Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

[Opinie] Vervolging medewerker Indymedia-Antwerpen

[Opinie] Vervolging medewerker Indymedia-Antwerpen

Vandaag verschenen voor de rechter in kortgeding te Antwerpen Emmanuel Paulus, medewerker van Indymedia Antwerpen, en Inge Boey, gechoqueerde huivrouw. Reden van de dagvaarding aan het adres van De Indymedia-medewerker: een naar het Nederlands vertaalde petitietekst van Inge Boey die werd opgemaakt na een uitzending van Telefacts over “Olifantenjager” Geert Vroman.

Ter verduidelijking het voorafgaande:

Op 14 maart vroeg Telefacts aan Geert Vroman een bedrijfsleider van een staalbedrijf in Moeskroen, of zij mee mochten naar Zimbabwe om de ‘olifantenjacht’ te filmen. Hij stemde hier mee in…

Op 28 maart keerde de Telefacts ploeg en Geert Vroman terug van de “jacht”.

Telefacts zond de reportage uit en Geert Vroman werd een “dikke papperige bedrijfsleider” genoemd “die niet weet wat met zijn geld te doen”.

Na de uitzending barstte een storm van verontwaardiging los bij de publieke opinie, de reacties in de traditionele media waren zéér negatief.

Inge Boey, een huisvrouw, was zo gechoqueerd dat zij op het internet een petitie startte om dit soort van gruwelpraktijken aan te klagen. De reacties stroomden en masse binnen, vanuit heel de wereld.

De link naar die petitie: http://www.thepetitionsite.com/petition/384901508

In die petitie wordt ook de volledige identiteit vrijgegeven én de firmagegevens van Geert Vroman. (Deze staan echter op de site van zijn bedrijf zélf).

Op 16 april maakt de Gazet Van Antwerpen melding van de petitie op hun website (ze maakten er een link naar).

Sindsdien staat blijkbaar de telefoon niet meer stil bij Geert Vroman, maakt zijn fax overuren, ligt zijn server plat, en ontvangt hij brieven. Sommige hiervan zijn mensen die hun mening over zijn “jachtpartijtje” geven, anderen zijn bedreigingen, waarop de Gerechtelijke politie een strafonderzoek heeft geopend. Men wil nagaan vanwaar dreigmails komen (I.P.adressen), en ook worden de brieven en telefoons geanalyseerd.

In haar petitie vraagt Inge Boey om Geert Vroman te mailen, te bellen,enz,...

Geert Vroman laat Inge Boey dagvaarden in kortgeding en vraagt haar om zijn firma-gegevens te verwijderen.(Wat ze ook heeft gedaan na betekening van de dagvaarding).

De advocaat van Inge Boey, Eric Van der Mussele, stelt in de verdediging dat de identiteit van Geert Vroman direct en indirect bekend was, en dat deze dagvaarding is gebaseerd op de wet van de verwerking van persoonsgegevens.

Men hoeft geen techneut te zijn om de identiteit/firmagegevens van Geert Vroman te achterhalen… Zijn gegevens staan immers op de site van zijn eigen bedrijf… Evengoed had men Telefacts kunnen bellen en vragen wie die man is… Dat noemt men indirect…

Eric Van der Mussele zei in zijn pleidooi ook nog dat een dagvaarding buiten de kwestie is, omdat de vraag om de firma-gegevens te verwijderen niet per dagvaarding moet gebeuren, maar door een verzoekschrift, dus pas na een aanmaning door een schriftelijk schrijven.

De dagvaarding zou onontvankelijk zijn en de kortgeding rechter is onbevoegd,aangezien de dagvaarding geen dagvaarding “ten gronde” is.Bovendien valt de hoogdringendheid al weg, aangezien Inge Boey de firma-gegevens al heeft verwijderd…..

De advocaat van Geert Vroman, Kristiaan Calmeyn, vroeg de rechter om haar een dwangsom van 25.000 euro op te leggen, moest ze zijn contactgegevens ooit opnieuw op het internet plaatsen.

