat uitsluitend behoort tot de privésfeer. Daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Maar aansluitend op zijn vorige uitspraken moet dus elk teken van religiositeit ‘overal waar de staat kan optreden’ verbannen worden. Ook al lijkt het zo, maar dergelijke clausule houdt geen enkele beperking in want de staat kan – via de politiediensten - eigenlijk overal (in het verkeer, op de straat, in een winkel, enzovoort) optreden. Er bestaan bovendien nergens publieke zones waar de burger volledige immuniteit geniet.

Verder stelt Dedecker ook dat om een multireligieuze samenleving mogelijk te maken de staat neutraal moet blijven. Ja, dat is zeker een interessante vaststelling. Meer zelfs, de staat mag, omdat ze neutraal moet blijven geen enkele religie bestrijden. Tegelijkertijd stelt Dedecker eveneens dat godsdienstvrijheid ook betekent dat je kritiek mag uitoefenen op religie. De vraag is echter waar de grens ligt tussen bestrijden en kritiek uiten… Hebben de discussies die de laatste maanden tegen de Islam worden gevoerd niet meer iets weg van een haatdragend strijdtoneel, dan een constructieve, zo men wil herrschaftsfreie kritische dialoog?

Een uitgebreide kritische analyse van het nieuwe boek van Jean-Marie Dedecker kunt u weldra lezen op de facebookgroep ‘Ik heb gezond verstand, ik stem niet op Dedecker’.

http://www.facebook.com/note.php?saved&&suggest&note_id=149491714189#/gr...