Bij de stand van de FGTB-jongeren komt vrijwilligster Noëlle ons tegemoet. Samen met haar broer en zus en een batterij FGTB-vrijwilligers uit heel Wallonië bemant ze de stand. Ze vraagt aan iedereen die passeert om mee te doen aan hun T-shirt-campagne. De opdracht: vul de zin 'Solidariteit is voor mij...' verder aan, en kom met je slogan op de foto. De twee leukste slogans per dag worden op een exclusief t-shirt gedrukt, waar de bedenker dan het festival mee kan rondhossen. Céline Moreau, coördinatrice van FGTB-jongeren Wallonië, vertelt: 'Het kapitalisme brengt de gezondheid ernstige schade toe, dat is de centrale slogan van onze vakbond en onze campagne hier. We zijn geëvolueerd naar een woeste vorm van kapitalisme, waar speculatiezeepbellen en financiële grootmachten de dienst uitmaken. Dit kapitalisme schopt wild om zich heen, en houdt zich alleen nog in stand door steeds meer ontslagen, en druk op de arbeidsrechten. Daar willen wij als vakbond tegen ageren. Niet enkel door een paar politieke eisen, zoals een belasting op de hoogste vermogens, of kritiek op de lastenverlagingen, die enkel de grote bedrijven ten goede komt maar in realiteit geen extra jobs creëert. Maar ook door werkers binnen een beweging als de vakbond te verenigen rond hun arbeidsrechten. We richten ons specifiek op jongeren, omdat hun arbeidsrechten vaak extra snel onder druk komen. De laatste maanden is er weer een generatie jongeren afgestudeerd die gaat werken, en zij contacteren ons steeds meer. Omdat het door de crisis steeds moeilijker is snel werk te vinden, jongeren in nepstatuten terecht komen, moeilijkheden ondervinden rond contracten of uitbetaling van lonen. Jongeren kunnen zich hier aan de stand ook lid maken van de vakbond. Maar we proberen hen toch vooral met een leuke boodschap aan te spreken. Met de T-shirt-campagne willen we de festivalgangers doen nadenken over wat solidariteit voor hen betekent, omdat solidariteit (onder werkers, over de grenzen heen, tussen de verschillende culturen en bevolkingsgroepen in België) een centraal thema is voor de vakbond. De leukste slogan gisteren was: 'Solidariteit, daar win je elke veldslag mee.' Leuk dat jongeren daar zelf mee afkomen.' Meer info op www.magik.be

Bij de stand van Oxfam solidariteit wordt ook verder ingegaan op arbeidsrechten. Bert Dhondt legt uit: 'We voeren twee jaar campagne rond hetzelfde thema: Decent work for decent life. Een campagne die internationaal op het Wereld Sociaal Forum van 2008 werd gelanceerd, en die in heel wat landen door een reeks verschillende partners wordt gevoerd. In België werken we samen met andere organisaties. In het najaar van 2008 werd de campagne gelanceerd door 11.11.11. en CNCP, in het voorjaar van 2009 voerden de vakbonden de campagne verder in de bedrijven. Deze zomer nemen wij het volgende luik voor onze rekening: vooral jongeren rond de problematiek mobiliseren. En dat o.a. door stands op festivals. Zoals op Werchter of hier, of later de Gentse Feesten. Werkers zijn geen gereedschap, daar draait het om. We willen ijveren voor betere arbeidsrechten wereldwijd. Meer dan de helft van de werkers in de wereld mogen zich niet verenigen in vakbonden, en door de crisis komen arbeidsrechten nog meer onder druk. Door die crisis zullen er wereldwijd nog 200 miljoen werkende armen bijkomen. We willen de festivalgangers hier niet om de oren slaan met termen als kapitalisme en crisis, maar we staan wel voor een duidelijke strijd. We geloven niet dat arbeidsrechten kunnen verbeteren door met individuele bedrijven akkoorden te sluiten, of ethische gedragscodes, want die worden toch enkel gebruikt om hun imago op te poetsen. We willen dat staten het initiatief nemen om hun bedrijven meer regels op te leggen. Via betere wetten, dus. Het beleid daarvan overtuigen, is dan ook één van de peilers van deze campagne. Heel concreet hebben we de Vlaamse regering alvast een belofte kunnen doen maken. Als ze handelsakkoorden sluit met buitenlandse bedrijven, zal ze alvast eisen dat de minimale arbeidsvoorwaarden, zoals gedefinieerd door de ILO, in de akkoorden zullen worden opgenomen. Maar we willen nog verder gaan: ook de federale en Europese parlementsleden willen we bereiken. Daarvoor dient ook onze ludieke campagne. Festivalgangers kunnen niet enkel een handtekening achterlaten voor betere arbeidsomstandigheden. Ze kunnen ook gefotografeerd worden voor ons campagnebord. Elke foto is een stem voor betere arbeidsomstandigheden. Je kan je foto nadien op de website herbekijken, en we hopen dan dat de jongeren wel gaan verder lezen en meer info krijgen. De campagne slaat wel aan: met de economische crisis weten ook jongeren steeds beter wat slechte arbeidsomstandigheden betekenen. Naast het lobbywerk ondersteunt Oxfam Solidariteit ook partnerorganisaties over heel de wereld, die ter plaatste vakbonden proberen organiseren.' Meer info op www.oxfamsol.be/werk

