Vanaf 1996 hebben we jaren gekend van een publieke verontwaardiging op de moord op 4 meisjes. In 2006 hadden we er 2 kort na elkaar, 1 jongen en een kleuter met oppas. Nieuws tot meer dan 2 jaar nadien. En dat zijn maar 3 gevallen van de vele.

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit toen iets gehoord hebt van teveel media. Men mocht wel niet de verkeerde schrijven, er was geen politieke betrokkenheid en nog wat meer stilte.

Nu gaat het volgens de laatste berichten over de eerste Belgische seriemoordenaar met al 4 slachtoffers. Maar oei, wat een slechte media. Zeker zijn media een commercieel circus dat is geen nieuws. Maar waarom is het nu ineens zo verkeerd om deze gruwel te beschrijven en is het niet zo erg als men dagen over de Boezem van weet ik veel wie schreef.

Punt 1, men verteld niet de feiten. Zeker met Dendermonde liep dat serieus mis. Deze week nog was er een andere moord in Mortsel waar de pers het overdeed. Geen onderzoek op feiten, klakkeloos de litanie van de moordenaar. Maar hier leg je zelf uit dat men juist extreem werkt om feiten te verzamelen. Heeft de politiek natuurlijk niet graag. Zeker de staatsmedia moeten daarvoor inbinden en zeker niet de anderen aanmoedigen.
En niet enkel technische middelen werden ingeroepen, blijkbaar zaten de reporters zeker niet stil. Had men dat een paar jaar eerder ook gedaan was er nu geen moord geweest.
Natuurlijk gebeuren hier fouten bij, maar dat is nu eenmaal het gevolg van een mensenrecht als recht op informatie.

Dat brengt ons op punt 2, het is sensatiezucht. Een gevaarlijke bewering die zowat alles kan dekken. De media leven natuurlijk op onze gevoelens, we kopen echt niet het witte reukje omdat we nadenken over de kreun ervan. Maar wat was er nu eerst de media-kip of het ei dat we droegen?

Het ei bestond al voor er een stenen krant gehouwen werd. Een van de eerste dingen die ons mens maakte zal een verontwaardiging over moord geweest zijn. En dat is vandaag niet anders, doodt een kleuter en de stad schudt, dood een lief koppeltje en Vlaanderen weent. En daar is niets mis mee, integendeel zonder dat zouden we kunnen denken dat er geen mensen meer zijn. Ok we doen het niet altijd, die dode in Mortsel kennen we niet, die in Irak tellen we niet meer. Kunnen we ook niet want dan zouden we gek worden.

Het vreemde is dat we juist niet naar die gevoelsprikkel streven. Media brengen amper een verslag van pijn, de mishandelde vrouw was een voetnoot en zelfs moord is er bijna niet, meer een slechte droom dan een prikkel. De enige sensatie die we zoeken is alles willen weten. Misschien te veel misschien te weinig. Is natuurlijk kassa voor de media, maar is het nu echt slechter dan worstjes verkopen op de voetbal?
En vooral de sensatiezucht zo die er is is dan bij de gewone mens en niet bij de media te zoeken. Mogen we natuurlijk niet zijn we moeten braaf lachen met Daerden, genieten van de wijsheid van commissarissen en andere en vooral gehoorzamen.

Een klein detail wordt hierbij ook vergeten. Die sociale treurnis draait nu enkel op een leraar maar de ervaring van Dutroux ea leert dat er ook een sociaal/politiek staartje volgt. Bij Dutroux was de link met het systeem, politie, gerecht en politiek wel uitgebreid. Volgende exploten hebben de gevestigde structuur wat ontzien. Men kon er zelfs racisme in uiten of het racisme veroordelen. Niet echt een probleem dus.

Maar nu zitten we wel met een moord waar gerecht/politie het al jaren wisten maar om nog duistere redenen er maar gemoord kon worden. Nu is de waanzin nog groter dan bij Dutroux en de dader vormde als leraar mee het hart van ons systeem. Dit gaan de kranten zeker niet uitbazuinen, ze zouden gek zijn. Maar de bodem ervoor wordt al gelegd. En politici voelen al nattigheid.
We gaan nog een hoop pijn richting de dader gooien, maar wat men ook gaat doen is afvragen welk systeem dit toelaat.

