We gingen eens een bezoekje doen, en kwamen terecht in een 12 hectare groot kunstlandschap met tentoonstellingsgebouwen waar moderne en hedendaagse kunst zowel binnen als buiten wordt tentoongesteld.

We kwamen terecht in een museumdomein waar een bosgebied, een vijver, grote serres waarin bomen en sierplanten worden gekweekt, een evenementenhal, een restaurant en twee omvangrijke expositieruimtes van samen zo’n 20.000m² aanwezig zijn. Er is zelfs een viskwekerij, er worden bijen gehouden en er was zelfs een biogas-installatie gepland om de gebouwen te verwarmen en van energie te voorzien, maar Geert Verbeke kreeg hier geen toestemming voor van het gemeentebestuur,...

Onderweg door deze haast magische wereld kwamen we onder andere een kunstwerk tegen van Joep van Lieshout. De grappig uitziende maagvormige structuur is voorzien van een badkamer (douche) tafels en stoelen en een bed, waarin bezoekers zelfs echt in kunnen overnachten.

Koen van Mechelen: The Golden Spur 2006-2009

Nadat deze haan een spoor verloor in een gevecht werd hij verzorgd door een chirurgisch team. Het doel van deze behandeling was om een ondersteuning in het bot vast te hechten waarop een nieuw spoor kon aangebracht worden. Voor dit Doel werd een gouden spoor ontworpen om de haan terug fysiek intact te maken.

De haan met zijn nieuwe spoor scharrelt vrolijk rond in een kippenhok in 1 van de tentoonstellingsruimtes.

Geert Verbeke bekijkt zijn prachtig domein als volgt: "De tentoonstellingsruimte wil geen oase zijn. Onze show is onaf, in beweging, ongepolijst, contradictorisch, slordig, complex, onharmonieus, levend en wars van monumentaliteit, zoals de wereld buiten de museummuren. Bij ons geen opzichte spektakelgebouwen maar een verfrissende onpretentieuze plaats om kunst te bekijken en een subtiele kritiek op de kunstwereld."

De Verbeke Foundation is als een ademend organisme dat er elke dag anders uitziet. Nieuwe planten komen tevoorschijn, de zon zet alles in een nieuw daglicht en de kunstwerken gedijen en groeien in deze natuurlijke omgeving. Je kan makkelijk een groot deel van de dag in de Verbeke Foundation vertoeven. De rust die er heerst is opmerkelijk en vooral onverwacht vanwege de nabijheid van deze terreinen ten opzichte van de grote steden. Het restaurant op de kunstsite heeft de ambitie om dit aangenaam vertoeven aan tafel verder te zetten.

De Verbeke Foundation herbergt ook een museum met een privé-verzameling collages-assemblages vanaf 1917 tot heden.

Geert Verbeke beschouwt de collage als een wat veronachtzaamde kunstvorm, hoewel die in België toch zijn specialisten kent en zeker niet de minsten, waaronder Joostens, Mesens, Mariën en Stas. De collagekunstenaar doet eigenlijk op zijn manier aan recyclage. Hij zwerft ’s nachts door straten waar de papierophaling moet langskomen, en propt alles wat zijn nieuwsgierigheid wekt in zijn fietstassen, om dat vervolgens met schaar en lijmpot op te waarderen tot kunst.

De collectie Verbeke omvat zo’n 2.000 collages van hoofdzakelijk Belgische modernisten, de surrealistische groep rond Magritte, Cobrafiguren en recentere kunstenaars als Panamarenko, Vercammen, Tuymans en vele anderen.

Yvelyne Wood - Coffin(G) Egg 2006

In een serie van videosculpturen rond kippen eieren wijst Coffin(G) Egg met ironie en gruwel de vinger naar de slachting van kippen tijdens de vogelgrieppandemie. Het oog is ook een menselijk oog dat naar het ei kijkt en daarbij fundamenteel de relatie mens-dier in vraag stelt.Globaal gezien kunnen we zelfs stellen dat het ons bewustzijn van de oorsprong van het leven in vraag stelt.

In 1 van de tentoonstellingsruimten staat ook een kunstwerk van Keith Haring.

