Wat we de afgelopen dagen hebben gezien rond de protesten in Iran, vragen velen zich af wat er gebeurt. Ten eerste zijn de protesten beperkt tot Teharan, in het bijzonder noord-Teharan. De uitredende president Ahmedinijad won met 62,63% van de stemmen de verkiezing, terwijl Mouasavi met 33,75% van de stemmen als tweede eindigde.

De westerse media en in het bijzonder de CNN die de protesten afdoet als de tweede Cederrevolutie in het Midden-Oosten terwijl alleen de burgerij van noord-Teheran zich heeft gemanifesteerd als anti-Ahmedinijad. De protesten zijn alleen beperkt tot Teheran en in het bijzonder tot de middenklasse van noord-Teheran.

Persoonlijk denk ik dat de verkiezingen in Iran een keuze waren tussen het gereformeerde kamp dat wordt gesteund door ex-president Khattami en het neoconservatieve kamp van Ahmedinijad (dat is iets anders dan het conservatieve kamp).

Ahmedinijad is eigenlijk alles behalve een conservatief. Hij heeft de afgelopen jaren geprobeerd het conservatieve kamp aan de kant proberen te breken (zoals de Rasfajani familie). Ook keerden de afgelopen jaren de conservatieve opinie in Iran zich tegen Ahmedinijad (omwille van zijn anticorruptie campagne).

Ook heeft Ahmedinijad zich als de grootste tegenstander van de reformisten ontpopt omwille van confronterend buitenlands beleid en ook zijn beleid tegen de burgerij. Ahmedinijad zijn populariteit is grotendeels geconcentreerd in de rurale gebieden, die massaal voor hem hebben gekozen.