Europa zal almaar meer invloed hebben op onze nationale politiek en op ons leven. 85 procent van onze wetten komen immers van Europa. Daarom kopt Knack deze week op de voorpagina: ‘Europa regeert België’ met als ondertitel. ‘Barroso: de echte premier’.

Dat hebben de studenten van de UGent geweten. Daarom waren ze ook zo massaal gekomen naar een overvolle Aula. Tegenstanders van de Europese politiek waren, hoewel minder talrijk, duidelijk aanwezig. Vzw Vrede, het Comité voor een Andere Politiek en het platform Onze Zeg spraken hun bedenkingen uit over Europa.

Aan de voet van de imposante zuilen van de Aula trekt Raf Verbeke, een van de initiatiefnemers van Onze Zeg, de aandacht van de stroom studenten met het luiden van een bel. De bel, verduidelijkt hij, verbreekt de stilte waarin politici het Hervormingverdrag hullen. In 2005 liepen de plannen voor een Europese Grondwet spaak, omdat Nederland en Frankrijk het bij referendum afwezen. Met het Verdrag van Lissabon (13 december 2007) werd de essentie van die Grondwet terug uit de kast gehaald. In stilte, zonder publiek debat, laat staan een volksraadpleging.

In de Aula klonken een aantal kritische vragen. De studente die de spits afbijt richt zich persoonlijk tot Barroso. Of hij het geen beschamende paradox vindt, dat hij als voorzitter van de Europese Commissie, het voortouw neemt inzake duurzame ontwikkeling en mondiale klimaateisen, terwijl hijzelf met een hoogst vervuilende wagen rijdt. Hij antwoordt dat we allemaal grote inspanning moeten leveren om milieubewust te leven, maar dat iedereen voor zichzelf moet uitmaken wat dat inhoudt. We moeten vooral niets opleggen.

De tweede vraag gaat over het Europese landbouwbeleid. Of we niet eens moeten afstappen van al die landbouwsubsidies in Europa waardoor Afrikaanse boeren verliezen op hun eigen markt. Antwoord: Europa is de grootste importeur van Afrikaanse landbouwproducten en Europa besteedt het meeste ontwikkelingsgeld. Bovendien kunnen ’s werelds armste landen everything but arms op onze markten kwijt, vrij van importtarieven.

Later is Raf Verbeke, de belleman, aan de beurt. Hoe Europa zoiets ingrijpends als het Verdrag van Lissabon, kan goedkeuren zonder inspraak van de bevolking. Ook bij deze vraag maakt Barroso het zichzelf iéts te gemakkelijk. Elk land moet zelf kunnen beslissen of ze al dan niet een volksraadpleging inlassen.

En zo staan we voor een voldongen feit. Als postkantoren sluiten, verwijzen onze politici naar Europa. Want Europa heeft beslist dat de postverdeling vanaf 2011 volledig geliberaliseerd moet zijn. Hetzelfde geldt voor de spoorwegen en de telefoniemarkt is al volledig vrijgemaakt.

Positief voor ons land is dan weer dat Europa ons op milieuvlak onder druk zet om het beter te doen. De nitraatvervuiling door mestoverschotten zou nooit zo hard aangepakt zijn als er geen Europese verplichting was. Hetzelfde gebeurde met de normen voor fijn stof, zegt Professor Vos van het Centrum voor EU-studies in Knack.

Hoe dan ook moet in een democratie ‘onze zeg’ blijven tellen. Daarom organiseert het ‘Gents Comité Volksraadpleging EU’ een aantal activiteiten waaronder een volksvergadering met verkozenen van alle partijen op donderdag 21 februari om 19h30 in het Vredeshuis in Gent.