Men zou misschien wel liever een preek van de Paus horen, een toespraak van Obama is veel leerrijker en de lezingen van een wijsgeer veel betrouwbaarder. Maar het is nu eenmaal met moorden dat men oorlogen en revoluties begint. Zeker is dat iets vies en ongewild maar je mag kiezen nu of nog een paar moorden wachten? Of nee, niemand mag kiezen men mag enkel niet bang zijn of dood zijn.

Een heel bedenkelijk politiek gevolg van deze pers moet braaf zijn redenatie is nu reeds ingezet. Er werd door Bert Anciaux opgeroepen om wetten te maken om de pers aan banden te leggen.
Hetzelfde praatje als hierboven van commercie en zo. "Het gaat hier niet meer om nieuwsgaring en duiding, maar om verkoop en misbruik van emoties en menselijke ellende" Natuurlijk gaat het daarom dat is nu eenmaal wat commercie inhoudt, dat leert men in een eerste les economie. De conclusie: "Dit kan zo niet meer verder. Ik deel ten volle de roep om dringend wetgevend werk hieromtrent"
Bravo dus.

Maar denkt er nu iemand dat men echt 1 komma in de wet gaat schrijven dat gaat verbieden dat media commercieel zijn. Geen reclame meer toelaten rond het nieuws, kranten mogen pas advertenties zetten op pagina 10 of zo. Het zouden druppels op een hete plaat zijn, maar wie dat zou voorstellen zou direct afgevoerd worden als leidend aan een zware depressie. Daerden heeft bewezen dat men wat gekte kan verdragen in kamer en senaat maar dit is toch echt de waanzin voorbij.

Bartje kan misschien wel bekeerd zijn tot enige ascetische sekte. Het is zeker mooi om te streven naar een wereld zonder geld, zonder banken, zonder reclame. Waar iedereen enkel werkt en koestert om de goedheid van mensen. En men mag daar zeker niet van denken dat het niet kan. Maar wel even realistisch blijven, zulk systeem op zetten gaan we niet even snel met een wetje doen. En zeker gaat dat niet werken met repressieve wetten, politie en dergelijke praktijken. Dan is men nog dwazer dan een onderbroek-terrorist die ook de commercie bestrijdt.

De media-commercie kan en wilt men niet aan banden leggen maar welk 'wetgevend werk' gaat Bertje dan wel doen. Het antwoord is wel duidelijk, beletten dat media toekijken, beletten dat media mensen ondervragen en wat reporters nu volop doen. Een idioot als mezelf zou denken dat ze nu eens hun werk echt deden, jammer genoeg maar beperkt en niet voor alles. Maar de wijze politiek vindt het misdadig. Is het voor hen zeker, met zulk gedrag komt men uit op gebreken van politie, komt men uit op falen van gerecht, stelt men onderwijs in vraag en zelfs de politiek wordt bedreigd. En zeker niet vergeten men zou geldstromen kunnen ontdekken. Zoals in een vorig commentaar gesteld het kan zelfs leiden tot revoluties.

Zulke wetten zouden ook niets anders kunnen zijn dan een ondergraving van Artikel 19 van de VN mensenrechten:
- Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid om zonder inmenging een mening te koesteren en om door alle middelen en ongeacht grenzen inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven. -

Het kan pijn doen, maar het is een fundamenteel recht en een van de meest essentieele dat men als mens moet kunnen weten, wie dat beperkt creeert massamoorden. Het is juist die geheimhouding die parasieten als BA medeschuldig maakt aan de moord op Shana en Kevin.

Journalisten kunnen vervelend zijn, politici en sterren weten dat zeker. Maar dat weegt niet op tegen de wreedheid van een politiek, politie en recht dat zwijgt en misdaden niet wilt zien. Shana en Kevin hadden niet moeten sterven als de wormen al bezig geweest waren na de eerste moord. Dan hadden ze de dwaasheid van politie al eerder tegengekomen. En dat is toch ontoelaatbaar voor de politiek van emoties en geld.

