Beste,

Hoe ideaal u het allemaal laat klinken, het komt er in principe op neer dat ik als hard werkende Belg maandelijks afdraag om de werkloosheidsuitkering te betalen van alle werkloze Belgen. Vlamingen, Walen, allochtoon of autochtoon, het maakt niet uit, er zijn maar twee soorten werklozen: Vrijwillige werklozen en onvrijwillig werkloze of met andere woorden, mensen die pech hebben gehad en mensen die graag profiteren van het systeem.
Ik moet als alleenstaande elke maand hard werken om amper een kleine 100 a 150 euro te kunnen sparen. Indien de Vlaamse regering meent de hardwerkende vlaming te belonen voor zijn maandelijkse solidariteit door een eenmalige korting op zijn belasting, dan stel ik dat ik dit ook verdien! Want ik werk ervoor …
Ik ben zeker geen tegenstander van solidariteit, maar solidariteit werkt wel alleen als de mensen waarvoor we solidair zijn buiten hun eigen wil werkloos zijn. Spijtig genoeg werkt dit systeem al jaren niet meer en is er geen degelijke beperking in duur op de werkloosheidsuitkering en geen enkele valkuil die foutloos het kaf van het koren scheidt. Laten we het gat in de begroting eerst al eens dichten door in onze Sociale Zekerheid te hervormen. Vervolgens komt er misschien terug wat geld vrij voor diegene die het echt nodig hebben.

mvg

Ik vind het bedroevend dat u mij al onmiddellijk beledigt door te stellen dat ik een 'dedecker of NVA' stemmer ben. Ik hoef mijn kritiek op het werkloosheidssysteem ook niet te staven met cijfers. Vanaf het ogenblik dat iemand mij met controleerbare cijfers aantoont dat het systeem wel werkt zal ik het geloven.

Ik staaf mijn overtuiging echter met getuigenissen, geen verhalen 'van horen zeggen', maar verhalen die ik rechtstreeks heb gehoord van mensen die er al jarenlang in slagen om te profiteren van het systeem. Het knappe is dat hier in België iedereen zo trots dat hij de staat kan oplichten dat hij er ook graag honderduit over vertelt. Mensen die doen alsof ze willen werken, maar ervoor zorgen dat ze nergens worden aangenomen kunnen jarenlang een werkloosheidsuitkering krijgen. Sommige gaan een stap verder en worden aangenomen om binnen hun proef elke andere dag ziek te worden om zo snel terug te worden ontslagen en opnieuw gedurende lange tijd een werkloosheidsuitkering te krijgen. De slimste van de hoop werken officieel part-time, krijgen een aanvullende uitkering, maar werken onofficieel nog 40 uren in het zwart bij. Dankzij hun aanvullende uitkering en zwartwerk verdienen zo’n mensen meer dan 2500 euro netto in de maand! Met alle respect, maar van zo’n zaken begin ik binnenin te koken. Hoor ik daarentegen een naïeve idealist vertellen over solidariteit dan krijg ik koude rillingen.

Ik ben een rasechte Belg en ben absoluut geen verzuurde Vlaming die dit land wil laten barsten. Mijn stelling over solidariteit is eenvoudig: ik heb even weinig voeling met een West Vlaming als met een Luikenaar. Als je de solidariteit wil opsplitsen tussen Vlaanderen en Wallonië stel ik, waarom daar al ophouden? Waarom de solidariteit niet opsplitsen per provincie. Waarom moet ik als Antwerpenaar betalen voor werklozen in West Vlaanderen als het in Antwerpen beter gaat?
Dikke 'zever' natuurlijk, solidariteit werkt alleen maar op een nationaal niveau. Men moet alleen zorgen dat het systeem werkt.
Als je na drie jaar werkloos zijn nog steeds geen ander werk hebt gevonden is het omdat je niet hebt gezocht. Als je echt wil werken kan je werken, zo eenvoudig is dat.
Diegene die er in slagen om een aantal keren achter elkaar in hun proef zijn ontslagen zouden moeten verplicht worden overdag bijscholing te volgen, geen bijscholing of niet geslaagd, geen werkloosheidsuitkering meer.
Ten slotte moet er meer controle komen op zwartwerk bij ‘doppers’. Als je als werknemer in het weekend al eens bijklust in het zwart, geen probleem voor mij. Geniet je echter een werkloosheidsuitkering en ga je in zwart werken? Dan zou je elke eurocent ‘dop’ die je ooit hebt gekregen moeten terugbetalen om vervolgens geschorst te worden als rechthebbende van een werkloosheidsuitkering voor minimum 10 jaar.

Om terug te komen op het feit dat werknemers die buiten Vlaanderen wonen geen jobkorting krijgen daardoor onfair behandeld worden vind ik ook lichtelijk overdreven.
Het gaat allereerst ook maar om een éénmalige korting, geen maandelijks wederkerend verschil. Daarbij zijn er nog wel meerdere verschillen voor Vlamingen naargelang waar je woont.
Een Limburger moet in Hasselt niet betalen voor zijn openbaar vervoer, terwijl ik in Antwerpen 200 euro per jaar betaal om 2 keer per dag 10minuten op de tram te zitten. Solidair?
Ik betaal meer gemeentebelasting als mijn buurman die amper 200m verder woont in dezelfde straat maar in een andere gemeente. Solidair?