Eric Van der Mussele voegde daarop nog aan toe, dat “Mensen natuurlijk verontwaardigd zijn na het zien van de reportage op Telefacts, de “jager” noemt zich “een geoefend jager”,….die ‘geoefende’ jager had wel meer dan een dozijn kogels nodig om een olifantenstier te doden”

Naar mijn persoonlijke mening kan zo’n “geoefend” jager zijn jachtgeweer beter opbergen, vooraleer hij zijn eigen tenen er nog afschiet, of in zijn “geoefende” ‘knalkunsten’ buiten een dier ook nog een mens zou afknallen… (Word ik nu ook gedagvaard?)

De tegenpartij (Kristiaan Calmeyn) sloot de zaak van Inge Boey af met: "Het enige dat wij vragen is dat de dreigtelefoons en de dreigmails stoppen”.

Maar hiermee was de zaak rond “De olifantenjager” nog niet van de baan…

In het beklaagdenbankje zat dus ook nog Emmanuel Paulus, medewerker van Indymedia Antwerpen…

Het ‘misdrijf’ van Emmanuel… hij heeft de Engelstalige petitie vertaald naar het Nederlands en op de site van Indymedia Antwerpen gezet.

Zie: http://antwerpen.indymedia.org/news/2008/04/15102_comment.php#a_15107

Emmanuel kreeg zijn dagvaarding… gisterenavond,….

Bijgevolg stond hij dus zonder advocaat op de rechtbank en verdedigde hij zichzelf. Emmanuel sloot zich aan bij het pleidooi van de advocaat van Inge Boey.

“Bovendien is Indymedia Antwerpen niet mijn site, het is net zoals alle Indymedia’s ter wereld een forum door en voor burgers gemaakt,iedereen kan er op posten,....”

Het feit dat ene “Hubert” als commentaar op het artikel de privé-gegevens van Geert Vroman publiceert is iets waar Emmanuel los van staat,…

Emmanuel vraagt zich terdege af, waarom hij gedagvaard is, en blijft achter zijn standpunt staan, dat de “Jacht” zoals die in Telefacts werd gefilmd, misdadig is.

Moest Emmanuel in zijn ongelijk worden gesteld, (en daardoor dus ook Indymedia Antwerpen), dan schept men een gevaarlijk precedent naar alle Indymedia’s toe…

Men snoert hier dan niet alleen de mond van kritische burgers die openlijk voor hun mening willen uitkomen (daar waar de traditionele media gebonden zijn aan eindredacteurs, die bepalen wat wél en wat niet mag gezegd worden).

Maar evengoed zou het een signaal zijn dat kritiek op jagers van het allooi Geert Vroman die hun praktijken zomaar mogen/kunnen doen niet meer mag.

Bovendien kreeg Geert Vroman al dreigmails en telefoons (waarbij ik hier niet het standpunt voor of tegen ter discussie wil stellen, de meningen hier zullen hieromtrent ongetwijfeld veelzijdig over zijn) van vóór dat Emmanuel de vertaalde versie op Indymedia Antwerpen plaatste… Dus in se al een kwestie die zich compleet buiten Emmanuel afspeelde…

En diegenen die de inspanning willen doen om wat surf- werk te verrichten, het artikel is al op meerdere sites verschenen,die GEEN Indymedia’s zijn,overgenomen en gepost,…en wellicht staat het morgen op nog meer sites, en overmorgen op nòg meer sites,….

Gaan die ook allemaal gedagvaard worden????

De vraag die zich stelt is of Geert Vroman door zijn dagvaardingen gaat bekomen dat de kritiek op zijn “jachtperikelen” gaat stoppen, of dat hij hierdoor nog eens alle aandacht naar hem toetrekt en juist het tegenovergestelde gaat bekomen,…

Maar dat is aan de kritische burger om daar mee te doen wat hij/zij wil.

