e-zine Globalisering 20/10/200620 oktober 2006 – 15:43

Guy Ryder riposteerde met de stelling dat een sociale EU juist nodig is als een eerste stap en een voorwaarde voor een sociale globalisering. Ryder is secretaris-generaal van het Internationaal Verbond van Vrije Vakverenigingen en leidt vanaf 1 november de nieuw gevormde, wereldwijde vakbondskoepel waartoe dan ook het Wereldverbond van de Arbeid zal behoren. Zijn nieuwe organisatie zal meer dan 180 miljoen leden tellen en vertegenwoordigt dan zowel ABVV als ACV. Giles Merritt verklaarde zijn stelling vanuit de realiteit dat de zorg voor tewerkstelling van 25 jaar geleden -toen nuttig en nodig om de EU vorm te geven- vandaag vervangen is door de dringende zorg voor een competitieve economie. 'We kampen niet meer met een werkloosheidscrisis´, volgens Merritt, 'ook al is er in sommige regio's of stedelijke centra een concentratie van werklozen. Het probleem van Europa van de 15 vroegere lidstaten is eerder een tekort op de arbeidsmarkt. Volgens berekeningen zou de Europese economie behoefte hebben aan zo'n 3 tot 5 miljoen nieuwe immigranten per jaar om zijn eigen groeipotentieel te kunnen realiseren. En die groei', betoogt Merritt nog, 'is een conditio sine que non voor het behoud van de welvaart. 'Guy Ryder stelde dat de cijfers van Merritt misschien wel correct zijn, maar dat ze niet kloppen met het aanvoelen en de ervaring van de man in de straat. 'Wie werk zoekt, heeft veeleer de indruk dat er een tewerkstellings- probleem is. 'Volgens Ryder heeft dat te maken met het karakter van de huidige globalisering, die er bijvoorbeeld voor zorgt dat op wereldschaal de helft van de mensen die loonarbeid verrichten met minder dan twee dollar per dag moeten rondkomen. 'Men vraagt ons nu om nog meer in te zetten op productiviteit en concurrentie, maar de lonen van de werknemers stagneren of dalen al enkele jaren. Dat betekent dat de werknemers mee moeten werken aan het vergroten van de kloof tussen de meerderheid van mensen in Europa en de kleine klasse superrijken. Als dat de vraag is vanuit de EU, dan moeten we niet verrast zijn als het vertrouwen in de EU smelt als sneeuw voor de zon.
Zowel Merritt als Ryder stelden dat de toekomst van de EU voor een belangrijk deel bepaald zal worden door de manier waarop er aan sociale cohesie gewerkt wordt. Met name de plaats die onze samenlevingen creëren voor migranten en voor allochtone burgers zal daarin bepalend zijn. Merritt pleit voor een verregaande vrijheid van beweging voor arbeid, in de overtuiging dat dit integrerend zal werken en dat daardoor de uitsluiting het best aangepakt kan worden. Ryder deelt die opstelling grotendeels en gaat daarin duidelijk verder dan de Belgische vakbonden die blijven pleiten voor beperkingen op het vrij verkeer van arbeid uit vrees voor het ondermijnen van het sociaal statuut van de Belgische werknemers. Guy Ryder vindt overigens dat de integratie van migranten van binnen of buiten de EU niet mag leiden tot het verminderen van de bestaande loon- en arbeids- voorwaarden. 'In de nationale staten hebben we in het verleden gemerkt dat de voordelen die de sterkste sectoren konden behalen niet in het nadeel werkten van de zwakkere sectoren. Integendeel, die zwakkeren kunnen zich nadien optrekken aan de afspraken die door anderen gemaakt werden. Dat is het spoor om in Europa ook ons sociaal model te behouden én uit te bouwen tot een model dat de rest van de wereld kan meetrekken.'