christophe
Naam
christophe callewaert
Topic(s)
sociaal nieuws, sociale bewegingen, vakbonden, media
About christophe
Internetjournalist (°1973)
Gewoond in Ruiselede, Tielt, Gent en Brussel
Berichten
christophe's blog
De media en de formatie: veel hoe's, weinig waarom's
23.08.2007
De dag van de waarheid is er na een vijftal keer vals alarm dan toch gekomen. Misschien kan het nu opnieuw over inhoud gaan. De voorbije 74 dagen ging het vooral over strategie en drama. Dat is het resultaat van een evolutie die al een tijd aan de gang is. Uit onderzoek blijkt dat de spreektijd van politici op tv alsmaar korter wordt. De tijd dat zij de staatstelevisie als een tribune gebruikten is voorbij. Nu mogen hun soundbites niet langer duren dan 12 seconden. Hun totale spreektijd in een item is nog 23 seconden. Dat betekent daarom niet noodzakelijk dat er minder politiek nieuws is. De vrijgekomen tijd wordt ingenomen door de journalist die al dan niet van aan een kasteel of kabinet zijn analyse geeft. De journalist is een goede verteller en weet het politieke debat te verpakken als een sterk drama met sterke intriges, grote spanningen, helden en verliezers. “Nieuwscommentatoren lijken wel theatercritici”, schrijft de Amerikaanse politicoloog Michael Parenti. In een kritisch stuk over de media beschrijft hij hoe het vooral gaat over het proces en niet over de inhoud. Veel hoe's, weinig waarom's.
Ook nu weten we alles over de “starre houding” (vrtnieuws.net, 23 augustus) van de Franstalige christendemocraten, over madame 'Non', de felheid waarmee CDH-voorzitster Milquet nee zegt op alle Vlaamse eisen, over de intriges van Reynders (“een getelefoneerd één-tweetje met Leterme of juist een dolksteek”, De Morgen, 23 augustus), de cactus in de broek van Leterme (Herman Decroo in Voor de dag, 23 augustus). Naar het waarom van het conflict tussen Waalse en Vlaamse partijen is het raden. De Vlaamse kranten maakten zelfs niet eens vele woorden vuil aan het lijstje Vlaamse eisen dat in Le Soir werd gepubliceerd. Ook hier ging het vooral over de manier waarop het werd gepresenteerd: “flink aangedikt”, “schandalig dat het gelekt werd”, enzovoort.
Na 74 dagen willen wij wel eens weten waarom de mensen nu eigenlijk beter zullen worden van de grote staatshervorming. En worden alle mensen dat? En waarom zijn de Franstaligen en de vakbonden en heel wat andere sociale bewegingen dan tegen? Wil iemand dat eens in 23 seconden uitleggen? Ik beloof dat ik niet zal wegzappen.
Wie gelooft die mensen nog?
23.08.2007
Vier keer al ben ik de voorbije maand afgegaan. Het was niet mijn schuld, maar wel die van de media. Het begon op 12 juli. “Verknipt karton, chemicaliën, vleesextracten en kruiden. Dat zijn de basisingrediënten van de broodjes die verkocht worden in Beijing.” Zo kon (en kan je nog altijd) lezen op de website van De Standaard. Behalve dat De Standaard hier wellicht dim sum verwart met brood, bleek ook de rest van het verhaal niet te kloppen. De Chinese journalist die dacht dat hij wel zou scoren in het Westen met zo'n verhaal (hij had gelijk!), had alles uit zijn duim gezogen.
Tweede keer: “Kijk eens aan, Madeleine dood, ouders verdacht,” citeerde ik een krantentitel. Het ging over het verdwenen meisje Maddie. Er was bloed gevonden in de kamer waaruit ze verdween en nu wezen Portugese kranten in de richting van de ouders van Maddie. Tot The Times vorige week schreef dat het bloed wellicht van een blanke man afkomstig is.
Woensdag dan: Kompany wil kappen met Duivels. Het bericht stond op de website van Het Laatste Nieuws die zich baseerde op een artikel in Het Belang van Limburg. Het communautaire gekibbel stond hem niet aan. Spectaculair nieuws toch? Donderdag een nieuwe titel: “Waarom zou ik nu al stoppen als Rode Duivel?” En een beetje verder in het artikel: “Ik weet niet waar dat nieuws vandaan komt”, zegt Kompany.
En ook woensdag: in het journaal van één uur gaat het over de nieuwe tekst van formateur Yves Leterme. Er zouden dertig punten in staan, klinkt het en eens er daarover een akkoord is “kan er vrij snel een nieuwe regering worden gevormd”. Er komt vrij snel een nieuwe regering, toch nieuws waar je rond de koffiemachine mee kan uitpakken, zeker nadat je al 6 keer tevergeefs de dag van de waarheid hebt voorspeld samen met de Vlaamse krantencommentatoren. Helaas een nieuwe afgang, zo bleek donderdagmorgen, de ultieme dag van de waarheid.
Wie gelooft mij binnenkort nog?