Indymedia Antwerpen laat zich echter weinig aan censuur binden,….en vindt het niet gepast dat 1 van haar medewerkers zich moet gaan verantwoorden vanwege zijn vrije mening.

Misschien dat Geert Vrooman zich echter de vraag kan stellen,over het WAAROM dat zovele mensen verontwaardigd en gechoqueerd reageren,….

Wie doornen zaait moet niet verwachten dat men rozen gaat oogsten,….

De uitspraak van Inge Boey én Emmanuel Paulus volgt op 6 mei.

re:

Ik vind dit een moeilijk geval. De reactie van die man is buiten alle proporties. Direct naar zo'n zware middelen grijpen, dreigen met absurde sommen, terwijl hij zelf in de fout ging door media-aandacht te zoeken.

Maar aan de andere kant hou ik ook niet van heksenjachten. Mensen aan de schandpaal nagelen is gelukkig iets uit lang vervlogen tijden. Hoewel... In Italië en Engeland publiceerden sommige kranten al lijsten met het adres en de naam van veroordeelde pedofielen. Onlangs was er in Deinze een winkelier die de naam en het adres van een dief op zijn website zette. Hoe groot je verontwaardiging ook is, zo'n voorbeelden loop je beter niet achterna.

Dat je die identiteit ook elders kon vinden, is geen argument. In zo'n maatschappij leven we nu immers. Al onze gegevens staan overal. Wat we lezen, kopen, wie we bellen en mailen. Dat alles wordt wel ergens bewaard. Dat geeft iemand nog niet het recht om het ook op zijn eigen site te publiceren.

Dat die man zelf de media-aandacht zocht, klopt. Maar ook dat is geen reden om iemand privacy te schenden. We gaan toch niet iedereen die ooit op tv kwam vogelvrij verklaren?

goh

Persoonlijk vind ik dat de man best eens getaart mag worden :-)

En de vergelijking met pedofielen en dieven vind ik er nogal naast,

pedofielen en dieven komen nu nog éénmaal niet met naam in Telefacts,

en niet iedereen zijn gegevens staan online, bij hem wel :-) dus is zijn redenatie compleet belachelijk, als hij consequent is haalt hij zijn gegevens van zijn site en anders trekt hij de klacht maar in, en gezien google cache en het Internet in het algemeen zal hij al serieus wat werk mogen verzetten om iedereen aan te klagen, in binnen en buitenland,

vind ook wel dat dit opiniestuk op de voorpagina mag aangezien het om een collega burger journalist gaat :-)

en moet je eens kijken wat je krijgt las je de naam van de jager intikt in Google:

http://www.google.be/search?q=Geert+Vroman&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=or...

Loyaliteit

Het groot deel gaat erover dat een collega wordt gedagvaard,omdat die een petitie durfde copy-pasten,....

Wie gaat de volgende zijn in het Indymedia-netwerk?

Het betreft een vrij sec opiniestuk, dus waarom idd niet naar de voorpagina?

Op Oost-Vlaanderen staat het er al op, Indymedia Antwerpen en Nederland maken er alvast een feature van,....

Firmas zijn een privaat, die hebben geen privacy

Ondanks wat de reguliere pers massaal nakauwt en dit naar aanleiding van een bedenkelijk gedrag van een 'privacycommissie' (mogelijk niet echt de commissie maar iets anders) is er helemaal geen sprake van private gegevens die op het internet staan.

Er is enige privaatschending (dixit dader zelf) door telefacts en kranten dat ze zijn enige hobby in een slecht daglicht stellen en hem negatief afschilderen. Wel absurd dat men dat nog maar denkt laat staan verder voorstaat, maar dat is geen indymedia probleem of soortgelijke maar een haatprobleem tegenover de klassieke media.

Er is enige relatie tussen een firma en priveleven. Zo zijn er werknemers die het nog moeilijk hebben om thuis uit te leggen dat hun baas een slachter is. Maar ook dit zal men niet op een indymedia moeten lezen maar zag men op Tv of las men in de krant. En zijn baas zal men wel herkend hebben zeker.

