Ik begrijp eigenlijk niet zo goed waarom al die berichten over de verkiezingen in Congo juist terechtkomen in deze blog, die over de Belgische gemeenteraadsverkiezingen gaat. Ik interesseer mij zeer zeker voor Congo, maar ik vind dat je op zijn minst de eerbied kan hebben om de berichtgeving daarover niet fragmentarisch te voeren.

Anderzijds vind ik dat je met de term 'zwarthemden' in de titel van je post, aan tendentiële journalistiek doet. Ga dan liever eens één van die 10.000 Brusselse Congolezen interviewen en liefst één die iets zinvol kan zeggen over berichten als deze:

Verschenen in De Tijd op maandag 19 april 2004:

"Heropbouw Congo vereist engagement nieuwe investeerders

WAVER (tijd) - Het herstel van Congo staat of valt met de mate waarin het land erin slaagt nieuwe investeerders uit het buitenland aan te trekken. De zakenman George Forrest kan het niet genoeg herhalen: 'Hoe meer investeerders naar Congo komen, des te meer werkgelegenheid er wordt gecreëerd. Meer economische activiteit zal de inkomsten van de staat doen groeien. Als die trend doorzet, zullen het pesten van het bedrijfsleven en de corruptie automatisch verminderen.'"

Waarom zou de bevolking 'het bedrijfsleven pesten' als het bedrijfsleven goed is voor de bevolking?

Nee, wie het geweld in Congo wil begrijpen, zal moeten inzien dat er werkelijk nog honger, uitbuiting en slavernij bestaan en dat sommige machten in dit land daar verdomd goed van op de hoogte zijn, maar net als met de belastingsparadijzen er 'zogenaamd niets aan kunnen doen'.

N.B.:
Als je een nederlandstalige nieuwsbron of forum weet dat meer informatie geeft over de economische achtergronden van het conflict, zou je die dan a.u.b. willen vermelden. Ik heb zeker interesse om hierover meer te weten, maar heel veel berichtgeving hierover is in het Frans. Het dossier van MO* ken ik al.

Ik zou ook hierin de centrumpartijen willen oproepen om hun verantwoordelijkheid op te nemen en zich op zijn minst uit te spreken tegen het wangedrag van een aantal Belgische bedrijven in Congo en aan het gerecht de nodige wetgeving en aanbevelingen te voorzien om hiertegen op te treden.

Dit lijkt mij het artikel van de essentie.

http://www.soulpress.be/article.php3?id_article=75

België is onbelangrijk. Beste studenten: leer uw Duits!

Inderdaad heb ik dat gezien. Juist daarom vind ik dat Raf aan tendentiële journalistiek doet. Op zich heeft het zijn waarde dat hij al die achtergronden van die conflicten analyseert. Hij doet echter geen constructieve voorstellen. Ik krijg bij momenten de indruk dat hij vooral wil scoren. Maar wellicht kan hij zelf toelichten dat dat niet zijn bedoeling is.

Als ik het zou kunnen, dan zou ik mij vastbijten in die dossiers en ik zou er om de haverklap politici mee om de oren slaan. Dat talent heb ik niet. Mijn Frans is niet beter dan het Nederlands van de meeste Walen en mijn Duits is net goed genoeg om te weten dat er daar ook mensen zich bezighouden met "Souverà¤nità¤t in Sachen Ernà¤hrung" van de Congolese bevolking, enzomeer.

Wat me bij Raf stoort, is dat het cynisme er vanaf druipt en dat ik de indruk krijg dat hij schrijft om zijn pen te oefenen en doorspoelt met een glas rode wijn. Het cynisme kan ik nog begrijpen, maar het distantiëren niet. Ook ik heb waarschijnlijk een gsm of andere dingen in huis, waar Congolees bloed aan kleeft, ook ik voel me schuldig en ik wil daar verdomme wat aan doen.

Jo,

Als NGO's en actiegroepen op straat komen doen ze dat met stevig onderbouwde dossiers. Met informatie die niemand kan tegenspreken. Daarvoor heb je goede onderzoeksjournalisten nodig. Het is dus niet zo eenzijdig. De gruwel blootleggen heeft niet met cynisme te maken. Gruwel verzwijgen zoals heel veel media doen of op gelijke hoogte plaatsen als het huwelijk van deze of gene filmster, dat is cynisme.

Zoals Han het verwoordt, dat zou inderdaad waardevol zijn.

Onafhankelijkheid betekent niet: je distantiëren.
Volgens mij kan het ook zoals bijvoorbeeld Dirk Barrez dat doet: 1) met iederéén praten, niet enkel met links of rechts... . 2) uit je schrijfstijl hoeft niet te blijken dat je zelf de situatie als uitzichtloos beschouwt. Als je zelf niet wil ageren, zoek dan mensen die dat op hun manier wel doen en breng deze ook in beeld. Of vraag een reactie van iemand die een gedeelde verantwoordelijkheid heeft. Er zijn zoveel mogelijkheden.

"Ze geven immers kleur en invulling."

Als dat de bedoeling is van deze stukken, dat is het sensatiezucht. Want het impliceert nog steeds geen betrokkenheid.

Ik waardeer ook dat de feiten onverbloemd op tafel komen. Maar wat hier vaak gebeurt is dat men er nog een sneer bij moet geven. Stoom aflaten, omdat het in de gewone media niet kan. Goed, blijf dit doen als je dat nodig hebt, maar geef er a.u.b. aanknopingspunten bij voor mensen die de hoop nog niet hebben opgegeven.

Met aanknopingspunten bedoel ik aanknopingspunten die respect tonen voor de Congolese bevolking. Die vind ik vooralsnog niet in Raf's blog. Daarom vraag ik verduidelijking en ik heb genoeg aangegeven, op welke vragen ik graag verduidelijking zou krijgen.