We shall overcome en de anti-islambetogers
14.08.2007
Waarom staat er op Indymedia.be nog niets over de anti-islambetoging?
“Never fight with a pig. You both get dirty, but the pig likes it.” Zo luidt een Amerikaanse wijsheid. De spreekwoordelijke varkens van dienst zijn drie onbenullige personen die een betoging willen organiseren tegen de islam (niet tegen islamisme zoals professor Marc De Vos beweert, SIOE schrijft bijvoorbeeld dat islamofobie 'the height of common sense' is).
Als je politiek weinig voorstelt, is een publiek debat als dat over de SIOE-betoging natuurlijk een natte droom. In De Standaard alleen al verschenen een vijftiental artikels en opiniestukken over de betoging van de Deen Gravers, de Brit Gash en de Duitser Ulfkotte. Weinig betogingen van de voorbije maanden konden op zoveel aandacht rekenen.
Volgens de Amerikaanse wijsheid reageer je beter niet op de provocaties van de drie heren. Het is een debat geworden over de vrijheid van meningsuiting. Geen debat over de wansmakelijke onzin die Gravers, Gash en Ulfkotte bijéén harken.
Zijn ze echt zo wansmakelijk? Een blik op hun website volstaat. De mensen achter SIOE vergelijken zich met Ghandi. Freddy Thielemans is plots een fascist, wordt de Grand Mufti van Brussel genoemd en wordt afgebeeld als een rechterhand van Osama Bin Laden. Op de verboden betoging willen ze “We shall overcome” zingen terwijl ze witte borden zullen meedragen. De anti-islambetogers willen zich dus bedienen van de symbolen van de witte beweging in België die in het zog van de Dutroux-affaire een massa op de been bracht.
We shall overcome
Het lied dat dankzij Joan Baez onlosmakelijk verbonden is met de civil rights movement in de VS. Pete Seeger schreef de definitieve versie van de gospel. Een oerversie van het lied werd al gezongen door slaven terwijl ze op het veld werkten. Seeger pikte een recentere versie van het lied op toen het gezongen werd door de stakende werknemers van de American Tobacco Company in 1946. De zanger Pete Seeger die zelf ooit een tijd in de gevangenis zat wegens 'on-Amerikaanse' activiteiten (het was de tijd van communistenjager McCarthy) registreerde ook de rechten op de song. Hij deed dat uit angst dat iemand anders het zou doen. Sindsdien gaat de opbrengst naar het "We Shall Overcome" Fund dat Afro-Amerikaanse culturele projecten sponsort. Vorig jaar bracht Bruce Springsteen nog een nieuwe versie van het lied uit op zijn Pete Seeger-tribute album.
Dat lied gaan de anti-islambetogers kwelen. Wat heeft extreemrechts toch met antiracistische en antifascistische symbolen? Vredesbetogers of vakbondsmilitanten stappen toch ook niet met gestrekte sieg heil-arm van Noord naar Zuid in Brussel?
Pete Seeger zingt 'We shall overcome'
(met dank aan Luc Schrijvers voor de input)
| Bijlage | Grootte |
|---|---|
| Roger Johnson and Pete Seeger We Shall Overcome.jpg | 14.96 KB |
Nieuwe nota-Leterme nog sneller gelekt dan de vorige
08.08.2007
Bij de eerste versie van de formatienota van Leterme duurde het nog anderhalve dag voor hij op zowat alle nieuwssites stond. Deze keer duurde het nauwelijks een halve dag. Dinsdagavond kregen de onderhandelaars de herwerkte versie van formateur Leterme. Woensdagmiddag staat hij al op de website van De Standaard die daarmee weer de primeur had. Wellicht zullen de andere websites snel volgen. Uiteindelijk heeft ook de CD&V de nota één dag nadat hij gelekt werd online gezet. Benieuwd of ze dat met deze versie ook gaan doen.De nota bevat de tekst van vorige keer met een reeks amendementen ertussen geplakt. De meeste amendementen staan tussen haakjes wat betekent dat er nog geen eensgezindheid over is. Bij zowat de helft van die amendementen staat ook de naam van de partij die dat punt wil toevoegen. Bij andere amendementen is het raden.
Zal er ook op de nieuwe versie gereageerd worden door sociale bewegingen en oppositiepartijen? Is dit nieuwe lek een teken dat bepaalde mensen rond de tafel liever niet willen dat de onderhandelingen slagen?
De nota
Vlaamsdol en Fransdol
07.08.2007
Als De Standaard het heeft over de radicaal Franstalige partij FDF duikt regelmatig het epitheton 'Fransdol' op. “MR met zijn Fransdolle FDF-vleugel en CDH beloeren elkaar en verroeren daarom geen communautaire vin.”, stond er bijvoorbeeld maandag nog in de krant. Niet in een editoriaal of opiniestuk maar in een gewoon nieuwsbericht. FDF vormt een kartel met de MR van Didier Reynders. We hebben het even opgezocht maar geen enkele partij (noch N-VA, noch het Vlaams Belang) of politicus werd in De Standaard ooit Vlaamsdol genoemd.