Naast commercie, sensatie enz vind men in de Vlaamse kranten nog wat lectuur voor larven. Je vind daar een complete beschrijving van hoe ons politie/recht systeem nu toch zo goed als zeker 2 tot 3 moorden geleden al kon weten dat RJ een moordenaar was.

Het is juist hetzelfde liedje als bij Dutroux, de kennis was er maar om duistere redenen werkte het systeem gewoon niet en moest de moordenaar al naast de deur moorden voor men het na dagen doorkreeg.

De waanzin is nu nog groter omdat men ipv het te erkennen het langs diverse kanten nog gekker maakt. Pers is nu fout niet omdat ze een kapitaal-product is maar meer en beter resultaat naar boven brengt dan de politie. Niet moeilijk als men niet wil of kan werken.

Nog juist is er een hele uitleg van het parket van Leuven uitgegeven waar in verhaalt wordt dat er niet 1 maar 2 sporen waren. Dat deze door diverse handen zijn gegaan en uiteindelijk verticaal geklasseerd wegens te vaag. Natuurlijk te vaag als men de moeite niet doet om ze serieus te bekijken.

Niet het enige geval hoor, zo zijn er moorden waar men nog minder moeite doet. Of is dixit rechters het normaal dat een klacht tegen een pedofiel wel een hele circus tov de aanklager opleverde maar dat er 9 maanden later nog niet eens een klein gesprek met de dader is geweest. En dan natuurlijk zeveren over geen bewijs of te vaag. Zeker bedenkelijk als je dat vergelijkt met zaken waar de dader Mohamed noemt of een tatoo draagt. Om maar niet te beginnen over de energie om een huisvredebreuk in een kerncentrale te beteugelen.

Zaken die men niet mag in media plaatsen want het zou de goede orde verstoren. Dat een politieke clown dat verkondigt is al gek genoeg maar de gekheid is dat de mensen die als eerste slachtoffer ervan gaan zijn het nog verdedigen ook. Moorden als dit zijn al erg genoeg maar het systeem kent nog veel meer slachtoffers. En zwijgen erover want dat is sensatie, zeuren en last voor de economie.

Dat noemt sociaal gedrag, nl dat het gebeuren van een enkeling impact heeft op een hele groep. Dit is zeker niet altijd even logisch. De eene dode vergeet men, de andere schokt de hele groep.

Commercie heeft daar niets mee te maken, dat is enkel een parasiet dat uit alles voeding haalt. Magnaat X wint zeker met een moordpartij maar wint ook met een stel blote borsten. Voor hem maakt het niet uit wat er gebeurt, het is altijd kassa.

De huidige moord raakt iedereen, maakt niemand veilig en raakt het hart van onze samenleving op zowat elk denkbaar vlak. De sociale mens kan niet anders dan daarbij betrokken zijn. Men kan natuurlijk schermen men een egalitisme, de dode achter de hoek is ook erg. Men kan bekommerd zijn om beperkter problemen, de moord op hufters. Men kan enkel aan zichzelf denken. De een is wat edeler dan de andere maar strikt genomen niet sociaal genoeg. Het kan en zal er mee te maken hebben maar is het niet.
Politiegeweld tot een individu is sociaal niet van belang, het heeft enkel belang als het meer mensen wordt of het individu in de groep bepalend wordt.

Men kan zo niet moet er mooie dromen en idealen over hebben maar de realiteit is dat niet en zal dat nooit zijn. Pers is in de eerste plaats een weergave van de realiteit. En met die weergave kan men dan werken aan idealen. Dat ideaal kan geld verdienen zijn wat de huidige regel is. Er zijn er natuurlijk betere maar dan moet men wel de realiteit willen aannemen. Voor commercie is het eenvoudig dat steunt op parasiteren. Maar waarom zou een beter ideaal dan geen recht op het nieuws-voedsel hebben.

Met gif strooien is natuurlijk het eenvoudigste. Maar het ongedierte overleeft dat wel maar of er dan nog iemand anders van kan eten is zeer de vraag.