Deze beroemde kunstenaar beschilderde ooit een container in Knokke. De familie Smet, eigenaar van het werk, leent het nu uit aan museum Verbeke Foundation.

Heel de wereld kent de kleurrijke figuurtjes van de Amerikaanse popart-koning Keith Haring, de man die zich in de jaren zeventig liet inspireren door graffiti die hij op de muren van de metro in New York aantrof.

“Keith Haring kwam in de jaren tachtig geregeld naar de Belgische kust”, zegt zaakvoerder Philip Smet van industrieel reinigingsbedrijf Smet Jet in Oevel (Westerlo).

“Onze familie had een buitenverblijf in Knokke. Elk weekeinde trokken we naar de kust en wij kwamen ook wel eens in de toenmalige Channel Surf Club daar. Ik heb hem zelf dat werk op die container zien schilderen. Haring moet toen 28 jaar zijn geweest. Dat containerkunstwerk is gemaakt in enkele uren tijd”, weet Smet.

“Haring werkte met borstels. Wij vonden dat prachtig en mijn ouders, die ook toen al grote kunstliefhebbers waren, kochten de container in 1990 voor ongeveer 37.000 euro. Bij de surfclub werd hij gebruikt om surfplanken te stockeren.”

De beschilderde container, die nu 1 miljoen euro waard zou zijn, verhuisde vervolgens naar het bedrijf van de familie Smet in Oevel.

Dat de container lange tijd ‘vermist’ was, zoals sommigen suggereren, is volgens Philip Smet flauwekul. “Kunstliefhebbers hebben altijd geweten dat wij het werk hadden gekocht en dat het bij ons stond.”

Geert Verbeke is trots dat het werk er nog tot augustus te zien zal zijn.

Art Oriente Objet - En cas d'empoisonnement 1993

Art Oriente Objet bestaat uit het kunstenaarsduo Marion Janval -Jeantet en Benoit Manjin.Een strookje gras, een Hollandse hemel,en een opgezette koe...Zonder het opschrift:" Neem niets in en zeker geen melk" was dit een idyllisch polderlandschap.Het werk kan op verschillende manieren 'gelezen' worden.Dit werk werd in 1993 tentoongesteld in Sonsbeek (Haarlem) in een vitrine in een hoerenbuurt.Toen was er nog weinig geweten over de overdracht van het HIV-virus en over het consumeren van melk en vlees van een genetisch gemanipuleerde koe.De tentoongestelde koe behoort tot de eerste generatie genetisch gemanipuleerde dieren.

Momenteel zijn er in de de collectie werken te zien van oa: Albert Szukalski, Bart Van Dijck, Berlinde De Bruyckere, Camiel Van Breedam, Chantal Grard, Chiel Kuyl, Christoph Broich, Delphine Desguislage, Franco Angeloni, Frank F. Castelyns, Frans Van Praet, Happy Famous Artists, Harry Heirmans, Herman Van Nazareth, Idiots, Ilap, Jan Fabre, Jeroen Kuster, Joep Van Lieshout, Julia Wenners, Kevin Van Braak, Koen Van Mechelelen, Kor Smeenge, Kris Martin, Kris Vanhemelrijck, Leo Copers, Maartje Korstanje, Mark Verstockt, Martin Uit Den Bogaard, Moritz Ebinger, Paul Segers, Peter Buggenhout, Peter De Cupere, Raphaël August Opstaele, Reinier Lagendijk, Roger Claessens, Rolf Schuurmans, Ronald De Winter, Ronald Van Der Meijs, Seymour Likely, Sjef Meijman, Sjoerd Buisman, Startel, Tim Volckaert, Timm Ulrichs

De diverse weelde van deze verzameling heeft reeds vele curatoren ertoe aangezet de werken te lenen voor tijdelijke exposities. Zo heeft een deel van de collectie reeds gehangen in het Centre Pompidou te Parijs (Dada) National Museum of Contemporary Art Bucharest, Roemenië (Surrealisme in België) en Beaux-Arts Mons (Surrealism in Belgium, 1924-2000).

Werk van Jan Fabre.