Recyclage
Wat doet een redactie zoal om de zomermaanden te overbruggen met te weinig personeel en te weinig lezers? Interviews recycleren! In de Gazet van Antwerpen mocht grondwetspecialist Robert Senelle nog eens uitleggen hoe het Vlaams parlement de communautaire knoop kan ontwarren. “Het komt dus het Vlaams Parlement toe om tijdens een plechtige zitting Vlaanderen uit te roepen tot deelstaat van het federale België met het territorium dat zich van de Noordzee tot de taalgrens uitstrekt en waar alleen de Nederlandse taal en de Vlaamse cultuur officieel zijn erkend en beschermd,” aldus de professor in een interview dat op 30 juli in de krant verscheen. “Als puntje bij paaltje komt, moet Vlaanderen doen wat het nooit heeft durven doen: het Vlaams Parlement moet Vlaanderen uitroepen tot deelstaat van het federale België. Deelstaten hebben een eigen fiscale bevoegdheid, een eigen sociale zekerheid. De Belgisch sociale zekerheid houdt op te bestaan. We leggen onze grenzen vast, zeggen welke provincies bij Vlaanderen horen en we maken een einde aan de faciliteiten in de Rand.” Zo klonk het op 27 maart 2006 in een interview ... in de Gazet van Antwerpen. Recyclage jawel of vindt de GVA dat het voorstel van Senelle niet genoeg herhaald kan worden?
"Mogen we uw wonden even zien?"
31.07.2007
Het was een genante vertoning op de persconferentie van Angelica en haar moeder. De journalisten waren net terug van een persconferentie van de federale politie die met klem ontkende dat de moeder van Angelica verwondingen had opgelopen tijdens de poging tot uitwijzing. Ook de Dienst Vreemdelingenzaken zegt dat de twee niet werden mishandeld. De advocaten van Angelica en Ana Cajamarca hielden vol dat de moeder wel degelijk verwondingen opliep en verwijzen naar het medisch rapport van een arts die Ana onderzocht kort na de feiten. “Kan ze die verwondingen ook laten zien?”, vroeg een journaliste. De advocaten reageerden verontwaardigd en schermden met de privacy. Maar enkele journalisten hielden vol en uiteindelijk stond Ana Cajamarca recht en stroopte haar rok op zodat alle fotografen zich konden vergapen aan een flinke wonde op haar scheenbeen.
De schreeuw van de journalisten om bewijzen is begrijpelijk. In hun boek Manufacturing Consent schrijven de Amerikaanse wetenschappers Noam Chomsky en Edward Herman dat er vijf filters zijn die maken dat de media zijn zoals ze zijn. De derde filter in hun zogenaamde propagandamodel is de selectie van bronnen. Voor hun dagelijkse productie van nieuws hebben journalisten een constante stroom van bronnen nodig. Bronnen als overheidsorganen en bedrijven zijn daarbij te verkiezen omdat ze een schijn van betrouwbaarheid wekken. Je kan ze gewoon citeren zonder steeds te moeten verifiëren of ze wel kloppen. In een hyperconcurrentiële omgeving bespaar je zo op duur onderzoek. Na een betoging tegen de oorlog in Irak schreef La Dernière Heure dat de cijfers van de politie - 1.453 manifestanten - “oneindig veel betrouwbaarder” waren dan het cijfer van de organisatoren van de betoging die 10.000 betogers hadden geteld. Een slip of the tongue die mooi weergeeft hoe de filter werkt.
Ook in dat geval geldt dat de politie en de Dienst Vreemdelingenzaken “oneindig veel betrouwbaarder” zijn dan twee mensen zonder papieren, hun advocaten en het medisch rapport van een dokter. “De moeder is beginnen te krijsen en heeft in het been van een van de bewakers gebeten,” zegt de Dienst Vreemdelingenzaken. We waren er niet bij, maar zou één van de journalisten toen ook gevraagd hebben of ze het been van de agent even mochten zien?
| Bijlage | Grootte |
|---|---|
| mediaDSC_0001.JPG | 55.93 KB |
Franse krant Libération publiceert geen Tourklassementen meer
26.07.2007
De Franse krant Libération publiceert niet langer het klassement van de Tour of het profiel van de volgende etappe. “Pour quiconque fait profession de journalisme, il est devenu totalement incohérent de continuer à publier des classements dépourvus de toute signification et à narrer une épopée qui n’a d’intérêt qui pour quelques scientifiques en quête de nouvelles pharmacopées. Seule la chronique judiciaire des perquisitions, interrogatoires et enquêtes mérite encore d’être contée.”, is te lezen in een editoriaal.
Ook in de populaire Zwitserse krant Tages-Anzeiger vind je geen verslaggeving meer over de etappes, enkel nog berichten over dopingschandalen. De twee kranten volgen daarmee het voorbeeld van de Berliner Zeitung die al voor de start van de Tour had aangekondigd enkel over “wielrennen, doping en georganiseerde misdaad” te schrijven. Na de uitsluiting van Patrik Sinkewitz van T-Mobile hadden de Duitse tv-zenders ARD en ZDF hun live-uitzendingen stopgezet.