Er zijn volgens echt wel veel belangrijkere zaken om ons mee bezig te houden dan het communitair gekwebbel. Niet alleen onze gigantische schuldenberg, maar ook de hervorming van Financiën, Justitie en onze sociale zekerheid. Laat dit allemaal hervormen door een onafhankelijke, niet politieke, instantie en onze overheidsinstanties kunnen misschien eindelijk de 21ste eeuw instappen.(geen interne hervormingen waar er postjes worden verdeeld aan vriendjes ipv aan diegene die iets kunnen).

Al die overheidsinstanties die al jaren zo inefficiënt en voorhistorisch werken eindelijk moderniseren kan op federaal niveau veel geld besparen. Nu komen veel ambtenaren amper rond met hun omslachtig werk en dat alles kost ons veel geld.

We geven bijna 40% van ons loon af aan de staat. Verder betalen we op bijna al onze goederen 21% BTW. Komen we uiteindelijk te overlijden betalen onze erfgenamen nog altijd schandalig veel successierechten op bezittingen waar al een heel leven belastingen zijn op betaald om ze te verwerven. Desondanks slaagt onze Federale regering er niet in een begroting in evenwicht af te leveren.

Zonder grondige hervormingen die elke overheidsdienst efficiënter maken is de kans dat we onze gigantische federale schuldenberg afbetaald krijgen zeer klein … Laten we ons niet druk maken in kleinigheden en eerst van belangrijke zaken werk maken …

mvg

Beste Jeroen,

jechiet op de verkeerde. Heb je al eens gekeken hoeveel geld jij versluist naar een stel rijke aandeelhouders, Belgisch of niet? De grootste transferts in ons land gebeuren van arm naar rijk, en niet andersom. De Belgische banken mogen de miljarden euros steun die ze van ons belastingsgeld hebben gekregen zelfs aftrekken binnen het systeem van notionele intresten. En dit terwijl ze hier al vrolijk foefelden via doorschuivingen van nep-zusterfilialen. Of hoe je 3 tot 4 maal langs de kassa passert. Toch wel straf dat je daar niet over spreekt want dit gaat over gigantisch meer eurocentjes dan uw profiterende werklozen.

nog even het volgende toevoegen: de jobkorting blijkt boevndien niet eens voor alle werkende Vlamingen te gelden, ook al wonen ze in Vlaanderen! Ikzelf werk 60%, laag loon, en betaal geen bedrijfsvoorheffing wegens 3 kinderen ten laste. Dus krijg ik ook geen jobkorting. A ja! A ja?

Ik vind het vreemd dat u mijn verhaal aanstootgevend vindt. Open uw ogen, het is de harde realiteit. Ik kan u zonder enige moeite het mooie huis tonen dat de persoon in kwestie bewoont dankzij maand na maand moeiteloos de staat op te lichten.

U gaat er echter van uit dat mijn voorbeeld een veralgemening is. Ik stel in mijn eerste bericht echter duidelijk dat er 2 soorten werklozen zijn, onvrijwillig werklozen en vrijwillig werklozen (lees: profiteurs).

Ik zeg zeker niet dat elke werkloze een zwartwerker is of iemand is die niet wil werken. Ik leg alleen de vinger op de wonde en u interpreteert dat alsof ik elke werkloze over dezelfde kam scheer.

Dat verandert niets aan het feit dat als je geen werk vindt omdat je laaggeschoold bent er in deze tijden mogelijkheden genoeg zijn om je te herscholen voor weinig of geen geld. Neem je leven in eigen handen, doe er iets mee en ga iets bijleren. Is het niet vrijwillig, dan vind ik dat je voor die werkloosheidsuitkering verplicht moet kunnen worden om te gaan bijscholen.
Er zijn namelijk jobs genoeg die niet kunnen worden ingevuld omdat er niet voldoende geschoolde arbeiders kunnen gevonden worden.

Als u mijn tekst uiteindelijk goed leest kan u concluderen dat ik vooral ijver voor een hervorming. Maak het systeem beter, zodat misbruik moeilijker wordt. Stimuleer mensen beter om terug werk te vinden en verplicht hen om zich bij te scholen. Om sociale drama's te vermijden is solidariteit levensbelangrijk, maar alleen de zon komt voor niets op in deze wereld.
Ik krijg ook geen cadeau’s in het leven. Ik moet een heel jaar sparen om het gebruik en onderhoud van mijn 10 jaar oude wagen te kunnen betalen. Als ik uiteindelijk geen andere onverwachte kosten heb gehad kan er dan misschien nog net een klein snoepreisje af. Geloof me vrij, ik weet waarvoor ik werk.

Zolang ons land wordt bestuurd met een ongecontroleerd financieel beleid blijven we geld verspillen. Niemand heeft een idee waar al ons belastingsgeld daadwerkelijk allemaal naartoe gaat. Een bedrijf dat jaar na jaar verlies maakt wordt door zijn aandeelhouders verplicht om te besparen. Wel, ik als belastingsbetaler ben een aandeelhouder van dit land. Ik eis van mijn regering dat zij hun uitgaven eens heel grondig (lees: tot op elke euro) doorlichten om zodoende deze uitgaven beter te leren beheren.
Met een beetje geluk kunnen we er zo voor zorgen dat we onze immense staatsschuld, opgebouwd in de jaren 70 en 80 onder het beleid van diezelfde partij die nu zwaait met ‘goed bestuur’, een beetje kunnen verlichten voor onze kinderen, kleinkinderen en toekomstige generaties. Heel misschien zit er dan ergens nog wel een belastingsverlaging in voor de lagere en midden inkomens, want is dat geen echte solidariteit? Of mag er mss geen solidariteit zijn voor mensen die werken?

mvg