De enige aanklacht is dat er door bekendmaking van firma gegevens verbonden met deze slacht-hobbist schade is aan de bron die de slachting mogelijk maakt, zijn bedrijfswinst. Dit is zelfs niet eens bewezen en (helaas) zelf betwijfelbaar.

Men probeert bewust de 2 zaken privacy en firmarecht met elkaar te verwarren waarbij de firma het statuut van mens moet krijgen om zodoende de mens vrij onmens te laten zijn. Dit laatste in elke mogelijke betekenis, dus zowel de bedrijfsleider die onmenslijk afknalt. Als de huisvrouw die tot untermens wordt gedegradeerd.

Personen en mensen (Aanvulling)

Het bovenstaande geldt voor 'firmas' in de breedst mogelijke zin, dus ook voor andere organisaties zoals kerken, partijen of wat ook.

De juridische termen ervoor bevatten het probleem al in zich: Het gaat dus om Rechtspersonen (hierboven firmas) contra Natuurlijke personen (mensen) Sommige wetgeving is voor beide maar ook in de wet is een Rechtspersoon geen menselijk wezen. Een wet die dat eender waar of hoe wel zou invoeren is altijd onmenselijk. Dergelijke wetten zijn volop normaal in dictaturen en soortgelijke maar horen niet thuis in een democratie al zouden sommige zogenaamde topdemocraten het wel anders willen.

Nogmaals de vermelde rechtzaak is tussen een firma, zijn bedrijfsleider als klager die 2 Natuurlijke personen daagt. Wetten van toepassing op Natuurlijke personen zijn hierdoor dus voor de klager gewoonweg niet van toepassing. Men heeft ze natuurlijk wel wat betreft de Natuurlijke personen. Zo is het al een overtreding om in te mengen in iemands priveleven en te vermelden dat het een om een huisvrouw ging.

Dit onderscheid is volgens mij zeker van belang als men dit als voorbeeld wilt gebruiken. De berucht behang misdaadsites zijn bvb het omgekeerde daar is het een rechtspersoon in casu een partij (het behang) die natuurlijke personen, een mens dus, aan de kaak wilt stellen.

Censuur

Voor het jagen heb ik sowieso absoluut geen begrip. Ik vind het onverteerbaar dat er mensen zijn die genoegen beleven aan het doden (en in dit geval zelfs martelen als ik het goed heb begrepen) van medeschepselen.
Waar ik me daarnaast ernstige zorgen om maak is de steeds griezeliger wordende censuur. Het lijkt erop alsof het steeds moeilijker wordt om voor je mening uit te komen........
Leden van het Nederlandse koninklijk huis jagen ook, maar als je daar iets over durft te zeggen stuit je op zoveel weerstand, vooral vanuit de politiek, dat je begint te zien dat we helemaal de verkeerde kant op gaan met onze geliefde democratie en de vrije meningsuiting. Hoe lang zullen die nog bestaan?

Rechtbank

Komt bij nog de vraag, of Emmanuel surtout wel voor de juiste rechtbank gedagvaard is?

Aangezien de Indymedia's vallen onder het medium van pers,is de kortgedingrechter sowieso onbevoegd,evenals een rechtbank van eerste aanleg,...

Persmisdrijven kunnen in België enkel vervolgd worden door Assisen,waar een volksjury zich over de zaak moet buigen,....

Censuur II

Inderdaad, ik sluit me helemaal aan bij wat mevrouw zegt. Het lijkt er meer en meer op neer te komen dat het perfect maatschappelijk aanvaard is om wandaden te verrichten tegen mens, dier en milieu, maar dat het aanklagen hiervan steeds zwaarder wordt aangepakt.

Maar het is net omdat de bevoegde instanties dergelijke zaken zomaar toestaan, dat het volk zelf in actie komt met petities en dergelijke.

Democratie is meer dan ooit een hol begrip, en het wordt steeds erger !