De VRT blijft voorlopig uitzenden. In De Morgen van vandaag is alvast geen verslag te vinden van de rit van gisteren die gewonnen werd door de ondertussen naar huis gestuurde Rasmussen. In De Standaard staat wel nog een verslag over die bergrit. Het artikel was al geschreven voor de bom van Rasmussen barstte. De auteur zag nog een kans een zinnetje toe te voegen: “...dat heeft allemaal geen belang meer nu zijn ploeg hem aan de kant schuift.”
Grootschalig Amerikaans burgerjournalistiek experiment wordt 'bevredigende mislukking'
25.07.2007
“Een hoogst bevredigende mislukking”, zo noemde Jeff Howe van het gerenomeerde technologietijdschrift Wired het resultaat van de samenwerking met NewAssignment.net, een site die experimenteert met burgerjournalistiek. Doel van het project was: samen met vrijwilligers de definitieve reportage schrijven over hoe ... vrijwilligers traditionele manieren van werken op hun kop zetten in de wereld van software (linux), encyclopedieën (wikipedia) en media (burgermedia of open source journalistiek).
Zes maanden na de start van het project ligt het resultaat er. Zeven artikels en 80 interviews. Veel minder dan de mensen achter het project verwacht hadden. In het artikel in Wired beschrijft Howe wat er allemaal verkeerd liep. Er heerste verwarring onder de medewerkers, de verwachting moest telkens weer bijgesteld worden, het onderwerp bleek te vaag en te weinig aanstekelijk. De eerste week dienden zich 500 vrijwilligers aan. De enige betaalde medewerker kon de toestroom niet aan. Na zes weken hadden de meeste medewerkers al afgehaakt en in de communicatie tussen overblijvende medewerkers en de professionals liep het geregeld mis.
“Wat we echt nodig hebben, zijn mensen die iets afweten van online organiseren,” besluit één van de redacteuren van het project. Jay Rosen, oprichter van NewAassignment.net leerde dat je heel duidelijke opdrachten moet geven aan je vrijwilligers. Uiteindelijk werd gekozen voor interviews (Q&A's) en niet voor afgewerkte artikels. De burgerjournalisten vonden het fijner om mensen te interviewen waar ze naar opkijken dan om een artikel in elkaar te boksen over abstracte onderwerpen. Volgens Jeff Howe hebben burgerjournalisten een streepje voor bij interviews. Ze zijn gepassioneerd door het onderwerp dat ze kiezen en hebben tijd om zich grondig voor te bereiden. Tijd die vaak ontbreekt in professionele redacties. “Drie kwart van die interviews was even goed of beter dan de interviews die je vindt in de professionele magazines,” aldus Jeff Howe.
Besluit van Howe: “One model that doesn’t work is attempting to use crowdsourcing simply as a cost-saving measure. Communities must be cultivated, respected and deftly managed if they are to come together to create economic value. This takes talented staff, and a set of skills not taught in journalism or business schools.” Het is een vingerwijzing naar sommige media die door een beroep te doen op burgerjournalisten hun personeelskosten hopen te drukken.
“Journalism goes pro-am”, luidde de titel boven een artikel van Jay Rosen over de plannen die deze professor journalistiek heeft met NewAssignment.net. Pro-am staat voor 'professional amateurs'. Rosen droomt van een samenwerking van burgerjournalisten en professionele journalisten. Collectieven van burgerjournalisten kunnen zaken uitspitten waar individuele journalisten geen tijd voor hebben. Professionele journalisten kunnen helpen organiseren en zorgen dat het materiaal beantwoordt aan de journalistieke standaarden.
Ook Indymedia.be experimenteerde begin dit jaar met zo'n onderzoeksproject. Negen burgerjournalisten schreven een Irak-rapport. Over die ervaring moeten we het zeker nog eens hebben.
Volg de regeringsonderhandelingen live (?)
24.07.2007
Zelden gezien. Een onderhandelingsnota die in minder dan 24 uur integraal gelekt wordt. Dankzij het internet kunnen verschillende kranten de nota in zijn geheel aanbieden aan de lezers. Open is het wel. Alle belanghebbenden (iedereen dus) kan nu volgen wat er sneuvelt of wat er bij komt. Alle sociale bewegingen die in de aanloop naar de verkiezingen bij de partijhoofdkwartieren langsgingen met hun eisenbundel kunnen al meteen nagaan welke eisen de onderhandelingstafel haalden. Als de onderhandelingen vorderen kunnen ze zien hoe hun voorstellen verder verwateren. Benieuwd ook of er uit die hoek al snel reactie zal komen.
De kracht van mensen, nota van de formateur
| Bijlage | Grootte |
|---|---|
| de_nota_van_de_formateur.pdf | 5.71 MB |
Michael Moore live op CNN: "Wanneer gaan jullie eindelijk eens de waarheid vertellen?"