Verder zijn er momenteel de actuele exposities: (23/05/2009 - 15/11/2009) Backyard Genius (Outsider Art)

In ‘het labyrint’ van de Verbeke Foundation presenteren Stichting Collectie De Stadshof en Museum Dr. Guislain de expositie Backyard Genius. Getoond worden ruim 100 tekeningen, collages, assemblages en apparaten van vijftien kunstenaars, geselecteerd rondom het thema techniek en architectonische ruimte;

Artificial Nature

Dit eerste grote 'bio art' project werd geopende op 23 mei en loopt nog tot 15 november 2009.

In samenwerking met de Zoo van Antwerpen en het Museum van Dierkunde van de UGent werd er een historisch naturaliënkabinet gereconstrueerd. Artificial Nature brengt werk samen van kunstenaars die de relatie tussen de mens en zijn natuurlijke omgeving in vraag stelt. De expo focust daarmee op één van de belangrijkste basisprincipes van de Verbeke Foundation: het creëren van een plek waar kunst en natuur samenkomen.

Artificial Nature toont werk van een dertigtal kunstenaars(groepen) die de grenzen van de hedendaagse kunst aftasten door in hun creatieproces op een experimentele wijze om te gaan met levende organismen. In het spanningsveld tussen natuur en cultuur, ontlokken de tentoongestelde werken nogal wat vragen. Wat is nog natuurlijk, en vanaf wanneer kan iets als kunstmatig bestempeld worden? Hoe ontstaan, evolueren en vergaan levende organismen? Hoe gaan we om met natuur? Hoe beleven we de natuur zintuiglijk en intellectueel? Is het nog nodig om een onderscheid te maken tussen natuurlijke of kunstmatige schoonheid?

Verschillende kunstprojecten met levende organismen (zoals bijen, vissen, vogels en algen) die geëxposeerd worden in de Verbeke Foundation, werden ontwikkeld in samenwerking met onder andere de UGent, de KULeuven en de UHasselt. Bovendien werd met de hulp van het Laboratorium Moleculaire Genetica (UGent) van Prof. Paul Coucke, een speciaal laboratorium opgezet om kunstenaars onderzoek te laten uitvoeren met nieuwe media: het labor(art)orium.

Tot in de 18de eeuw werden naturaliën (opgezette dieren, gedroogde planten, schelpen…) trouwens samen met kunstvoorwerpen en oudheidkundige objecten bewaard in zogenaamde rariteitenkabinetten. Geen rariteiten in de Verbeke Foundation, wel een spannende dialectiek tussen kunst en natuur die vaak uitmondt in prachtige werken.

Doodskisten:"Boulevard Amandla 2009".

Ze komen uit de “Eric Adjetey Anang Kane Kwei Carpentry Workshop” (Teshie, Ghana). Kisten uit dit atelier waren reeds te zien in Los Angeles en Parijs.Na “Boulevard Amandla 2009” krijgen de in Antwerpen te zien acht doodskisten bij Verbeke hun definitieve plek.

Lees ook de reportage van Koen Calliauw over "Boulevard Amandla 2009" hier:

http://www.indymedia.be/en/node/34416

Eén van de doodskisten van Boulevard Amandla 2009.

Verder is er ook nog:

My World is an Alphabet

De tentoonstelling My World is an Alphabet in de collageruimte bestaat uit twee luiken. Naast een solotentoonstelling van het werk van de dichter-collagemaker Adriaan de Roover, werd er uit de collageverzameling Verbeke-Lens een selectie gemaakt van werken waarin woord en tekst een prominente plaats innemen.

Karl Bungert (1928-1979). A retrospective

Eveneens in de collageruimte wordt een retrospectieve tentoonstelling voorgesteld van het werk van de Duitse outsiderkunstenaar Karl Bungert. Als nauwlettende observator van de ‘comédie humaine’, ontwikkelde de kunstenaar een maatschappijkritisch oeuvre dat nog steeds brandend actueel is.

Voor wie zelf eens en kijkje wil nemen in de Verbeke Foundation:

Westakker 9190 Kemzeke (Stekene)
Open donderdag tem zondag van 11u00 tot 18u00

www.verbekefoundation.com

info@verbekefoundation.com