Ook de jongerenbeweging Comac is van de partij met een stand. Ze spreken de festivalgangers aan met een eenvoudige enquête. De bezoeker kan uit een lijstje drie punten kiezen die hem het meest boos maken: gaande van de oorlog in Irak, hoge onderwijskosten, de situatie van mensen zonder papieren over racisme, ecologische en armoedeproblemen. 'Met het lijstje knopen we dan met de jongeren een gesprek aan', vertellen de Leuvense Comac-jongeren Sander en Nino. 'Het is ook hoe we als scholieren- en studentenbeweging werken. Vanuit wat de jongeren bezig houdt. En dan bekijken we hoe we ons daar rond kunnen organiseren, hoe we daar samen iets aan kunnen doen. Gaande van petities, over goedkope broodjesverkoop om de hoge studiekosten aan te klagen, tot maandelijks een goedkope maar linkse film of ons werk rond resPact. Dat was een actie waar we dit schooljaar op verschillende hogescholen en universiteiten aan gewerkt hebben. Een protest tegen de stijgende schoolkosten en de vermarkting van het onderwijs. Hoogtepunt was een manifestatie waar we toch vierduizend man mee op de been kregen. Onderwijs blijft een erg belangrijk thema, dat veel jongeren bezig houdt. Wij proberen dan samen ook de link te leggen naar een andere maatschappijvisie. De problemen met het onderwijs hebben veel te maken met hoe onderwijs binnen het kapitalisme werkt. En we proberen socialisme als een alternatief naar voren te schuiven. Maar we vinden het erg belangrijk om vanuit de jongeren zelf te vertrekken. Geen duffe dedbatten of gespreksavonden, waar toch enkel de geïnteresseerden op af komen. Maar toffe dingen, zoals laatst een festival om veertig jaar mei '68 te herdenken. Dat is ook onze sterkte: dat we zelf scholieren zijn en gewoon de mensen rondom ons proberen organiseren. We zijn ook enorm aan het groeien: dit jaar waren er al zes basisgroepen van Comac in de Leuvense scholen, en we hebben nu afdedlingen in alle grote steden. Hier op Dour staan is daarom ook erg belangrijk: tussen de mensen, en hen aanspreken op wat hen echt bezighoudt, en van daaruit onze acties opzetten. We staan hier een beetje afgezonderd in het NGO-dorp, maar we trekken ook gewoon met onze enquête tussen de grote massa, die wat verder passeert.' Meer info op www.chengetheworld.org

Broederlijk naast de Comac-stand staat een kraampje van de Links-Socialistische Partij. Boris vertelt hoe ze festivalgangers vooral aanspreken op hun werk rond Blokbuster: de eigen anti-racistische organisatie. 'Wij vertrekken vanuit de slogan dat kapitalisme niet kan zonder racisme. Racisme moet de werkers verdelen, zodat de grote bazen, of het systeem zélf, buiten schot blijven. Maar daar slaan we bezoekers hier niet direct mee om de oren. We proberen hier vooral mensen te organiseren rond onze jaarlijkse anti-NSV-betoging, die dit jaar in maart in Antwerpen zal doorgaan. Veel jongeren zijn gerevolteerd door racisme, en wij proberen de link te leggen met het groter verhaal. Ons anti-racisme is tegelijk een anti-kapitalisme: zoals het kapitalisme racisme nodig heeft, heeft het ook seksisme nodig, of creëert het ecologieproblemen, of zet het menszen zonder werk. Dat grote verhaal is belangrijk voor ons, maar ook het samenwerken met andere partners zoals de vakbonden, binnen concrete acties. Je merkt wel dat de economische crisis steeds meer jongeren raakt en bewust maakt: je hebt meer aanknopingspunten om een gesprek te beginnen, én jongeren zijn meer gerevolteerd dan vroeger. We krijgen hier alvast veel positieve reacties, dus het is zeker de moeite hier op Dour te staan.' Meer info op www.socialisme.be