23.07.2007
Drie jaar was het geleden dat filmmaker Michael Moore nog eens live op CNN was. Maar met het succes van zijn nieuwste film Sicko over het falen van de hypercommerciële gezondheidszorg in de VS kon de Amerikaanse nieuwszender er niet meer omheen. Michael Moore gebruikt dit podium gretig om zijn frustratie over de volgzame oorlogsverslaggeving van CNN uit te schreeuwen.
Quote van CNN-host Wolf Blitzer op de beschuldiging dat CNN alleen de gesponsorde waarheid van multinationals brengt:
"This is a business, obviously."
DemocracyNow.org typte het 'interview' met Moore uit.
"MICHAEL MOORE: Why don't you tell the truth to the American people? I mean, I wish that CNN and the other mainstream media would just for once tell the truth about what's going on in this country, whether it's with healthcare -- I don't care what it is. I mean, you guys have such a poor track record. And for me to come on here and have to listen to that kind of crap.
I mean, seriously, I haven't been on your show now for three years. The last time I was on, you ran a similar piece about Fahrenheit 9/11, saying, “Oh, this can't be true, what he's saying about the war, how it's going to be a quagmire, the weapons of mass destruction.” You know, and why don't you start off, actually, with my first appearance back here on your show in three years and maybe apologize to me for saying that three years ago, because it turned out everything I said in Fahrenheit was true. Everything has come to happen, everything I said. I mean, I took you in that film to Walter Reed Hospital, and it took three years before you or any of the rest of the mainstream media would go to Walter Reed Hospital and see what was happening to our troops.
So for me to have to sit here and listen again to more crap about socialized medicine or how the Canadians have it, you know, worse than us, and all this -- all the statistics show that we have far worse healthcare than these other industrialized countries. We're the only ones that don't have it free and universal.
And there's a -- you said that Germany was the only one that was better than us in terms of wait times. The Commonwealth Fund last year showed, of the top six countries, we were second to last, next to Canada. It showed that Britain, for instance, 71% of the British public, when they call to see a doctor, get to see the doctor that day or the next day. It's 69% in Germany. It's 66% in Australia.
And you're the ones who are fudging the facts. You fudged the facts to the American people now for I don't know how long about this issue, about the war. And I'm just curious, when are you going to just stand there and apologize to the American people for not bringing the truth to them that isn't sponsored by some major corporation? I mean, I'll sit here for as long as it takes, if you can do that for me.
WOLF BLITZER: Alright, well, just to be -- in fairness, we had a lot of commercials for SiCKO that we've been running on CNN, as well, so, you know, we have commercials. This is a business, obviously, but let's talk a little bit about one of the --
MICHAEL MOORE: You have a nightly medical report. You have something called The Daily Dose. I watch CNN. You have it every day, The Daily Dose, sponsored by fill-in-the-blank. And you are funded by these people day in and day out. Don't even compare that to my movie being out for a couple of weeks and a couple of rinky-dink ads for fifteen seconds.
WOLF BLITZER: No, I would say that -- I don't know if you're familiar with --
MICHAEL MOORE: Come on! Come on, Wolf!
WOLF BLITZER: No, no, no. I don't know if you're familiar with Dr. Sanjay Gupta's record, but I would stack up his record on medical issues with virtually anyone in the business.
MICHAEL MOORE: Alright, so when I now put on my website, as I will do tonight, how his facts were wrong about the $7,000 that we spend, it's actually -- I've read one report now, it's even more than $7,000 that we spend per person each year in this country. I'm going to put the real facts up there on my website so people can see what he just said was absolutely wrong.
WOLF BLITZER: Well, if we get that confirmed, obviously, we'll correct the record. Sanjay -- but I'm just saying .--
MICHAEL MOORE: Oh, you will?
WOLF BLITZER: Obviously.
MICHAEL MOORE: You'll be getting it.
WOLF BLITZER: Sanjay Gupta is not only a doctor and a neurosurgeon, but he's also an excellent, excellent journalist. Look, I saw the film, and it's a powerful, powerful --
MICHAEL MOORE: Yeah, I saw Dr. Sanjay Gupta over there embedded with the troops at the beginning of the war. He and the others of you in the mainstream media refused to ask our leaders the hard questions and demand the honest answers. And that's why we're in this war. We're in the fifth year of this war, because you and CNN, Dr. Gupta, you didn't do your jobs back then, and now here we are in this mess.
What if you had actually done the job on that? That's why anybody who hears anything of what you say now about universal healthcare should question what you're saying, what you're putting out there. You didn't do the job for us with the war. You're not doing it with this issue. And I just wonder when the American people are going to turn off their TV sets and quit listening to this stuff.
WOLF BLITZER: Sanjay Gupta did an excellent job covering that war. He was with the Navy's medical doctors, and he went in and risked his life, and he actually started to perform some neurosurgery on the scene. It was --
MICHAEL MOORE: You have to ask the questions.
WOLF BLITZER: Look --
MICHAEL MOORE: Why are we here? That's the question. Why are we here in this war? Where's the weapons of mass destruction? Why didn't you -- why did it take you so long, Wolf, to finally take on Vice President Cheney? It took you to 2007 before you made the man mad at you.
