Kerknet13 oktober 2006 – 17:47

“Microfinanciering komt er kort samengevat op neer dat men heel kleine kredieten geeft (10 Euro of US Dollar) aan arme mensen, meestal vrouwen. Zij kunnen daarmee dan een kleinschalig initiatief ontwikkelen en zelf in hun inkomsten voorzien. Het systeem van Microfinanciering bleek erg succesvol. Banken stellen in principe dat men geld moet hebben, om meer geld te krijgen. Hier gebeurt net het omgekeerde, omdat men leningen toestaat om inkomsten te genereren. Opvallend is dat die kredieten erg vaak aan vrouwen worden toegekend. Tot 90 % van de kredieten wordt terugbetaald!”.

“Wereldwijd zijn er overal dergelijke initiatieven. De Grameen Bank is er daar slechts een van. Maar wat Muhammad Yunus presteerde was wel baanbrekend, hoewel ook anderen daar mee bezig waren. Hij is erin gelukt de microkredieten internationaal op de agenda te plaatsen en in economische kringen bespreekbaar te maken. Het succes van de microfinanciering heeft het systeem een grote geloofwaardigheid gegeven”.

Zaligmakend?
Bert Van Thienen van OIKOCREDIT gelooft niet dat dit systeem zaligmakend is en de armoede in de ontwikkelingslanden gaat oplossen. “Maar vandaag geeft het wel heel wat gezinnen de kans uit de armoede te stappen en inkomsten te verwerven”. Volgens Van Thienen is een van de problemen dat men niet iedereen kan bereiken. “Niet iedereen is een ondernemer”. Bovendien moet die microfinanciering structureel omkaderd worden. “Ze moet gepaard gaan met economische ontwikkeling in de regio, democratische organisatie, vorming van mensen, … Uiteindelijk is dit slechts een financieringsinstrument. Maar het is er wel een dat vele mensen geholpen heeft uit de armoede te stappen”.