WOLF BLITZER: Those are fair questions.
MICHAEL MOORE: I mean, four years!
WOLF BLITZER: Look, let's talk a little --
MICHAEL MOORE: Where were you?"
VRT verliest met belabberde argumentatie van VB-voorzitter Vanhecke
20.07.2007
“Er bestaan nog rechtvaardige rechters in dit land.” Dat het Vlaams Belang zou jubelen na de uitspraak van de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM) in de zaak tussen VB-voorzitter Frank Vanhecke tegen de VRT stond in de sterren geschreven. Al neemt de extreemrechtse partij in haar interpretatie van de uitspraak al meteen loopje met de werkelijkheid.
“De VRT heeft de plicht om onpartijdige informatie te verstrekken en wordt daar door de Vlaamse regering en de belastingbetaler ook aardig voor betaald. De VRT moet met andere woorden de omroep zijn van àlle Vlamingen. Ook van die Vlamingen die voor het Vlaams Belang stemmen! Het is goed dat de Vlaamse Mediaregulator dat nog eens met zoveel woorden zegt.” Dat schrijft het Vlaams Belang in een eerste reactie op de VB-website. De Vlaamse mediaregulator gebruikt heel wat woorden, maar niet om te zeggen dat de VRT ook de openbare zender van de VB-kiezers moet zijn.
Frank Vanhecke had een klacht ingediend omdat hij niet was uitgenodigd voor de twee debatten met de zogenaamde kandidaat-premiers Yves Leterme (CD&V), Johan Vande Lanotte (sp.a) en Guy Verhofstadt (VLD). De VRT discrimineert daardoor de Vlaamsnationale ideologische politieke strekking, dixit Frank Vanhecke.
De VRM erkent in de uitspraak dat de VRT over een ruime vrijheid beschikt bij de selectie van de uitgenodigde gasten. Maar dan moet de VRT wel “een redelijke en objectieve verantwoording geven” voor die selectie. En precies daar liep het fout. De VRT heeft blijkbaar aangevoerd dat “de betwiste uitzendingen debatten betroffen “tussen de Vlaamse kandidaat premiers” en dat hij zich hiervoor heeft laten leiden door andere media waarin is “aangenomen dat er drie Vlaamse kandidaten zijn voor het premierschap”, aldus de citaten in de uitspraak van de VRM. Met andere woorden: t'is de schuld van de andere media en wij moeten die achterna lopen. Eerlijk misschien, maar niet meteen de strafste verdediging.
De VRM sabelt die redenering neer. “De vrijheid geboden door artikel 7 van het Mediadecreet, staat er bijgevolg niet aan in de weg dat, in het bijzonder in een verkiezingsperiode, zulks voor de openbare omroep geenszins een vrijbrief kan betekenen om bij het informeren van het publiek via intense aankondigingen en bij het rechtstreeks uitzenden van televisiedebatten, aan dat publiek een dergelijke invulling aan het begrip verkiezingen te verschaffen waardoor de aard zelf van de verkiezingen wordt gedenatureerd en waardoor bij het publiek de indruk kan gewekt worden dat verkiezingen volkomen gepersonaliseerd zijn. In het federale België worden immers geen premiers verkozen, doch wel de vertegenwoordigers van de burgers in de Kamer van Volksvertegenwoordigers en in de Senaat.”
“Doordat de VRT twee televisiedebatten heeft georganiseerd tussen uitsluitend zogenaamde, door andere media, gedoodverfde kandidaat premiers, waarin méér dan een indruk is verwekt dat de inzet van de verkiezingen niet was: de democratische verkiezing van de vertegenwoordigers van de burgers in de Kamer van Volksvertegenwoordigers en in de Senaat, doch een ‘kanseliersverkiezing’, heeft de VRT een niet objectief en derhalve een niet redelijk verantwoord onderscheid gecreëerd voor een gelijke categorie van personen. De gelijke categorie van personen zijn in deze de kandidaten lijsttrekkers van de Senaat. Slechts drie ervan, die als kandidaat premiers zijn opgevoerd, zijn in de kwestieuze debatten aan bod kunnen komen.”
Het is niet voor het eerst dat de VRT en bij uitbreiding ook de andere media voor die aanpak bekritiseerd worden. Die presidentiële campagne was gebaseerd op de strategie van de spindoctors van Verhofstadt en later noodgedwongen ook Vande Lanotte en had weinig uitstaans met de werkelijke gang van zaken in de campagne. De VRT verliest dus een belangrijke zaak tegen de voorzitter van een extreemrechtse partij door een belabberde argumentatie.
De VRT had nochtans perfect kunnen teruggrijpen naar de eigen interne nota “De VRT en de democratische samenleving”. In die nota die in 2001 ook verdedigd werd door de voorzitter van de Raad van Bestuur van de VRT Guy Peeters staat dat het VB “geen politieke partij is als de andere”. “Er moet dus zeer omzichtig worden omgesprongen met het aan het woord laten van vertegenwoordigers van deze bewegingen, zeker in rechtstreekse uitzendingen."
Het zou interessant geweest zijn mocht de VRT die argumenten van onder het stof hebben gehaald. De VRM verwijst nu al naar artikel 111bis van het Mediadecreet. “De programmaopbouw verloopt zo dat hij geen aanleiding geeft tot discriminatie tussen de verschillende ideologische of filosofische strekkingen,” zo luidt dat artikel. Is de interne VB-nota van de VRT in tegenspraak met het mediadecreet en welke tekst moet in dat geval wijken? Dat zou nog eens een relevant debat geweest zijn.
Vrije webbrowser Firefox zet opmars voort. België hinkt wat achterop
19.07.2007
De open webbrowser Firefox is aan een flinke opmars bezig in Europa. Nu al verloopt 27,8 procent van het surfverkeer via Firefox. Dat is 6,7 procent meer dan een jaar geleden. Meer dan de helft van die groei vond plaats tijdens de voorbije vier maanden. Het Microsoft-rijk van Internet Explorer begint te wankelen. In België bedraagt het marktaandeel van Firefox nu 21 procent. Daarmee zit ons land onder de middenmoot in Europa. Helemaal bovenaan staat Slovenië met 47,9 procent. Nederland telt het kleinste aantal Firefox-gebruikers.
Firefox is open source en wordt ontwikkeld door de Mozilla Corporation (100 % in handen van de non-profit Mozilla Foundation) en honderden vrijwilligers. Firefox is ook veiliger dan Internet Explorer want minder gevoelig voor virussen en spyware. Met Firefox kun je ook al jaren surfen met tabs (verschillende webpagina's openen in het zelfde venster: handig als je een artikel aan het schrijven bent met verschillende bronnen!). Alleen de laatste versies van IE hebben nu ook die 'tabs'. Interessant is ook dat je een eigen persoonlijke versie van je browser kan maken: met je eigen knoppen en kleuren, woordenboeken en zoekmachines. Probeer het eens via de add-ons.
Firefox installeren is heel makkelijk. Je kan het op de site van Mozilla (ook voor Windows-gebruikers) gratis downloaden. Denk er eens ernstig over na. Het zou leuk zijn mocht België bij een volgend onderzoek in de eerste helft van het peloton zitten.
Bron:
XiTi Monitor
| Bijlage | Grootte |
|---|---|
| firefox-title.jpg | 16.34 KB |
Eenmaking nieuwsredacties VRT: efficiëntie en verschraling
17.07.2007
Sinds 25 juni is het zover: de nieuwsredacties van de VRT zijn ééngemaakt. De muren tussen radio, tv en online (Teletekst en Vrtnieuws.net) nieuws werden neergehaald. Dat laatste mag je zeer letterlijk nemen. Alle journalisten delen voortaan dezelfde werkvloer. Van het nieuwe redactiegebouw kon je al een glimp opvangen tijdens de verkiezingsshows van de VRT.
Voor trouwe VRT-nieuwsconsumenten is het nog elke dag uitkijken naar de gevolgen van de samensmelting. Vandaag zat er in Voor de dag een stuk over het bezoek van minister van Buitenlandse Zaken Karel Degucht aan Congo en Rwanda waar hij sprak met de presidenten Kabila en Kagame. Normaal was dat een kolfje naar de hand van Guy Poppe de Afrika-specialist van VRT-radio die eind vorige maand met pensioen ging. Nu die er niet meer is, zou je ook nog Katrien Vanderschoot kunnen verwachten, ook al een Afrika-specialiste van VRT-radio. Maar nee, in Voor de dag hoorde je hetzelfde interview dat enkele uren later - met beelden natuurlijk - ook in het middagjournaal zat van één en ook op de website staat van vrtnieuws.net.
Een flinke besparing natuurlijk. “Samen kunnen we efficiënter, creatiever werken en korter op de bal spelen,” zegt algemeen hoofdredacteur Pieter Knapen. Juist, ja. Alleen is het natuurlijk ook een verschraling. De radio-reportages van Poppe waren apart. Enkele daarvan kan je hier nog eens beluisteren: http://www.radio1.be/radio1_master/home_radio1/index.html.
Jan Blommaert, professor Afrikaanse taal- en cultuurkunde, schreef ooit een interessant artikel over 'foute' Afrika-berichtgeving. “De impact van individuele journalisten in de berichtgeving is immens, gaande van Walter Geerts over Manu Ruys en Walter Zinzen tot Els De Temmerman en Peter Verlinden. Daardoor ook is de impact van de kleine, dikwijls toevallig gegroeide en zeer specifieke netwerken van informanten die elke journalist bezit bijzonder groot. Goeie contacten in de hofhouding van Mobutu zorgden voor een groot aandeel van de visie van die groep in de berichtgeving; vrienden binnen Tshisekedi's UDPS zorgden ervoor dat die partij een buitengewoon belang werd toegeschreven in berichten over de laat-Zairese politiek, goeie contacten met Hutu zorgden voor een zekere argwaan tegenover de tegenpartij,” schreef hij zes jaar geleden in Samenleving en Politiek.
Vandaag kan je daar aan toevoegen dat de impact van die individuele journalisten nog veel groter geworden is doordat ze nu ook unieke stemmen zijn. Radio of tv, Voor de dag of laat op de avond. Iemand anders dan Peter Verlinden krijg je niet te horen.
| Bijlage | Grootte |
|---|---|
| kabiladegucht.jpg | 40.62 KB |
Tony Blair: "Het is allemaal de schuld van de media"
15.06.2007
Blair vóór de spin
De manier waarop de Britse regering van Tony Blair het publiek consulteerde over de plannen om nieuwe kerncentrales te bouwen was “misleidend, ernstig verkeerd, overduidelijk ontoereikend en wat de methodes betreft oneerlijk”. Anders gezegd de consultatie ging ten onder aan spin, zoals dat wel eens vaker gebeurt bij Tony Blair, meester van de spin. De harde woorden komen niet uit de mond van een woordvoerder van Greenpeace, dat nochtans hevig campagne voerde tegen de nuclaire plannen van Blair. Ze werden uitgesproken door een rechter van het hooggerechtshof.
Dezelfde woorden kan je ook gebruiken voor de manier waarop Blair de oorlog in Irak probeerde te verkopen. Het dossier over de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein bevatte passages die overgeschreven waren van een studententhesis op het internet. Betrouwbaarheid was immers geen punt, wel verkoopbaarheid. Hetzelfde gold voor de bewering van Blair dat Hoessein maar 45 minuten nodig had om biologische wapens in te zetten.
Sultans of spin
Kritische Britse journalisten keken het met lede ogen aan. Tussen hen en de regering stond voortaan Alastair Campbell, de godfather van de spin. Of beter één van de sultans of spin, zoals oud-BBC-journalist Nicholas Jones hen noemde in zijn gelijknamige boek. Blair en Campbell maakten volgens Jones handig gebruik van de intense concurrentie tussen de Britse tv-zenders en kranten door hen selectief off the record-informatie in te fluisteren. Kranten konden daardoor één voor één uitpakken met voorgekauwde en netjes gespinde scoops. Journalisten die niet meespeelden kregen ook geen scoops.
Zo'n lange inleiding om maar te zeggen: Tony Blair is niet meteen goedgeplaatst om kritiek tegen op de manier waarop politici omgaan met media en omgekeerd. Toch deed hij het in een toespraak die de wereld rondgaat en ook in De Morgen werd gepubliceerd. De mediakritiek van Blair is dan ook ontstellend zwak. Aan zijn eigen rol besteedt hij één paragraafje waarin hij zich meteen vrijpleit. Blair kon niet anders dan spinnen want de media waren te vijandig. Hij waagt het zelfs te beweren dat het de schuld van de media is dat het parlement buitenspel staat. Terwijl dat net één van de evoluties is waar hij de volle verantwoordelijkheid voor draagt, ondermeer door belangrijk nieuws niet langer te melden vanop het spreekgestoelte van het parlement, maar in off the record-interviews.
Rupert Murdoch
Blair heeft alleen gelijk als hij wat mijmert over de gevolgen van de toenemende concurrentie in de media. Een concurrentie die hij zoals Jones schreef handig heeft uitgebuit. Al heeft hij zelfs die concurrentie niet helemaal begrepen. Volgens Blair zijn de media diverser geworden. Helaas klopt dat niet. De kranten en tv-zenders zijn in handen gekomen van een beperkt aantal mediagiganten. Blair haalt bovendien zijn eigen betoog onderuit door zijn pijlen te richten op één krant. The Independent, de enige krant ook die hij bij naam noemt. De krant die net werd opgericht door en bemand met journalisten die het mediamonopolie van Rupert Murdoch beu waren. “Een viewspaper en geen newspaper”, aldus Blair. Toevallig dat Blair net die éne krant in het vizier neemt die al vier jaar campagne voert tegen de door Blair aangestoken en aangewakkerde brandhaarden in Irak en de rest van het Midden-Oosten? Simon Kelner van The Independent vraagt het zich ook af. “Wat als we de invasie van irak gesteund hadden? Zou hij onze stijl van journalistiek dan ook aanvallen? Natuurlijk niet.”
Blair toont met zijn toespraak aan dat zelfs een mediakritiek op gespin perfecte spin kan zijn.
| Bijlage | Grootte |
|---|---|
| young_tony_blair.jpg | 15.79 KB |
Indymedia.be over de G8 op Radio 1 en Stubru
06.06.2007
Ik weet het. Twee keer na elkaar een bericht over Indymedia.be op de mediablog, het is geen zicht. Maar nood breekt wet :-)
Indymedia.be-journaliste Keltoum Belorf was de voorbije dagen twee keer te horen op de VRT-radio's. Ze probeert het eenzijdige beeld over de protesten tegen de G8 wat te corrigeren.
Hieronder de links naar de plek waar beide interviews nog te beluisteren zijn:
Radio 1: Lopende Zaken
Stubru: Riot in Rostock
| Bijlage | Grootte |
|---|---|
| IMG_6757keltoum.jpg | 34.07 KB |